(23 – اڭگىمە)
باياحمەت جۇمابايۇلى
— ءبىزدىڭ زاماندا سەندەرشە كيىمنەن-كيىم تاڭدايتىن جاعداي قايدا، جاماپ-جاسقاپ، تون، شالبار كيسەك تە جەتەتىن. ءسويتىپ ءجۇرىپ ايانباي ەڭبەك ەتتىك. بۇگىنگى كۇن باساتىن جولدى ول كەزدە ايلاپ جۇردىك، ءتىپتى بۇگىنگىدەي دۇنيەنىڭ ءتورت بۇرىشىنان حابار تاۋىپ وتىراتىن جاعداي قايدا؟ — دەگەن قاريا نەمەرەسىنىڭ جۇمىستىڭ قىرىن بىلمەي، تىك قاسىق بولىپ ءوسىپ كەلە جاتقانىنا نارازى بەينەسىن اڭعارتىپ، ءوز ءومىر كەشىرمەسىنەن كەڭەستەر قوزعاعان. نەمەرەسى:
— اتا، سول داۋىردە تۋعان وزدەرىڭىزدىڭ سورلى بولعان تالەيلەرىڭىزدەن كورمەيسىز بە؟ ولارىڭىزدى بىزگە ايتپاڭىز، —دەمەي مە. اشۋدان جارىلارمان بولعان قاريا:
— ە، ونداي بولعاندا «ۇرپاق ءۇشىن باقىت-بايلىق جاراتسام» دەپ تەر توگىپ، جان قيىپ، ازىپ-توزعان اتا-بابالارىڭ سەندەرگە ايىپتى بولعانى عوي. «تەڭدىك ءۇشىن» دەپ اكەم وققا ۇشتى. ال ءوز باسىم تالاي بوران-شاشىندا اش-ارىق ءجۇرىپ بۇگىنگى مول ءونىم الىپ وتىرعان اتىزداردى اشىپ، سۋ قۇرىلىستارىن دايىنداپ، ءزاۋلىم قالا قۇرىلىستارىن ازىرلەگەن ەدىك. سوندا وسى دايىن اسقا كەنەلگەن سەندەرگە كۇنالى بولعاندىعىمىز با؟ ـــدەگەن قاريانىڭ داۋىسى قاتتى شىعىپ كەتتى.
— اتا، نەمەرەڭىز بالالىقپەن ايتىپ وتىر عوي، كەيىن تۇسىنەر، — دەدى اتاسىن ايالاعان كەلىنى.
— «سۋ ىشكەندە قۇدىق قازۋشىنى ۇمىتپا» دەۋشى ەدى، جيىرمادان اسقان نەمەرەمنىڭ ءالى دە بالا مىنەزبەن سويلەگەنىن كورگەنىمدە قالاي اشۋلانبايىن، — دەدى قاريا كۇيىپ-ءپىسىپ.
«جاپ جارىق الەم» كىتابىنەن. «ءۇش قيان» باسپاسى
پىكىر قالدىرۋ