زۋقا باتىر 150 جىل رۋحانيات تۇلعالار قازاق حاندىعىنا 550 جىل ادەبي الەم
زۋقاداعى القىزىل نۇرلار
جىلقىلارى كوك بالاق، سۇڭقارلارى اق بالاق، ساۋىتتارى سارى بالاق بابالار
تۇماردىڭ ءۇيى
(تۇمار پاتشايىمعا)
تۇمار پاتشايىم قارادى تىسقا:
كوك گاۋھار شاشادى ءداريا.
مونشاعىمەن ويناۋدا ءبارى دە الىستا،
وزەنگە تەلمىردى ءبىر قاريا.
التىن ورداسى تىمىق تۇر نەگە،
كۇلدىرەۋىشكە قاراپ ماسايدى.
جولاۋشىلار سارىنىن ءبىلىپ تۇر دەرە،
ماماعاشتار مىڭ، مىڭ جاسايدى .
اسپاندا تولقىپ وتىر كوك ادام،
اسپاندى كوك ادامدار قۇرايدى.
بۇلتتاردان دا تۇياق داۋسى بوراعان،
مەنىڭشە، دۇلدۇلدەر شۇبايدى…
دەپ ويلادى تۇمار، اڭىرىپ قىرعا
سارى دالانى كوزىندە جوسىتتى.
جاۋداراقتاردىڭ جەلەڭى جابىعىپ تۇرما،
جاپىراعى شالعايعا بوسىپتى.
پەريزات مۇراعىن سيپادى تۇمار،
التىندارى وكسىپ سىقىرلار.
دۇنيە دەگەن بويدى جىلتادى قۇمار،
بالالىق ەلەس مولتەڭدەپ جىپىرلار.
سامىر ومىلدىرىك اسىلىپ تۇر قۇرعا،
ۇشىپ ءجۇر ۇستىندە كوبەلەك.
ينەلىكتەر ۇشان ەدى بىلتىر دا،
سارىسى دا بيىل نەگە كوپ؟!
ومىلدىرىكتە شايقالماق قوڭىراۋ،
قىزىلباستار جۇرەگى دە شايقالار…
بىلەدى، تۋىستارى تاعىلاۋ،
كوزدەرىندە قىران بايقالار.
بارعىسى كەلدى پوبىراعان كولگە،
پوبىراعان كويلەگىن كوتەرىپ.
وشاعانى قۇلازىپ ابىراعان جەردە،
تاسىرلادى ساعىنىشى جەتى ءورىپ.
تابىتتاي عانا قارا كول جاتىر،
ال قاراشىعى كولدى شايقاپ تۇر.
سامىرسىندار اراسىنا بارانى باتىپ،
وكسىگەن عاسىردى جايقاپ قۇر.
تاس انارلى ايماۋىت قاڭسىپ تۇر،
ماۋسىمنىڭ قۇباڭ دەمىمەن.
جەر الەمدى قىرمىزىلاتىپ تاڭسىق نۇر،
قوسىلمادى قارا ەبىنىڭ جەلىمەن.
بارىس ءمورى بىعىپ بۇكىل قارۋدا،
بارىسشا اپتىقتى قارۋلار.
وقشانتايدا جەبەنىڭ قىبى قالۋدا،
ناركەسكەندەگى ءزاھارلار اۋىرلار.
اقيناعى ءبيشى قىزدارشا،
بۇرالىپ وينايدى-اۋ سەرمەلىپ.
جىلداردى قاڭسىتتى بۇل قانشا،
قارا ەبىلەردىڭ ىشىندە تەربەلىپ.
تۇماردىڭ ءبيشى قىزدارى،
ايدى نۇسقاي بەرەدى تۇمارعا.
جۇلدىزشا جىپىلىقتاپ جىلدارى،
اي نۇرىن قۇرادى بۇلار دا…
… اي نۇرىندا <اپام> جايلانىپ،
جەردەگى اق جاپىراقتارى سەمۋدە.
ۇيىقتاپ كەتتى-اۋ اپام ايعا الىس،
سىر-ءداريا لىقسىپ دەمىندە.
زۋقاداعى القىزىل نۇرلار
زۋقانىڭ كوگىلدىر سەمسەرى،
بۇل كوگىلدىر تۋدى كورمەدى.
ورداسى دا بولعان ەڭسەلى،
تۋىرلىعى بۇل كۇنگە كەلمەدى.
التايدىڭ اق مارجان بۇلاعى،
ءبىر تۇلپاردى سۋارىپ جۇرەدى.
زۋقانىڭ قارلىعاش پىراعى،
مۇمكىن بۇلتتارعا تۇنەدى.
زۋقانىڭ سارسورا تەرلەرى،
قانداي ءبىر شىتتا دومالاپ؟!
ۇلىڭگىردىڭ سارشا سەڭدەرى،
تەرىلەرىنشە تولقىندى ارالاپ.
زۋقانىڭ ارقۇبان وڭدەرى،
قىران كوزدەرىنەن بايقالار.
ونىڭ توپىرشىتقان بەلدەرى،
ال نەنى قوڭىر ايتا الار؟!
زۋقانىڭ قارا شاشتارى –
التايدىڭ قارا يزەنى.
