Жай бір ертегі
О баста мен Керқұла атты Кендебай батыр едім… Күндердің күні, жар дегендегі жалғыз серігім, астымдағы Керқұла тұлпар… сенатқа депутат болғысы келетінін айтқанда, төбеден ұрғандай болдым!. Көрнекі сурет Обаста мен Керқұла атты Кендебай батыр едім… Ханның тапсырмасымен алтын құйрықты құлынды іздеп жүріп, осы елге тап келдім. Ала-құла тілде сөйлейтін иесіз жұрт екен… Алапат қара құйын ұшырып әкеткен құйрық-жалы алтын құлынды тауып, көңілім жайланған соң, мұнда не үшін келгенімді де ұмытып, тақ көрмеген бейқам елге патша болыппын… Бір кісі таққа отырса, мың кісі атқа мінеді – құзырыма құлдық ұрып, қызметін ұсынып, ертегінің еті тірі кейіпкерлерінің бәрі маңыма өзі-ақ жиналды. Ешкімді арнайы шақыртқам жоқ. Ханның қырық уәзірі болмай ма… Көлтауысар, өзі сұранып, қазынаны
