Сенің үлкендігің мен сақалыңның қадірлі екендігі рас. Бірақ…
Естелік 1964 жылы Ескендір есімді ақсақалдың ауызынан жазылып алынған екен (Қазақтың ата заңдары, IX том, 196 бет) *** Бір жылы Абайдың үйінде көп кісі түстеніп отырса, Көтбақ қара Қазыбек дейтін өсекші, қыдырмашы кіріп келіпті. Ол есіктен кіре сәлем беріп: – Е, құдай айдап, бұйырған тағамға кез келгенімді қарашы, – деп қолын жумастан табаққа қарай ентелеп келе жатса, Абай зілді үнмен: Қайда барасың өңмеңдеп, отыр сол жерге, – депті. Қазыбек не дерін білмей сылқ етіп отыра кетіпті. Абай Қазыбекті қайырып тастаған соң бір сөз айтпастан, қонақтарымен етті жей беріпті. Ет артынан шай ішіліпті. Қазыбекті шайға да шақырмапты. Тамақ ішіп болысымен жұрттың бәрі шығып бара жатқанда Қазыбек те кете бермек болып түрегелгенде,
