قايران دا مەنىڭ قۇنەكەم…
جاسىمنان جاتتاپ وسكەن ءافسانا ەدى…
جانتۇرعان بي ماقاش پراۆيتەلدىڭ ۇيىنە ءتۇسىپتى.
– ءاي، جانتۇرعان، – دەپتى ماقاش. – اتادان بالانى شيرەك كەم تۋادى دەيدى. سوندا قازاعىم مىنا مەنى دە شيرەك كەم تۋدى دەي مە ەكەن؟
– ويباي-اۋ، جۇرت سەنى شيرەك ەمەس، پۇت كەم تۋدى دەپ ءجۇر عوي، – دەپ كۇلىپتى…
ماقاش وت باسقانداي ىرشىپ ءتۇسىپتى:
– مۇنىسى قاي مازاعى؟ مەن ون ەكى ءتۇرلى ءپان وقىدىم. پاتشادان شەن الىپ، ەكى بىردەي وكرۋگتى ۋىسىمدا ۇستاپ وتىرمىن. جۇرت ءسوزىمدى ساناپ تىڭدايدى. ال اكەم شولتىر قاعازعا بارماعىن دا باسا المايتىن نادان ادام ەدى. جۇرتتىڭ مەنى پۇت كەم تۋدى دەۋىنىڭ قاي ءمانىسى بار؟
– سابىر، ماقاش، – دەپتى جانتۇرعان بي. – اكەڭ شولتىر ءوز اكەسى بەكپەنبەت بي ولگەندە ساسىقتاۋدا سانسىز جىلقىنىڭ جالى مەن قويدىڭ جاباعىسىنا يلەپ تامدى ءوز قولىمەن سالعان ەكەن. سەن سونى كورە تۇرا اكەڭ شولتىر ولگەندە مالدىڭ قيىنا يلەپ تام سالدىرعاندا ءوزىڭ ەڭكەيمەدىڭ دە. اكەسىنەن شيرەك ەمەس، پۇت كەم تۋدى دەيتىنى سودان شىعار…
ال ەندى، ايتايىن دەگەن اڭگىمەمنىڭ ءتۇيىنى ءبىر ەدى…
«اباي جولى» شىققاندا قۇنانبايدىڭ ءبىر قىزى كەلىپ: «تاتەمدى ءتىلىڭ بارىپ قالاي عانا جاماندادىڭ!»، – دەپ ۇلى مۇحاڭدى تاياقپەن باستان سالىپتى»، – دەپ سىبىرلاعانداي ايتىپ ەدى باياعىدا ءبىر پروفەسسور شال…
ابايعا عوي عالامدا جوق كەسەنە سالدىق، ەڭسەلى ەسكەرتكىشتەرى ءوز الدىنا. ال ابايداي حاكىمنىڭ اكەسىنە دەگەن سورىڭدى ۇرايىن سوۆەتتىك كوزقاراستىڭ كۇنى بۇگىنگە دەيىن سىزى قايتپاعانىن مىنا سۋرەتتەن كورىپ، قايران قالدىم ءھام جاعامدى ۇستادىم.
قۇنەكەمدەي عۇلامانىڭ قۇلاعالى تۇرعان كوكتاسى رۋحىمىزدىڭ قانشالىقتى جەر باۋىرلاعانىن كوزگە شۇقىپ كورسەتكەندەي. تسەمەنتتى ءۇيىپ-توگىپ قالاي بولسىن سولاي تاسپەن قالاعان مازارىن ءمارماردان ءورۋ كەرەك ەدى عوي، ساداعاڭ كەتەيىننىڭ! سوندا رۋحىم اسپانعا شاپشىپ، ايبارىمنىڭ سۇسىنان ايبات شەككەننىڭ قۇتى قاشار ەدى-اۋ…
اباي دەگەندە ازۋىمىزدى ايعا بىلەيمىز. ال سول ابايدى تاپتىرعان قارادان حان شىققان قايران قۇنەكەم ەمەس پە ەدى؟!
قايرات ابدوللانىڭ facebook پاراقشاسىنان الىندى
پىكىر قالدىرۋ