Ататегімізді төрге шығарайық
Арада үш ұрпақ ауысып, 1991 жылы Кеңес Одағы ыдырап, Қазақстан өз егемендігін қолына алғаннан кейін ғана барып, кейбір азаматтар «ов»,«ев» жалғауларынан бас тартып, жеке куәліктері мен төлқұжаттарын қазақыландыра бастады.
Түрік ағайындарға ұқсатып Наурызбай Махмуд Дүйсекұлы болып жазу үрдісі де қалыптасты. Бұған мемлекет және қоғам қайраткері Шерхан Мұртаза сияқты ұлтжанды тұлғалар алғашқылардың бірі болып үлгі көрсеткені анық. Сөйтіп, төлқұжат пен жеке куәлікті толтыру барысында фамилиясы мен өзінің атын жазатын дәстүр бой көрсете бастады. Содан көп ұзамай кейбір кісілер фамилиясының соңына «тегі» деген жалғауларды дұрыс көріп солай жазғызды. Руларын айшықтағандар да жетерлік.
Әлем халықтарының қай қайсын алып қарасаң да өздерінің ұлтына тән ататегі бар. Атап айтатын болсақ, армяндарда «ян», грузиндерде «швили», «адзе», украиндарда «ко», поляктарда «ский», жапондарда, корейлерде бағзы заманнан қалыптасқан ататегін көріп еріксіз сүйсінесің. Оларды осы ататегіне қарап-ақ қай ұлттың өкілі екендігін оп-оңай ажыратып алуға болады. Осыған келгенде еріксіз ойға батасың.
Мені қазақтың ататегіне «ата» сөзін тіркеп жазсақ қалай болар еді деген ой көптен бері мазалап жүр. Мысалы, Наурызбайата Махмұт Дүйсекұлы деп жазсақ, бұл жерде «ата» жалғауы, яғни Махмұттың атасының кім екендігін нақты көрсетіп тұр. Бұл – біріншіден, қазақ азаматтары өздерінің ататегіне «ата» сөзін тіркеп жазса, оның фамилиясының өзі-ақ төлқұжат иесінің қазақ ұлтынан екенін білдірсе, екіншіден, өзге қай елге, қай жерге бармайық сол мемлекеттің өкілдері төлқұжатымызға қарап-ақ қазақ екенімізді бірден айырар еді. Уақыт өте келе «тегі», «тің», «нің» деген жалғаулар «ата» сөзіне жол берері анық.
Бүгінгінің жастары шежірені жетік білмегендіктен өзінің тегін осы «ата» сөзі арқылы ажыратып, қанның араласып кетпеуінен сақтанатындығы хақ.
Қазақ халқы ататегіне жазылғанда не ұтамыз?
1. «Ата» жалғауынан қазақ халқы бір атаның балалары екенін білдіреді.
2.Ата сөзі қазақ ұлтына «тайға таңба басқандай» таңбасы емес пе?!
3.Ұлтымыздың жүзге бөлінбеуіне басты бастамасы болады.
4.Ұлтымызды бірлікке, ынтымаққа шақырады
5.Қазақ халқын тілін және дінін қадірлеуге ықпал етеді.
6.Қазақ мемлекетіндегі басқа ұлт өкілдерінің бастаушысы болады.
7.Шет мемлекеттерге, Қазақ елі болмаған дегендерге табанды ел екеніміздің дәлелі болады.
8. Ұлтымыздың әдет-ғұрпын сақтауға қадірлеуге әсерін тигізеді.
Менікі көпшіліктің ортасына өз ұсыныс-пікірімді білдіру. Кім қалай қабылдайды, оны әркімнің өз таным-түйсігі біледі. Бірақ қалай дегенмен де, Қазақ Республикасының мемлекеті мен үкіметі,еліміздің заң шығарушы органы Парламент Мәжілісінің депутаттары бұл мәселеге терең зейін қойып талқыласа, қазақ ұлтының мәселесі болғандықтан бұл қадам керек-ақ.
Наурызбайата
Рахымберді Дүйсекұлы
Пікір қалдыру