Olardı bwl elde sol SENİMİ ğana wstap otır…
Bıltır Qıtaydan dosım köşip keldi, özi qıtay qazağı. Köşirisip bası qasında jürdik. Sodan bir küni ol menimen habarlasıp: “Han Şatırına barıp wsaq – tüyek zattar alsaq qalay, men orısşağa joqpın ğoy, öziñ bilesiñ” dep qolqa saldı. Jaraydı dep tartıp kettik. Jolda kele jatıp men onıñ jetim köñilin jwbatqanday bolıp kele jatırmın. “Oy dosım – ay, üyiñnen şığıp mına Han Şatırına şeyin jol – jönekey jön swrasañ bäri de qazaqşa jauap beredi, bwl qalada qazaqşa bilmeytin adam joq, qorıqpağın dosım, batıldau bol, bwl öz otanıñ” dep esip kele jatırmın. Sodan Han Şatırına keldik, bir butikke kirdik, eki satuşı qazaq qız twr eken. Söytse, onıñ bireui qazaqşa bilmeytin bop şıqtı. Ol qızaraqtap jer şwqıp twrğasın,
