Математика
Математика бір жағынан өте абстракты ғылым. Сондықтан оған құмареместер жеткілікті. Тәжірибеші математикке жүгінген кезде нақты бөлшектер туралы мүмкіндігінше аз сөйлегені абзал. Себебі математик техниканың немесе физиканың бөлшегтерін ескермейді. Математик ондай ұсақ-түйектерге қызықпайды. Оны қызықтыратын тұтынушының мәселесінің логикалық байланыстары, сулбелік ішкі лабиринттер. Математик ішінәла емес, жалпы тұжырым жасауға тырысады.
Екінші жағынан математика қалай болғандада өмірдің, табиғаттың қажеттілігінен алыстамайды. Мысалы, Ньютон мен Лейбниц бір айнымалыға тәуелді функцияларға дифференциалдық қисапты ұсынды. Аталған зертеулер дифференциалдық теңдеулердің маңыздылығын көрсетті. Олар практикалық қолдану туралы ойланбады. Кейін Ай мен алманың қозғалысы бірдей дифференциалдық теңдеумен сипатталатыны белгілі болды. Теңдеуге алманың массасын қойсаң алманың траекториясы шығады. Теңдеуге айдың массасын қойсаң айдың траекториясы шығады. Осылайша айдың тұтылуы есептеледі. Көптеген салалар үшін бұны білген жөн. Екінші мысал, Максвелл вектор-функциялар үшін дифференциалдық қисапты дамыты. Одан кейін әйгілі Максвелл теңдеулері дүниеге келді. Сол теңдеулер арқылы радио пайда болды. Бірақ Максвеллдің өзі электромагниттіқ толқындарды түсіндеде көрмеді.
Математика феномены: математика ойластырған құралған кезеңінде абстракты, бірақ кейінірек пайдалы. Бұл факт таңқаларлық!
Пікір қалдыру