ىشىمنەن ويلاپ قويامىن، وسى سەكەڭ كىمنىڭ كەڭەسشىسى ەدى دەپ… مەنىكى ەمەس ەكەنى انىق…
سونىمەن، 2001 جىلدىڭ 21- ناۋرىزى. “حاباردىڭ” بەدەلى بايان ەسەنتاەۆانىڭ اۆتوريتەتىنەن الدەعايدا بيىكتەۋ كەزى. استانالىق ءوفيستىڭ تۇساۋكەسەرiنە پرەزيدەنت كەلەتىن بولدى. ديرەكتورات مۇشەلەرى مەن استانانىڭ “ىعاي-سىعايى” جيىلىپ، ۇلكەن كىسىنى زور ىقىلاسپەن كۇتىپ تۇرمىز.ارامىزدا شەرحان مۇرتازا ءجۇر، اشىربەك سىعاي بولعان جوق. ال، “ىعايلار” (80 پايىزى شەنەۋنىكتەر) جەتكiلiكتi ەدi.پرەزيدەنت كولىگى عيمارات الدىنا توقتاعاندا، قاسىمداعى “اتقامىنەرلەردىڭ” قوبالجي باستاعانىن بايقادىم. بىرەۋى ماڭدايىن قايتا-قايتا سۇرتۋمەن اۋرە، eكiنشici قازاقشا سۇحبات بەرگەلى جاتقان اسەت يسەكەشەۆ سەكىلدى كۇبىرلەپ، بىردەڭەلەردى جاتتاپ ءجۇر. تاعى بىرەۋى دالىزدەگى ايناعا ءجيى قاراعىشتاپ كۇيگەلەكتەسە، ءتورتىنشىسى ءۇستى-باسىن سيپالانۋمەن الەك. بەسىنشىسى بولسا، Aidos Sarymنىڭ قىرىق جىلدىق مەرەيتويىن ورىسشا باسقارعالى تۇرعان بەيبىت سارىباي سەكىلدى قارا تەرگە مالشىنىپ كەتىپتى. “ۆرودە”، ءبىر كوماندا، بىرگە جۇمىس ىستەيدى. ءبىر كىسىدەن نەگە سونشا قورقادى دەپ ويلاپ قويامىن. “پاتشانىڭ” قولىن مەن
