قورداي مەن بورباي
مارات توكاشباەۆ مەنىڭ ءادىلباي جانيازوۆ دەگەن رۋحاني جاقىن اداي ءىنىم بار. ء(يا،ءيا، تاپ سول، «گاۋھارتاستى» ايتاتىن دۋدارباس سەرى). ۇزاق جىلداردان بەرى قولىمنان كەلگەنشە قامقورلىق جاساپ جۇرەمىن. ءوزى ايدى قولىڭا الىپ بەرەتىن اسابا، اۋەنىمەن جۇرەك قىلىن شەرتەتىن ءانشى، مىقتى مۋزىكانت، سىرباز سازگەر، ارۋاقتى دومبىراشى، ازىلدەرىن قوسىپ اينالاسىنا شۋاق شاشىپ وتىراتىن اڭگىمەشىل. مىنەزى بار، ءمىنى كەم ازامات. اياق استىنان تاۋىپ سويلەگەندە ورىستى وماقاستىرىپ، قازاقتى قاقالدىرىپ جىبەرەدى. سونىڭ ءبىر اڭگىمەسى ەسىمە ءتۇسىپ كەتتى. بىلتىر ءادىلبايدى قوردايداعى دۋلات-جانىستار تويعا شاقىرىپ اسابا ەتەدى. تويدا جانىستاردىڭ شورتيك كيگەن، جالاڭاش ساندارى سىرتقا تەپكەن بىرنەشە كەلىنى قىزمەت ەتىپ ءجۇرىپتى. تويدىڭ سوڭىنا تامان قىزدى-قىزدىمەن توي يەلەرى «ۇلكەن ءبىر اتانىڭ بالاسىسىڭ. ەندى مىنا داستارحانعا سەن بەر باتانى!» دەسە كەرەك. سوندا ءادىلباي
