Жапон қағанаты 20-ғасырдың 30-жылдарынан бастап шығыс және түстік Азияның көп жерін басып алдады. Соның бірі, Қытай. Жапон үкіметінің қолына өткен аумақтарда барлық білім беру тек Жапон тілінде жүрілгендіктен қысқа уақыттың ішінде “біздің отанымыз Жапония, біз ұлы Жапон халқының перезенттеріміз!” немесе “Жапониямен мақтанамын, Жапония көзімізді ашты!” дейтін санадағы жаңа буын ұрпақ пайда болған. Тіпті, қытай тарихын қарап отырсаңыз “қытай өз тағдырын Жапониясыз шеше алмайды, Жапонияға бағынышты бола отырып қытайды өркениетке жетелейік” дейтін саяси тұлғалар да пайда болған.
Бұл жерде саяси таңдау келешегін Жапониясыз елестете алмаған тұлғаларды кейін таман тілге алармын, маған қызығы, не себепті қытайлар қысқа уақытта “біз ұлы Жапонияның бақытты перезентіміз!” деп шыға келеді? Бұған үш себеп бар:
Біріншісі, 30-жылдары қытайда ұлт ретінде біріге алмаған өте көптеген аумақтық, өңірлік байырғы қауымдар болған. Оларда ұлттық элита болмағандықтан ұлт ретінде толық қалыптасу кезеңін аяқтамай жатып Жапондықтардың саяси идеялогиясына ұшырап өздерін ЖАПОН сезіне бастады. Бір жағынан оларда этоқарсылық болмаған яғни “біздің өз тарихымыз, өз жазуымыз, өз әдебиетіміз бен мәдениетіміз бар” деп күресетін ұлттық тұтастық пен ұлттық күрескерлік болмаған. Әсіресе, Жапондар қол астына өткен шығыс терістік қытайда көне Түркі, Ғұндар мен Моғол-Татардың байырғы халықтары тұрады. Олар өз алдына ұлт ретінде қалыптаса алмай кейін билеуші ұлт табының таңып берген атауымен аталып кете берді. Бірақ, мінез бен генетика жағынан көшпенді халықтарға етене жақын.
Екіншісі, Жапон қағанатының сол кездегі оқу-ағарту жүйесі өрескел жоғары болған. Қысқа уақыт ішінде Жапон тілімен сөйлетіп, Жапон халқымен мақтандырып, Жапон қағанатымен сүйіндіріп жіберетіндей педакогикалық механизмі болған. Оқу жүйесінің сапалық кереметі сонша қысқа уақытта Ұлы Жапоншыл патриоттарға айналып шыға келген.
Үшіншісі, Сол кезде қытайда Жапониямен бәсекелесетін деңгей өте төмен болған (барлық жағынан).
Пікір қалдыру