АЙБЫНДЫ АБЫЛАЙ
Жоңғар хандығының билеушісі Қалдан Серен бір жолы Абылайға төрт жендет жұмсайды.
– Қолдарыңа жалаңаш қылыш алып жетіп барыңдар да:
Ханнан жарлық болды,
Қарадан жабдық болды,
Сіздің мейманыңыз толды,
Құдайдың Сізге Бұйрықты жазуы, Осы болды,
– деп, шауып тастауға ыңғайланып дүрсе қоя беріңдер. Жан сауға сұрап, біреуіңнің астыңа тығылып, басын қорғалатса, шауып өлтіріп тастаңдар. Егер сары қасқа текеше қасқайғаннан қасқайып отырып қалса, тимеңдер! Қайтып келіңдер. Көргендеріңді айтып келіңдер! – дейді.
Жендеттер ханның үйреткен сөзін жамырай айтып жетіп барады да, Абылайға тұра ұмтылады. Абылай отырған күйі титтей жасқанып селт етпестен, тіпті кірпік те қақпастан қасқая қарап отыра береді. Жендеттер Халданға қайтып барады. – Жүрегі тас па, мүйіз бе! Түсі де қашпады ғой! – деп жағаларын ұстап, айтып барыпты.
«Көне тарихты Көкше» кітабынан
Ықшамдаған: МАНАРБЕК ҚЫДЫРБАЙҰЛЫ
Kazakh-tv.kz
Пікір қалдыру