مۇحتار ماعاۋين. ماعجاننىڭ ءانى “بۋراباي”
عۇمىر بويى جازۋدان باسقا تىرشىلىگىڭ بولماسا دا، جاس ۇلعايعان كەزدە ەندىگى شەكتەۋلى ۋاقىتىڭدى مەيلىنشە ۇتىمدى پايدالانعىڭ كەلەدى، ءوزىڭ ماندىرەك ساناعان تاقىرىپتاردى توڭىرەكتەپ، كولدەنەڭگە الاڭداماۋعا تىرىساسىڭ. ايتكەنمەن، كەيبىر رەتتە بۇل قاعيدا بۇزىلادى ەكەن. الدەبىر دەرەك، الدەنەدەي ءتۇيىندى ماسەلە وزىممەن بىرگە كەتپەسىن دەيسىڭ. ايتۋ، ارىلۋ – پارىز سياقتى. ونىڭ ۇستىنە، كۇمانسىز اقيقات جاعداي بولسا… كەيىندە بۇرمالانىپ، باسقا ءبىر ارناعا ءتۇسىپ كەتكەن سونداي ءبىر انىق – ماعجان ەسىمىمەن بايلانىستى سىرلى ءان ەدى. “بۋراباي” اتالاتىن. الدە “ابىلاي” نەمەسە “كەنەسارى”. ءسىرا، اۋەلگىسى. بۇل عاجايىپ ءاندى العاش رەت ون ءبىر جاسىمدا ەستىپپىن. مەن اۋىلدىق مەكتەپتە 4-كلاستى بىتىرگەندە ءۇي-ىشىندىك شاعىن توي بولدى. 1951 جىل. سول اراق-شاراپسىز، ءان-جىر، اڭگىمە-كەڭەستى وتىرىستا ءىلياس داكەباەۆ دەگەن اقساقال دومبىراعا قوسىپ، تولقىتىپ ايتقان
