ۇلىتاۋعا شىقتىڭ با؟
قازاقتا: «ۇلىتاۋعا شىقتىڭ با، ۇلار ەتىن جەدىڭ بە؟» دەيتىن ايگىلى ءسوز تىركەسى بار عوي. وسىنى العاش ەستىگەندە، استارىنان ءبىر ەرەكشە اڭساردى سەزگەندەي بولىپ ەدىم. كەيىن بىلسەم، بۇل ءبىزدىڭ ارعى-بەرگى شەجىرەمىزبەن ەتەنە بايلانىسىپ جاتقان ۇلى اتاۋ ەكەن. ابىلقايىردان ءبولىنىپ شىققان كەرەي مەن جانىبەكتىڭ دە الدىمەن وسىلاي قاراي تارتقانى تەگىن ەمەس. جوڭعارلاردان قاتتى شىعىنعا ۇشىراپ، ارتقا شەگىنۋگە ءماجبۇر بولعان ابىلاي دا وسى ۇلىتاۋدان كەلىپ، پانا تاپتى. مۇندا ساي-سۇيەگىڭدى سىرقىراتاتىن ۇلكەن سىر، قانعا تارتاتىن قۇبىلىس جاتقانىن سوسىن بارىپ ءتۇسىندىم. بۇل ەجەلگى جۇرتتىڭ جۇرناعىن ىزدەپ، تۋى قۇلاعان التىن وردانىڭ ماڭگىلىك مەكەنىنە قاراي ۇمتىلعان تابيعي تۇيسىك ەدى. كەزىندە وسىندا وتىرعان كەتبۇعا، توقتامىس، ەدىگە سياقتى ارعى اتالارىنىڭ ارۋاعىن اتتاپ وتپەيتىن ۇلكەن ونەگەدەن تۋعان بابالارىمىزدىڭ بەتالىسى بولدى.
