ولاردى بۇل ەلدە سول سەنىمى عانا ۇستاپ وتىر…
بىلتىر قىتايدان دوسىم كوشىپ كەلدى، ءوزى قىتاي قازاعى. كوشىرىسىپ باسى قاسىندا جۇردىك.
سودان ءبىر كۇنى ول مەنىمەن حابارلاسىپ: “حان شاتىرىنا بارىپ ۇساق – تۇيەك زاتتار الساق قالاي، مەن ورىسشاعا جوقپىن عوي، ءوزىڭ بىلەسىڭ” دەپ قولقا سالدى. جارايدى دەپ تارتىپ كەتتىك. جولدا كەلە جاتىپ مەن ونىڭ جەتىم كوڭىلىن جۇباتقانداي بولىپ كەلە جاتىرمىن.
“وي دوسىم – اي، ۇيىڭنەن شىعىپ مىنا حان شاتىرىنا شەيىن جول – جونەكەي ءجون سۇراساڭ ءبارى دە قازاقشا جاۋاپ بەرەدى، بۇل قالادا قازاقشا بىلمەيتىن ادام جوق، قورىقپاعىن دوسىم، باتىلداۋ بول، بۇل ءوز وتانىڭ” دەپ ەسىپ كەلە جاتىرمىن.
سودان حان شاتىرىنا كەلدىك، ءبىر بۋتيككە كىردىك، ەكى ساتۋشى قازاق قىز تۇر ەكەن. سويتسە، ونىڭ بىرەۋى قازاقشا بىلمەيتىن بوپ شىقتى. ول قىزاراقتاپ جەر شۇقىپ تۇرعاسىن، ەكىنشىسىنە بارساق، ەكىنشىسىنىڭ قازاقشاسى – مەنىڭ يسپانشا سويلەگەنىمدەي ەكەن. “وي ءباتۋسىزدار اي، ءجۇر كەلەسىسىنە بارايىق” دەپ دوسىمنىڭ الدىندا ۇيالىپ الدىندا ايتقان سوزدەرىم ءۇشىن مىڭگىرلەپ اقتالعانداي بولدىم. تۇمسىعىمىز تاسقا تيگەندەي بولدى. كەلەسىسىنە بارساق وندا ورىس ساتۋشىلار وتىر ەكەن، ونى اينالىپ وتتىك. ءۇشىنشى بۋتيكتەگى ساتۋشى قازاقشا بىلەدى ەكەن، بىراق ول ورىسشا – قازاقشا سويلەپ تۇرعاسىن، “مىنا باۋىرىم تۇسىنبەيدى ونىڭدى” دەپ ونىڭ تازا قازاقشا سويلەۋىن سۇرادىم. ايتەۋىر سول جەردەن زات – دۇنيەمىزدى الىپ كەتە بەردىك. دوسىم، “كەلەسىدە وسى جەرگە كەلەيىنشى، مىنالار قازاقشا بىلەدى ەكەن” دەپ جاتتى.
جالپى، بىزگە اتا – جۇرت دەپ اڭساپ كەلەتىن ءبىزدىڭ ورالماندارعا قيىن، ولار ورىسشا بىلمەيدى دە تۇسىنبەيدى. بۇل ماسەلە قوستىلدى قازاقستان قازاقتارىنا اسا بىلىنە قويمايدى ارينە. بىراق ءبىزدىڭ ورالمان قازىر ءتىل زاردابىن تارتىپ ءجۇر. اسىرەسە ءالىپبيى دە وزگەشە قىتاي قازاعىنىڭ بىزدە ورنالاسۋى قيىنداۋ. شەتەلدە ول ءۇشىن ارنايى بەيىمدەۋ ورتالىقتارى بولادى، بىزدە ونداي جوق.
مىسالى دەيىك، قازاقستان قازاعى قىتايشا قاقپايدى، مىنە سول قازاقتى ال دا قىتايدىڭ شىڭجاڭداعى التاي قالاسىنا قويا بەرسەڭ نە بولادى؟ ول التاي قالاسىندا قازاقشا بىلەتىن قازاق ىزدەپ سول جەردە ءار قىتايعا سوقتىعاتىن ەدى. مىنا جەردە دە ءدال سونداي جاعداي.
اتامەكەنگە كەلگەن قازاق، شارۋاسىن ءبىتىرۋ ءۇشىن ءبىزدىڭ ارامىزدان قازاقشا بىلەتىن قازاقتى ىزدەيدى. ءسويتىپ ونىڭ اركىمگە قاراعىشتاپ جۇرگەنى.
مەن مىسالى سونداي ازاپتى باسىمنان وتكەرسەم، “يتشىلەپ قازاقتىڭ اراسىنان قازاق ىزدەگەن بۇنداي اتا جۇرتىڭنىڭ تاپ اتاسىنىڭ اۋىزىن ۇرايىن” دەپ كوشىمدى جيىپ، كەيىن قايتا تارتىپ كەتەر ەدىم.
سوندىقتان، كوڭىلدەرى الىپ – ۇشىپ بىزگە جەتكەن قانداستارىمىزدىڭ بىزدەگى ءوز انا ءتىلىنىڭ جاعدايىن كورىپ كوڭىلدەرىنە كىربەڭ ۇيالاپ، قىنجىلاتىنى ول – زاڭدىلىق. بىراق ولارمەن كىم اشىق اڭگىمەلەسىپتى بۇل ەلدە. “وزدەرى “قاشقىننىڭ ۇرپاعى” دەپ تۇرتكىلەمەي اۋلاق جۇرسە بوپتى” دەپ كوبىنەسە اشىلا قويمايدى دا ول قانداستار.
الايدا، ءبىزدىڭ بۇل قانداستىرىمىزدىڭ اتاجۇرتىنا دەگەن، ونىڭ بولاشاعىنا دەگەن، ونىڭ كەلەشەكتە قازاقىلاناتىنا – سەنىمى شەكسىز. ولاردى بۇل ەلدە سول سەنىمى عانا ۇستاپ وتىر. بالالارىمىز قىتاي بولماي، موڭعول، وزبەك بولماي قازاق بوپ قالسىن دەيدى ولار، كوپشىلىگى سونداي ماقساتپەن كەلىپ وتىر وسىندا. ال بۇندا كەلمەگەندەرىنىڭ ول جاقتا ەندىگى بولاشاعى بۇلىڭعىر، ول دا راس.
وسى سەنىمدەرى ءۇشىن بۇل اعايىندارعا استانا مەن الماتىنىڭ اراسىنان سامالاتىپ ەسكەرتكىش قويساڭىزدار دا بولادى. سەبەبى بۇل قاۋىم بىزگە مىڭ – مىڭداپ ەل قوسىپ وتىر.
ءبىزدىڭ سىرتقا شىعا سالىپ ەلىن، حالقىن جامانداۋشى يدريسوۆتار وسى اعايىنداردان ءبىراز نارسە ۇيرەنسە دە بولادى.
بالاسى مەكتەپكە بارعاندا ونىڭ العاشقى قوڭىراۋىنداعى ءانۇراندى ەستىپ، تولقىپ كوزدەرىنە جاس العان بۇل دوسىمنىڭ جانۇياسىنىڭ وتانشىلدىقتارى، قازاقشىلىقتارى ءبىزدىڭ قايسىبىر ماڭگۇرتتەردىڭ وتانشىلدىعىنان مىڭ ەسە ارتىق.
پىكىر قالدىرۋ