Тақиялы тұлғалар
Өткенде журналист Серік Әбікенұлының сұхбатын оқып отырып риза болдым. Ағамыз батырып-батырып тұрып айтыпты. «Қазақы тақия киген шалдан үркетін, «Құдай бұйыртса» деген сөзден қорқатын дәрежеге жеттік» дейді. Рас қой, қазір тақия кисең, саған мұрын шүйіріп қарайды. Фариза апамыздың «Заман жаңа, түр жаңа, киім жаңа, кінәлама ерсі деп мұнымды ана» деп жазатындайы бар, жаңа заманда тақия ысырылып қалғалы қашан? Жүсіп Баласағұн: «Бөрікті кию үшін де бас керек» деген. Осы бір ғақлия сөздің тереңіне бойламай жүргендейміз. Негізінде, бұрын қазақтың ерлері де, әйелдері де жалаңбас жүруді айып санаған. Ол кезде құлдар ғана жалаңбас жүреді деген ұғым қалыптасқан. Содан болар, қазақтың талай қаймағы өмірбақи басынан тақиясын тастамай өмірден өтті. Тіпті қылышынан қан тамып тұрған кеңес
