Асылхан Мамашұлы Әріптесім Манас Қайыртайұлына Амангелді Шабдарбаев қысқа сұқбат беріпті. Көп нәрсе айтыпты, Көңіліме дық еткен тұсын жазайын. Ұлттық қауіпсіздік комитетін мен басқарғанда (2005-2010 ж) көшеде сақалдылар, анау-мынау исламистер ашық жүрген жоқ, бәрін қадағалап отырдық депті. 2013 жылдың күзі еді. Таңертең жұмысқа келсек, шамамен онның кезінде, қару асынған 30-ға жуық сақалды жігіттің Сириядан Қазақстанға үндеу жолдап тұрғанын көрдік. Қырамыз-жоямыз деген әңгіме. Бұлар кім деп дереу әлеужеліден іздеп, Жезқазған мен Сәтбаевтан Сирияға “жиһадшылап” кеткендер екенін жобаладық. – Барасың ба,- деді редакция. Өмірі көрмеген, ешкімді танымайтын жерім. -Барамын,-дедім. Сол күні түстен кейін Жезқазғанға ұшып кеттім. Ертеңіне Жезқазған базарына барып, біреуді көке, бәреуді жәке деп жүріп, жіптің ұшығын таптым. Біраз тарқаттым. Сонда байқағаным,
Пікір қалдыру