Olardı bwl elde sol SENİMİ ğana wstap otır…
Bıltır Qıtaydan dosım köşip keldi, özi qıtay qazağı. Köşirisip bası qasında jürdik.
Sodan bir küni ol menimen habarlasıp: “Han Şatırına barıp wsaq – tüyek zattar alsaq qalay, men orısşağa joqpın ğoy, öziñ bilesiñ” dep qolqa saldı. Jaraydı dep tartıp kettik. Jolda kele jatıp men onıñ jetim köñilin jwbatqanday bolıp kele jatırmın.
“Oy dosım – ay, üyiñnen şığıp mına Han Şatırına şeyin jol – jönekey jön swrasañ bäri de qazaqşa jauap beredi, bwl qalada qazaqşa bilmeytin adam joq, qorıqpağın dosım, batıldau bol, bwl öz otanıñ” dep esip kele jatırmın.
Sodan Han Şatırına keldik, bir butikke kirdik, eki satuşı qazaq qız twr eken. Söytse, onıñ bireui qazaqşa bilmeytin bop şıqtı. Ol qızaraqtap jer şwqıp twrğasın, ekinşisine barsaq, ekinşisiniñ qazaqşası – meniñ ispanşa söylegenimdey eken. “Oy bätusızdar ay, jür kelesisine barayıq” dep dosımnıñ aldında wyalıp aldında aytqan sözderim üşin miñgirlep aqtalğanday boldım. Twmsığımız tasqa tigendey boldı. Kelesisine barsaq onda orıs satuşılar otır eken, onı aynalıp öttik. Üşinşi butiktegi satuşı qazaqşa biledi eken, biraq ol orısşa – qazaqşa söylep twrğasın, “mına bauırım tüsinbeydi onıñdı” dep onıñ taza qazaqşa söyleuin swradım. Äyteuir sol jerden zat – düniemizdi alıp kete berdik. Dosım, “keleside osı jerge keleyinşi, mınalar qazaqşa biledi eken” dep jattı.
Jalpı, bizge ata – jwrt dep añsap keletin bizdiñ oralmandarğa qiın, olar orısşa bilmeydi de tüsinbeydi. Bwl mäsele qostildi Qazaqstan qazaqtarına asa biline qoymaydı ärine. Biraq bizdiñ oralman qazir til zardabın tartıp jür. Äsirese älipbii de özgeşe qıtay qazağınıñ bizde ornalasuı qiındau. Şetelde ol üşin arnayı beyimdeu ortalıqtarı boladı, bizde onday joq.
Mısalı deyik, Qazaqstan qazağı qıtayşa qaqpaydı, mine sol qazaqtı al da Qıtaydıñ Şıñjañdağı Altay qalasına qoya berseñ ne boladı? Ol Altay qalasında qazaqşa biletin qazaq izdep sol jerde är qıtayğa soqtığatın edi. Mına jerde de däl sonday jağday.
Atamekenge kelgen qazaq, şaruasın bitiru üşin bizdiñ aramızdan qazaqşa biletin qazaqtı izdeydi. Söytip onıñ ärkimge qarağıştap jürgeni.
Men mısalı sonday azaptı basımnan ötkersem, “itşilep qazaqtıñ arasınan qazaq izdegen bwnday ata jwrtıñnıñ tap atasınıñ auızın wrayın” dep köşimdi jiıp, keyin qayta tartıp keter edim.
Sondıqtan, köñilderi alıp – wşıp bizge jetken qandastarımızdıñ bizdegi öz ana tiliniñ jağdayın körip köñilderine kirbeñ wyalap, qınjılatını ol – zañdılıq. Biraq olarmen kim aşıq äñgimelesipti bwl elde. “Özderi “qaşqınnıñ wrpağı” dep türtkilemey aulaq jürse boptı” dep köbinese aşıla qoymaydı da ol qandastar.
Alayda, bizdiñ bwl qandastırımızdıñ atajwrtına degen, onıñ bolaşağına degen, onıñ keleşekte qazaqılanatına – SENİMİ şeksiz. Olardı bwl elde sol SENİMİ ğana wstap otır. Balalarımız qıtay bolmay, moñğol, özbek bolmay qazaq bop qalsın deydi olar, köpşiligi sonday maqsatpen kelip otır osında. Al bwnda kelmegenderiniñ ol jaqta endigi bolaşağı bwlıñğır, ol da ras.
Osı SENİMDERİ üşin bwl ağayındarğa Astana men Almatınıñ arasınan samalatıp eskertkiş qoysañızdar da boladı. Sebebi bwl qauım bizge mıñ – mıñdap el qosıp otır.
Bizdiñ sırtqa şığa salıp elin, halqın jamandauşı idrisovtar osı ağayındardan biraz närse üyrense de boladı.
Balası mektepke barğanda onıñ alğaşqı qoñırauındağı änwrandı estip, tolqıp közderine jas alğan bwl dosımnıñ janwyasınıñ otanşıldıqtarı, qazaqşılıqtarı bizdiñ qaysıbır mäñgürtterdiñ otanşıldığınan mıñ ese artıq.
Pikir qaldıru