Тұлғалар Қазақ хандығына 550 жыл Қазақ шежіресі
Ер Жабай (Абақ Керей) бабаның жатқан жері табылыпты.
Бұл үлкен қуаныш! Ұрпақтары үшін үлкен өнеге, рухани азық. Атақты Абылайдың ақ туын ұстаған, әрі тәлімгер ұстазы, ерлік және теңдессіз батырлығымен көзге түсіп, жыраулар мен ақындардың уытты сөзіне арқау болған Ер Жабай батырдың жерленген жерінің табылуы қазақ тарихы үшін демаңызды. Ұрпақтары тынымсыз ізденіп, қазақтың алып тұлғасының жерленген жерін соноу Қостанай өңіріндегі Атбасар маңынан тауып, сүйінші сұраған жылы хабар естідік. Талай ғасырлар бойы тарих қойнауында құпия болып қалған Жабай бабамыздың қайта тарих бетіне оралып, ұрпағымен қауышуы “Рухани жаңғырудың” жемісі. Әлбетте, әлі де қазақтың қаншама баһадүр батырлары мен ел бастаған көсемдері, сөз бастаған шешендері белгісіз күйінде қалып отыр? Бұл да ішке түскен “жылым құрттай” саясаттың салқыны болғаны ақиқат. Қазақтың басына небір зобалаң шақ туып, бабаларым қайда тентіремеді. Бірі итжеккенге айдалса, енді бірі “итішпестің Алакөлі” дегендей, тентіреп шет ел асты. Әлі де шекараның әр жағында екі көздері мөлдіреп, жүректері елжіреп, Қазақстанға сүзіле қарайтындары қанша ма? Тәуелсіздік алғаннан кейін “елге ел қосылса құт” дегендей, ата-бабаларының атының тұяғының ізі қалған қазақ даласына көштің басын ата қонысқа бұрды. Әншейінде “жыланның басына ақ құйып шығаратын” кей қазақтар сол қандастарымызға кірпідей жиырылып, жат бауырлық танытып, үкілеп “Оралман” деген ат таңды. Онымен қоймай мұрындарын шүйіріп, намысына тиіп “моңғол, қытай, өзбек, сарт т. б.” деп төмендетті. Ниеттің бұзылғаны осы емес пе? “Елім, жерім, өз қазағым” деп келген қандастарымызға бұл сөз оңай тимегені белгілі. Ал шын мәнісінде сол көшіп келген бауырларымыз өздерімен бірге ұмыт бола бастаған тарихымыз бен шежіремізді, ата дәстүр мен салт-санамызды, қол өнерімізді, киіз үй т. б. ала келді. Осы қазақ “Алтай қазақтарының әні” дегенді, “Қара жорғаны” біле ме екен? Санамыздың уланғаны осылайша мен мұндалады! Атақты ғалымдар, тарихшылар, жазушылар мен өнерпаздар, спортшылар т. б. тың серпін, жаңа леп ала келді. Олардың бар айыбы ата бабамның қонысына келгені мен орысша білмейтіндігі және европалық үрдістен бойларын алшақтап салғандығы болатын. “Өз балаң өзегіңнен тепсе де кетпейді” дегендей, қаны бір жаны бір ағайын шыдап, төзіп бақты, ақыры сіңді. Осы тұста қазақ қайта түлеп, қайта тарихқа мойын бұра бастады, жаңғырды. Сол шекара ашып келгендер уақыт өте келе “аталарының басын” іздей бастады. Өйткені, олардың бабалары осы өңірде қоныстанып, жаудың жағасын жыртып, талай шайқастарда көзге түскен. Жер атауларының орысшаланып кеткені, осы тұста көп кедергі келтіргені анық. Бұл енді Ресейдің құйтырқы саясатының лаңы. Дей тұрсақ та, шым-шымдап тарих беттері айқындала бастады. Көз майын тауысып іздеудің арқасында бабаларының қорымдары, зираттары, ата қоныстары табылды. Тарих бетінде жаңа есімдер пайда болып, ұрпақтары атаусыз келген бабаларына ескерткіш белгі қойып, дұға бағыштап ас берді. Атап айтқанда Ер Жәнібек, қос Қожаберген,Бұқарбай, Байтайлақ, Шәку, Қаптағай, Ботақара, Паң Нүрмағанбет, Кете, Есет, Махамбет, Көбек, Есеней, Ұлпан, Жобалай, Нұралы, Шақантай, Мәди, Матақ, Нұра, Теңіз,Тұрым, Киікбай, Сәбит дамолла, Ахыт, Оспан, Зуқа т. б. Ал біз Мұхамедқанапия (Сегіз Серіні) тарихта болмаған деп лағып жүрміз?! Бұл да сол құйтырқы, жымысқы саясаттың салқыны екені ақиқат. Қазақтык мықтылары, зиялылары Алаштың арды емген ұлы, алып тұлғасы, Қазақстанның бірінші Премьер Министрі Сәкен Сейфуллинді неге іздемейді? Әлі күнге қай жерде сүйегінің жатқаны беймәлім? “Өзім дегенде өгіз қара күшім бар” дейтін қазақ неге үнсіз? Сәкендей азаматтар енді қайтіп келмесі ақиқат! Бұған не себеп, кім кедергі келтіріп отыр? Әлде рулық кесапат кедергі болып отыр ма? Әлкей Марғұланның ізбасарлары неге үнсіз? Сәкеннің атылғанына ғасырдан жаңа асқан жоқ па? Шын іздеуші 5-10 ғасыр бұрын өткен батыр бабаларының қай жерде жерленгенін тауып, басына белгі қойып жатыр емес пе? Олардың тарихта ойып тұрып орын алғанын жер, су, тау т. б. атаулары айқындап тұр емес пе? Әлде сол бабаларымыз тек бір рудың ғана намысы үшін шауып, бастарын қатерге тігіп пе еді? Олар күллі Алаштың айбарлы батыр-баһадүрлері емес пе? Ал осындай алып тұлғаларымыздың есімін білу өскелең ұрпақ үшін де қажетті, әрі маңызды дүние?! Әлі де ізденіп, теңдессіз батыр бабаларымыздың аттарын тарихқа қайтарып, ұлықтау парызымыз. Сол бабаларымыздың аманатын ақтау жолында барынша күш жұмылдыруымыз қажет. Ендеше, кемеңгер бабаларға мың мәрте тағзым! Алла жар болып, қасиетті де киелі бабаларымыздың рухы қолдасын!
Пікір қалдыру