Езутартар Көз қарас Суреттер сөйлейді
Сенің кінәң – сенің еліңнің 50 елдің ішінде жоқ болғанында…
Әріптесім Нұртайға хат!
Бүгін алаңға барған бірлі-жарым белсенділермен бірге сені де ішкі істер бөліміне аяқ қолыңды жерге тигізбей алып кетіпті дегенді естіп қапа болдым. ОМОН полицайлар фотоаппаратыңды салақтатып, видеокамераңды дырылдатып автобусқа сүйреп салғанда не ойлағаныңды шамалап отырмын. Қазақтың дәстүрлі мәдениетімен өскен жігітсің, ең әуелі “бас кеспек болса да, тіл кеспек жоқ еді, мына биліктің бұ не қылғаны” деген ой келген шығар. Ата-бабам бүй деген деп айтпай-ақ қой, бұ күнгі қазақ сияқтылардан дәстүрді дәметпе деп талай айттым. Осы жолы көзің жеткен болар. Әйтпесе, Байтұрсынов атаң айтпақшы “халықтың көзі, құлағы һәм тілі” – кәзит-жорналдың тілшісін қолын артына қайырып әкететін сұмдық, о заман да, бұ заман қай дәстүріңде бар еді? Білгенге бұл – Біржанды Азнабайдың есерлеріне сабатқанынан несі кем?
Дәстүрді айтпағанда осы заманғы мың құбылма заңыңа да сыймайды ғой. Сені әкеткені – “халықтың көзі көрмесін, құлағы естімесін, тілі шықпасын, біз білгенімізді істей берейік” дегені. Өткенде Азаттықтың Ақтаудағы тілшісі Сәнияны Жаңаөзенге жібермей, жолын бөгеп сарсаңға салғанын білесің. Шындықты айтатын бірен-саран басылымның тілшілерін уқит-суқитпен қамайтынын көріп жүрсің. Сондықтан Азнабайдың сабататына іштей өзің де дайынсың. Көп болса екі-үш сағат ұстайды, сосын жібереді. Не үшін ұстағанын адам секілді айтпайды да саған. Болды кет дейді, кете бересің. Нұртайды, Нұртай сияқты репортерлерді неге мәжбүрлейсіңдер, ұят қайда, қияс қайда дейтін ешкім болмайды. Естуімше әлгі айта беретін 50 елде “репортерге шекара жоқ”, “репортерлерге қол тигізбеу”, “сөз бостандығын шектемеу” дейтін ұғым бар екен. Репортерді мәжбүрлемек түгілі тиесілі ақпарат бермесе билігі қыр аспай, омақаса құлайды екен. Сенің кінәң – сенің еліңнің 50 елдің ішінде жоқ болғанында. Сенің көптеген туыстарың, таныстарың, жерлестерің, достарың, тіпті мектепте жұмыс істейтін әйелің де елу елдің ішіне кіргізе алмайтын Азнабайларды жақсы көреді, сайлау сайын соған дауыс береді. Сондықтан кінә өзіңнен де бар. Енді матшаға тауфиқ бергенше осы көргенің көрген. Полицайлар дәті жетіп 15 күнге жапса, ыстық тамақ апарамын. Дәті жетпесе, кешкі асың кемпіріңнен. Еш уайымдамағын.
Айтпақшы, мерекең құтты болсын! Отан қорғау деген осылай от пен су, абақтыдан басталған:)
Асылхан Мамашұлының facebook парақшасынан алынды
Пікір қалдыру