Көз қарас Саясат Тарих Тұлғалар
Жапония неге Қытайдың отарына айналып кетпеген…
Кейінгі кезде Жапония тарихына қызығып жүрмін.Генри Киссинджер жазған бір деректі оқып, айран-асыр қалып, тәнті болдым.
АҚШ-тың бұрынғы мемлекеттік хатшысы Киссинджер кіп-кішкентай Жапонияның неге дәл жанындағы алып Қытайдың отарына айналып кетпегенін былай түсіндіреді.
Киссинджер “Ежелгі жапон қоғамының басында, жапон дүниетанымының биігінде император тұрды. Жапон халқы да Қытай еліндегідей императорды “Құдайдың баласы”, “адамдар әлемі мен құдайлық әлемнің арасын жалғаушы” деп таныған. Жапон мен Қытай сарайлары хат алмасқанда (әуелі Қытай жағы бағыныңдар деп хат жазады) жапон протоколының Ұлы Қытаймен қандай да бір диалогқа мүлде сәйкес келмейтіні белгілі болады. Жапон саяси танымында Құдай алғашқы императорды туып, оның тұқымдарына жер бетін басқаруды бұйырған. Қытай елшілері хатты тапсыра алмай қиналған, өйткені Құдайдың алдында тұрғандай императордың алдында сәждеде жатуы тиіс болған” деген сарында жазады. АҚШ саясаткері “осындай мемлекеттілік-саяси танымы арқасында жапондар ешкімге бодан бола алмай-ақ кетті” деп тамсанады. Былай қарасаңыз, бір ғана аңыз.
Біз де ақырын-ақырын жылжып, мемлекеттілік дәстүрімізді осындай қалыпқа, яғни Шыңғыс ханға жалғаймыз. Одан басқа жол да жоқ. Мағауин Шыңғыс ханның арғы атасы Боданшар мен оның анасы Алан-Құба туралы мынадай аңызды келтіреді:
“Ері өлген Алан-Құба жесір қалыпты. Арада аз ба, көп пе, уақыт өткенде таңғажайып іс болады. Бірде түн ішінде Алан-Құба ұйықтап жатқанда шаңырақтың жабығынан аппақ шапақ шығады да, оның нұры әйелдің құрсағына түседі. Ес пен түстің ортасында бәрін анық аңдаған Алан-Құба болған жайды ешкімге айтпайды. Көп ұзамай жесір әйел өзінің жүкті екенін біледі… Сірә, үшінші мәртеде, ғажайып сәуле елесті кісі бейнесінде көрініпті. Нұрға шомған жирен шашты ақсары адам қасына келіп жатып, құрсағын сипап нұрын сіңіреді де, таңға жақын сабалақ сары төбет кейпінде есіктен шығып кетеді. Туған баланың аты Боданшар екен… сайыпқыран Шыңғыс хан Мәңгі Тәңірінің шапағы – Нұрдан жаралған!”.
Жапондардың қисыны – өздеріне, өзіміздің аңыз бізге жетіп-артылып-ақ тұр. Нұрдан жаралған Ұлы Қаған ұрпақтары құрған мемлекеттің мұрагері екеніміз рас. Алайда, мұндай мемлекетшілдік сананы биліктегі біреулер меншіктей алмайды, қазақта император жоқ, бірақ алтын ұрпақтан қалған ұлысты (Қазақстанды) Тәңірдің аманаты деп ұғыну жаппай азаматтық дәрежеде болғаны дұрыс, әлбетте.
Пікір қалдыру