Сәбеңнің (Сәбит Мұқановтың) қамшысының қасиеті жұққан
Сурет: olympic.kz Қасірет-қайғы адам жүрегін аяусыз шеңбектеп, «жазмыштан озмыш жоқтығы» тағы бір қылаң бергенде Абай жарықтық секілді аһ ұрып, ақылға жүгінгенде «жақсы өліпсің, япырмай» деп өксікті ішке жұтудың зілмауырлығын сезіну де қаншалықты азап! Саян қырық тоғыз мүшелінде о дүниеге аттанып кете барғанда жанында болмасақ та, тап бүгін Сафуан Шаймерденовтей қарт қаламгердің бүгілген бейнесі елестеп, «көзіңе жас сұрайсың». Жетпісті орталатқан шағында «отыз ұлға татитын жалғыз ұлын» сұм қара жердің қойнына тапсырған қайран әкенің онсыз да шығар-шықпас жаны күйзелмей қайтеді?! Сол Сафекең «Сәбеңнің (Сәбит Мұқановтың) қамшысының қасиеті жұққан» деп үлкен үміт артқан бала Саян қазаққа жат спорт түрі – хоккейден бабы да, бағы да шауып, 1973 жылы көгалдағы хоккейден ересектер арасында КСРО