جاساۋىلدارىنىڭ اتتارى –
قارا سەكسەۋىلدەي كۇيدە ەدى.
وتەدى دونەن كۇندەرىم،
زۋقاداي سالقىن كوڭىلىم.
تۇيدەكتەلگەن ايلاردى بىلمەدىم،
تاريح شىتىرمانىنان جەرىدىم.
ساعىنام اڭقىلداق اتامدى،
اپامدى ساعىنام مامىقتاي.
قۇمداردى شيمايلاعان ساپاردى،
كوڭىلىم كەزەدى قابىقتاي.
زۋقانىڭ كوكساۋىر ەتىگى،
كونەردى، تۇگەپ قاق تۇردى.
بولمادى عوي بۇگىنگە جەتۋى،
تەبەر ەم سونىمەن ساتقىندى.
زۋقانىڭ قايران اكەسى،
سارتەرەكتى جاتىر كۇزەتىپ.
قاڭعالاق اربالاردىڭ دارتەسى،
تۇرىم كۇمبەزىنە قارايدى ءدىر ەتىپ.
اڭىزعا قۇيادى ەل مۇنى،
كەلىنشەگىمنەن كۇتەم ءبىر حابار.
زۋقانىڭ جارقىلداعان كەزدىگى،
تۇسىنە كىرسە ۇل تابار.
زۋقانىڭ بولات ۇزەڭگىسى،
ايۋ جاعىن ۇرسا سىندىرار.
التايدىڭ شورە-جورەلگىسى،
سامىرسىنداي ۇلداردى تۋدىرار!
قامىرىق جۇلدىزدارى
بۇعىنىڭ ءمۇيىزى الەمگە كوتەرنەن،
وسىناۋ بۇلىڭعىر ورماندا.
ەھ، تاۋ سيقىرى ارەڭگە جەتەر مە ەڭ،
ءمۇيىز ساعىمى شۇباتىلىپ ارمانعا.
قالجا شۇلەندەپ ءدام جايىلعان،
بودۇن دا جاتىر ەدى كوشىپ تە.
بوكە اتام يىسكەيدى ماڭدايىمنان،
جىلبىسقالانىپ جاتىر ەم بەسىكتە.
القىنعان جۇرەگىم نۋ ساعىمعا اۋدى،
قارا ءدۇبىر جاۋعان ءبىر كەزدەردە-اي.
زۋقا باتىر مەنى قۇشاعىنا الدى،
دامىلسىز اپتاپ جاتىر كەۋدەمدى-اي.
ىزعۇتتى كەزدىك تاستاپ كەتىپتى،
جولشىباي ءتۇسىپ ۇيىمىزگە.
كەزدىگى كىرپىگىمە اينالىپ جەتىپتى،
كوز جاسىمدى دا ەجەلگى قۇيىپ ىزگە.
جارقىنباي اتام ويىنىما،
قاراپ تۇرىرتى ءۇنسىز ەگىلىپ.
قارشىعاداي مويىنىم قايىرىلۋدا،
ءبىر سارعىلت جولدارعا بەرىلىپ.
وشىڭ اتام كەلگەندە قادالىپ
قاراپ وتىرىپ، قويىپتى اتىمدى.
اق پەنەن كوكتەن جارالىپ،
اسپان مەن ۇدايى شاقىردى.
قاپاس باتىر ءسۇيدى شوپىلدەتىپ،
اينالايىن، عازيز اتام-اي!
التايدىڭ جەلىن سەلكىلدەتىپ،
كۇڭگىرت نۇر شانشىپ باتادى-اي…
سۇلەيمەن اتام مەنى الدىنا الدى،
اقبوزاتى تەبىنىپ تۇر ەدى.
ورىنداپ اتى قارعىمالاردى،
تۇسىمدە سەكىرىپ جۇرەدى.
ەھ، اقتەكە اتام جىلاپ جىبەردى،
شوققا كۇيىپ قالدىم ءبىر كۇنى.
ۇلىڭگىر كومدى بۇلاڭ كەمەردى…
اعىزۋدا كوڭىلدەردىڭ ءدۇلدۇلى…
سۇيرەپ ءوتىپ ەرتىستەن ارشامدى،
شىڭ ۇستىنە شىقتىم جەلپىنىپ.
اي بوپ تۋعان ءتىلسىم ارماندى،
كوزىم باجايلادى ەنتىگىپ.
استىمداعى ايعىرىم جوعالدى،
قارا جەل بۇعان ويلانار.
بالاپان قۇستار تونالدى،
ۇياسىنان اكەتكەن – ايداعار…
پەرىشتە انالاردىڭ ايماعى –
ساناما وسىلاي سىلبىلەپ ءوتتىڭ.
ھاي، ھاي اتامنىڭ ءتور جايلاۋى،
كۇڭىرەنىپ كەتتىڭ، ىرىڭدەپ كەتتىڭ!
(سوڭى)
كوكبورى مۇباراك ( ءال-فارابي اتىنداعى قازاق ۇلتتىق ۋنيۆەرسيتەتى تاريح، ارحەولوگيا جانە ەتنولوگيا فاكۋلتەتى)
kerey.kz



پىكىر قالدىرۋ