قازاقتىڭ كەشىگۋ سيندرومى
ءبىز ۇنەمى كەشىگەمىز. «نەگە كەشىكتىڭ؟» – دەپ سۇراي قالسا، «قازاقپىز عوي»، – دەپ اقتالامىز. ويتكەنى، قازاققا «كەشىگۋ» دەگەن ءسوز تاڭسىق ەمەس. تىپتەن ءازىل-سىقاق تەاترلارىنىڭ نىساناسىنا دا وسى تۇسىمىز ءجيى ىلىگىپ جاتادى. قازاقتىڭ ساناسىنا كەشىگۋ شارتسىز رەفلەكس رەتىندە قالىپتاسىپ، ۇلتتىق مەنتاليتەتىمىزدىڭ ءبىر بولشەگى ىسپەتتەس بولىپ كەتكەندەي كورىنەدى دە تۇرادى. قۇداي تاعالا ادامزاتتى جاراتىپ، كەيىن كەلە ولاردىڭ ۇرپاقتارى ۇلتتار مەن ۇلىستارعا بولىنگەندە، ءاربىرىنىڭ پەشەنەسىنە تاعدىرىن بەلگىلەپ بەرگەنى حاق. مۇمكىن سول كەزدە قازاق حالقىنىڭ ماڭدايىنا كەشىگۋدى جازىپ جىبەرگەن بولۋى كەرەك دەگەن ماعىناسىز وي دا كەلەدى كەيدە… سودان كەيىن بىزگە گەنىمىز ارقىلى قانىمىزعا ءسىڭىپ كەتكەن-مىس. بىراق قۇداي تاعالا ادامزاتتىڭ ءبارىن تەڭ جاراتتى عوي. ەۆرەيگە اقىلدى بولۋدى، نەمىسكە شوگەل بولۋدى، جاپوندارعا قايسار بولۋدى، ارابتارعا
