Janbolat Aupbaev. Jalayır Şora
Maqalamızğa özek etip alğalı otırğan keyipkerimiz turalı añızdardı 10-12 jasımızdan bastap estigen şığarmız, sirä. Ertegi ispetti sol äñgimelerdiñ aytar oyı bir ğana närsege kelip tireletin. Ol – ötken zamanda Jalayır Şora degen ğajap qwsbeginiñ ömir sürgendigi. Onıñ erekşe qasieti – sayatşılıqtıñ nebir qwpiyaların jete meñgerip qana qoymay, qwstardıñ da tilin biletin adam bolğandığı. Sondıqtan odan bürkit, laşın, qarşığa, itelgi, qırği ataulı aylasın asıra almay, amal joq, aytqanına könip, aydauına jürgendigi. Bala künimizdegi aqsaqaldar aytqan äfsanalar şamamen, mine, osınday mazmwnda bolıp keletin. Qazir: «Mına qariya, ana ağa osılay degen edi», – desek: «Oy, qoyşı… Joqtan özgeni söz etip… Qazir oğan kim senedi?» degen sözderdiñ aytılıp qaluı bek mümkin. Biraq añızdıñ bolğandığı
