بىردە مۇز، بىردە جالىن، سەزىم دەگەن،
ءوتتى عوي، تالاي تۇندەر، كوز ىلمەگەن.
سوعادى قايران جۇرەك دامىلداماي،
نە دەگەن كەرەمەت ەڭ، شىداپ كەلگەن؟!

سەزىمنىڭ شەت-شەگى جوق، كوپ سۇراعى،
ءاي، وسى!
… مەنى ءبىر كۇن جوق قىلادى!
جۇباتىپ، ءسونىپ قالعان كوڭىلىمدى،
بىلمەيمىن، تاعى قايدا سوقتىرادى؟

كەلەدى جالعانىمدى تاپ-تار قىلىپ،
جۇرەككە ءامىر ەتىپ، بەردى جارلىق –
«عاشىق بول، سۇلۋلارعا جىر جاز!» – دەيدى،
…قورقامىن، قويا ما دەپ باردى جوق قىپ.

بۇل سەزىم تىنشىتپادى جۇرەگىمدى،
سەزىمگە نەمەنەگە كەرەگىمدى؟
ەي، سەزىم!
اۋرەلەمە!
بىلسەڭ ەتتى –
شىداماي، ءبىر كۇندەرى ولەرىمدى…

وسى ەكەن!
وسى ەكەن عوي، سەزىم دەگەن،
كەلەمىن قانشا جىلدار توزۋمەنەن.
سەزىمنىڭ جارلىعىمەن،
دۇنيەنى
سۇلۋدان، سۇلۋ ىزدەپ، كەزۋدەمىن…

قۋانىش مۇقتاي
09.05.15 جىل

faسebook پاراقشاسىنان الىندى