ҚОРҚЫТТЫҢ БОЛЫП ҚОБЫЗЫ (ұлы жазушы,ғұлама ғалым мұхтар мағауин ағамыздың 80жасқа толуына арнаймын)
kerey.kz
Қазақтың үлкен абызы,
Ұлылардың нақ ізі.
80ге келді Мұха ағам ,
Ұлтымның нағыз оғызы.
Жырлаған бес ғасырды,
Қорқыттың болып қобызы.
Ғалыммын деген талайдың,
Сайда-сан,құмда жоқ ізі.
Теңесе алмас бір сізге,
Сондайдың тоқсан тоғызы.
80 ге келдің сенде аға,
Бәрімізде пенде аға.
Екі айналып бұл жасқа ,
Келмейсіз ғой енді аға.
Туып өскен тұғырың,
Қазақстандағы кең дала.
Сізге қоныс бола алмай ,
Құрлық астың ен дала.
Кетесізбе осылай ,
Бүтінделмей жең,жаға.
Әттең бір кем дүние ,
Айтқандай шешен Шер аға.
Сізге қастық қылғандар,
Аяққа тұсау салғандар.
Қызғаныштан көре алмай ,
Іштері от боп жанғандар.
Жолыңа қақпан құрғандар,
Қадырыың өтіп бір күні,
Армандар ,сызды армандар.
Жазғаның кәусар бұлақтай,
Оқыған адам алған нәр.
Шұрайлы тілің тәп-тәтті ,
Аумай қалған балдан дәл .
Даярясың жөңкіген ,
Өзіңе тән арнаң бар.
Тұяғысың тұлпардың ,
Соңғы жалғыз қалған бар .
Алатын мәңгі есіне ел,
Шын жүйіріксің көсілер.
Екі айналып өмірге,
Келмейді сіздей есіл ер.
Орын беріп төбеден ,
Қондырмаса төсіне ел.
Қазақ деген атқа сын,
Тарих қайтып кешірер·
Ұлықтай алмасақ ұғылды,
Болып жұрмыз несіне ел.
Құзар шыңда самғайтын,
Жәй төбеге қонбайтын .
Ақ иығысың Алтайдың.
Топшысы босап талмайтын.
Көздеген асау аңыңды,
Ауламай мәңгі тынбайтын.
Текке піткен өр мінез,
Өзін ғана тыңдайтын .
Сексеуіл томар секілді,
Балталасада сынбайтын.
Топрақ шашпайым көпке бар ,
Есіп жүр желдей көп хабар .
Өсекшілер көбейді,
Араға шоқ сап от жағар.
Ақыры бар әр істің,
Әр нәрседе шек болар .
Еркелете алмаған ,
Еліңе қалған өкпең бар.
Деген сөз бар аталы,
Бетеге кетер ,бет қалар .
Түсінуде бір ерлік ,
Текті адамда кек болар.
Жазғаның болып тым мықты …
Айтқаның үшін ірілікті .
Жер қылғаның үшін ынжықты,
Қабылдай алмай көп надан ,
Шырқыраған шындықты .
Тырнақ астынан кір іздеп,
Араға салып шын ірткі.
Болып бейне күбірткі.
Жәйлі орныңды суытып ,
Төсегіңнен тұңылтты.
Жүрседе бөтен жат жерде ,
Қызмет қылды нақты елге.
Сондада көп көре алмас,
Малшынып көк тер,ақ терге.
Сыртынан өсек боратып,
Жаласын жауып жатты ерге.
Елемей бәрін ер тұлға,
Қаламын дос қып дәптерге.
Шыңғысханды бес том ғып ,
Тарихқа қойып сап белгі.
Тірілтіп ұлы қағанды,
Төрімізге ап келді.
Абайдың жалғап ұлы ісін,
Қалам боп байлық ,ырысың.
Қабаған иттер қаумалап,
Тарылсада тынысың.
Ешкімге де бас иіп,
Көрмедің аға күн үшін .
Туада піткен мінезің,
Тек Құдайдың құлысың.
Көрсеттің көпке шынымен ,
Тектіліктің үлгісін.
Қандай ұлы болса жазғаның,
Өзіңде сондай ұлысың.
ШАҺИДОЛЛА САМҰРАТҰЛЫ БӨКЕЕВ
Пікір қалдыру