بالتا كەرەي يتىكە باتىر
اتالارىمىز ايتىپ وتىراتىن جاۋگەرشىلىك زاماندا قازاقتان كوپتەگەن باتىرلار شىعىپ، جاۋدان ەل مەن جەردى ەرلىكپەن قورعاعان عوي. سول باتىرلاردىڭ ءبىرسىپىراسى ۇمىتىلىپ، اتتارى اتالماي قالۋدا. كەيبىرەۋلەرىنىڭ اتتارى بەلگىلى بولسا دا، ولار تۋرالى دەرەكتەر از بولعاندىقتان، باسپا بەتىنە تۇسپەۋدە. سونداي باتىرلاردىڭ بىرەۋى – جەرلەسىمىز يتىكە باتىر جاندوسۇلى.
ەندى وسى باتىردىڭ كىم بولعانىن جانە ونىڭ اتاتەگىن تاراتىپ كورەيىك. يتىكە جاندوسۇلى 1759 جىلى وسى كۇنگى شال اقىن اۋدانىنداعى كونوۆالوۆكا ەلدى مەكەنىنىڭ ماڭىنداعى اۋىلدا تۋىپ، 1831 جىلى 72 جاسىندا قايتىس بولادى. ول اۋەلى اۋىل مولداسىنان، كەيىن قازان قالاسىنداعى مەدرەسەدەن وقىعان. وندا ءدىني بىلىممەن قاتار اراب، پارسى، ەجەلگى تۇركى جانە تاتار تىلدەرىن ۇيرەنگەن.
يتىكە اشامايلى كەرەي ىشىندە بالتادان تارايدى. يتىكە باتىردىڭ ءوزى قۇراستىرعان شەجىرەسىن قازىر قىزىلجار قالاسىندا تۇراتىن بەسىنشى ۇرپاعى، زەينەتكەر قايىربەك قامزاۇلى جيناپ تولىقتىرعان. وسى شەجىرە بويىنشا بالتا ىشىندە مۇراتالىدان – وتەۋلى، وتەۋلىدەن – جاندوس، جاندوستان – يتىكە، ايتۋار، قىپشاقباي تۋعان.
يتىكە باتىردان – اۋلاباي بي، جاۋلاباي، ءجۇسىپ تۋعان. اۋلابايدان – جاقىپ، جارىلعاس. جاقىپتان – احمەت، مىرزاحمەت، مولداحمەت. احمەتتەن – ساعي، بايجۇمان، بالدىراق، قازي، كامەل. مىرزاحمەتتەن تۋعان قامزا 1885 جىلى تۋىپ، 1965 جىلى 80 جاسىندا دۇنيە سالعان. قامزادان – قايىربەك، جاسۇلان دەگەن ەكى ۇل جانە نۇرجامال، قايني، قۇسني اتتى ءۇش قىز قالعان.
يتىكە باتىر ءوز اتالارىنىڭ عانا ەمەس، كەرەيدىڭ ءبىراز اتالارىنىڭ شەجىرەسىن دە بىلگەن ەكەن. بۇل تۋرالى تاريح عىلىمىنىڭ دوكتورى، پروفەسسور، قازاقتىڭ ەتنيكالىق، جۇزدىك، رۋلىق شەجىرەسىمەن اينالىسقان مارات ءسابيتۇلى مۇقانوۆتىڭ «يز يستوري پروشلوگو» (الماتى، 2000 ج.) اتتى ەڭبەگىندە بىلاي دەلىنگەن: «ك ءحىح ۆەكۋ شەجيرە كەرەەۆ دوشلو ۆ ەدينستۆەننوي رۋكوپيسي. ۆ پەرۆوي چەتۆەرتي ءحىح ۆەكا ەە دوپولنيلي وبرازوۆاننىە ليۋدي يز كەرەەۆ، تاكيە كاك تابەي سىن بارلىبايا، شونكە سىن مامانايا، ەسەنەي سىن ەستەميسا، زاپيساۆ رودوسلوۆنىە يز ۋست يتەكە باتىرا، تلەنشي باتىرا، شاكشاك بيا، توكسان بيا، كيكباي بيا ي دوپولنيۆ سۆويمي سۆەدەنيامي».
يتىكەنىڭ باتىرلىعى ءحVىىى عاسىردىڭ 7080 جىلدارى بايقالادى. سول كەزدە ەدىل بويىنان قىتاي جەرىنە اۋا باستاعان قالىڭ قالماق قولىمەن ابىلايدىڭ سوڭعى سوعىسى بولعانى تاريحتان ايان. «شاڭدى جورىق» اتانعان وسى سوعىس تۋرالى شوقان ءۋاليحانوۆ ءوزىنىڭ «يستوريچەسكيە پرەدانيا و باتى راح ءحVىىى ۆەكا» دەگەن ەڭبەگىندە: «پوسلەدنەە پرەسلەدوۆانيە بەجاۆشيح تورگوۋتوۆ ۆ پرەدانياح نارودا يزۆەستنو پود نازۆانيەم «پىلنوگو پوحودا». ۆ ەتوم پوحودە نارودۋ بىلو بەز سچەتا»، – دەپ جازادى (چ.چ. ۆاليحانوۆ. سوبر. سوچ. ۆ پياتي توماح. توم 1. – الما-اتا، 1984. – س. 221). وسى سوعىسقا جاس يتىكە دە قاتىسقان ەكەن. ال نەگىزىنەن ول ءوزىنىڭ تۋعان جەرىن قالماقتاردان، ەستەكتەردەن (باشقۇرتتاردان) تازارتۋ كەزىندە باتىرلىق كورسەتىپ كوزگە تۇسكەن.
پىكىر قالدىرۋ