SEZİMGE TÖZU…
Men bilsem, bir ğalamat – tözim degen!
Keledi ot pen suğa tözumenen.
Tözedi mahabbattıñ jalınına,
Jatadı arpalısıp sezimmenen.
Birde mwz, birde jalın, sezim degen,
Ötti ğoy, talay tünder, köz ilmegen.
Soğadı qayran jürek damıldamay,
Ne degen keremet eñ, şıdap kelgen?!
Sezimniñ şet-şegi joq, köp swrağı,
Äy, osı!
… meni bir kün joq qıladı!
Jwbatıp, sönip qalğan köñilimdi,
Bilmeymin, tağı qayda soqtıradı?
Keledi jalğanımdı tap-tar qılıp,
Jürekke ämir etip, berdi jarlıq –
«Ğaşıq bol, swlularğa jır jaz!» – deydi,
…qorqamın, qoya ma dep bardı joq qıp.
Bwl sezim tınşıtpadı jüregimdi,
Sezimge nemenege keregimdi?
Ey, Sezim!
Äureleme!
Bilseñ etti –
Şıdamay, bir künderi ölerimdi…
Osı eken!
Osı eken ğoy, sezim degen,
Kelemin qanşa jıldar tözumenen.
Sezimniñ jarlığımen,
Dünieni
Swludan, swlu izdep, kezudemin…
Quanış MWQTAY
09.05.15 jıl
fasebook paraqşasınan alındı


Pikir qaldıru