زۋقا باتىر 150 جىل تۇلعالار ادەبي الەم
وسپان دەگەن – وردالى ەلدىڭ قولعا ۇستاعان قىنابى جوق قىلىشى، ول يىلسە ەل سىنادى، شايقالادى ىرىسى.
«جاۋاپ بەر» – دەپ قولىنداعى تاپانشاسىن
شوشاڭداتتى سۇس كورسەتىپ باتىلدى.
سوسىن تاعى ەسكەرتتى وعان:
«ەگەر بىزگە ءوز ەركىڭمەن باسىڭدى ءيىپ
قىزمەت ەتسەڭ جانە ەرلىك كورسەتسەڭ،
ۇلكەن سىيلىق بەرىلەدى، قولباسشى بوپ سايلاناسىڭ.
بۇل ارينە ساعان بەرگەن زور مۇمكىندىك اقىرعى.
قازىر ماعان جاۋابىڭدى ايت وي جىبەرمەي باسقاعا،
ءسوزىڭ ماعان ۇنار بولسىن،
وندا قىستا كوك بالدىرعان گۇل ەگەسىڭ تاسقا دا.
ەگەر ءسوزىڭ ۇناماسا جانە مەنىڭ ايتقانىما كونبەي جاتساڭ
وسى الاڭدا، وسى حالىق الدىندا،
ەرتەڭ تۇستە اتىلاسىڭ. ال كانەكي سويلە» – دەدى،
مۇرتىن سيپاپ كەۋدە كەرىپ ماستانا
سوندا عانا باتىر وسپان ورىنىنان كوتەرىلدى
ماڭعازدانا كوز جىبەرىپ الىسقا،
اشۋ، ىزى جانە مىسقىل تەبىندەگەن
ءوڭ كەلبەتى بەكىنگەندەي ۇزاق ۇلى جارىسقا.
الاڭ تولى كوپ قالايىق تىم تىرىس بوپ ىشكە تارتىپ دەمدەرىن،
قاراپ تۇردى الىپ تۇلعا ارىسقا.
ماڭعاز باتىر از تۇردى دا ناجاعايداي جالت بۇرىلدى
ماساتتانا ساۋال قويعان دۇشپانعا،
ءور مىنەزىن توعىستىرىپ سابىر سالماق ۇستامعا:
«ءوي اقىماق نە دەپ تۇرسىڭ ساندالىپ،
تانىماساڭ قازاق دەگەن ءبىر حالىق بار ءور حالىق
ولسە داعى ول باس يمەيدى سەن سىقىلدى تىشقانعا.
سول بيىكتەن كوتەرىلگەن مەن كوكبورى وسپان دەگەن ەرلىكپىن،
ءجۇزى دەپ ءبىل ورتتىلىكتىڭ، ورلىكتىڭ.
كوپ دۇشپانعا قولىم ءتيدى، وعىم ءتيدى تار جولىندا تەڭدىكتىڭ،
نارقى وسىنداي، پارقى وسىنداي بوپ كەلەدى ەرتەڭى اسقاق ەلدىكتىڭ.
قىلمىسىم سول:
جانىنان دا، ارىنان دا بيىك قويىپ اس قامىن،
ءالىن بىلمەي جايىن ەلگە قول كوتەرگەن شاپىرلاردىڭ
قانىن سۋداي شاشقانىم،
لايلاماي تازالىقتىڭ، ۇلىلىقتىڭ باستاۋىن،
بيىكتەردەن اسقانىم.
سەندەي سايقال قايدان ۇقسىن
ونداي اسقار اسقاقتىقتىڭ استارىن.
جاڭە تاعى نە دەدىڭ سەن:
«ەگەر بىزگە باسىڭدى ءيىپ ەرلىك ەتسەڭ سىيلىق بەرەم» – دەدىڭ بە،
«ال ويتپەسەڭ اتىلاسىڭ تەگىندە…»
ءوي بايقۇس – اي ءولىم دەگەن سەندەر ءۇشىن قورقىنىش ءا،
ال ءبىز ءۇشىن ويىنشىق،
كوك تاعىسى قىران بۇركىت
ىنگە كىرىپ كۇن كورمەيدى، كوز جۇمادى كوگىندە.
وسپان دەگەن – وردالى ەلدىڭ قولعا ۇستاعان
قىنابى جوق قىلىشى،
ول يىلسە ەل سىنادى، شايقالادى ىرىسى.
ءويتىپ مىنا تۇعىرلى ەلدى
تۇتقىن ەتىپ ساتقىن ءومىر كەشكەنشە،
تۇلپار كەۋدەم وقتى مىلتىق اۋىزىنا
قارسى تۇرىپ تامامدالسىن، دۇرىسى.
ەرلىك دەگەن دۇشپانىنا باس يىۋدەن باستالاد دەپ
قانداي اكەڭ نۇسقادى،
سەن جاقسىلاپ ۇق مىنانى
بىزدەر ءسىرا جالعامايمىز جاماۋعا اكەپ قىسقانى.
تاۋدىڭ ەلى تاۋعا عانا باس يەدى،
تىلەيدى ولار قۇزار بيىك ۇشپانى،
قاتىندارعا قاتىن بولىپ جارىق كورۋ
سەن سەكىلدى سۇمەلەكتىڭ ۇستامى.
ولىممەنەن تاۋسىلمايدى
باتىرلاردىڭ ماڭدايداعى باق كەنى،
حاس قىراننىڭ قاناتىنا تارلىق ەتەر
جايماشۋاق جات كوگى.
باتىر بولساڭ قولىمدى شەش قىلىش ۇستات
جەكپە جەكتە باسىڭدى بەر ەرلىكپەن،
وعان ءداتىڭ جەتپەيدى ەكەن قىمسىنبايمىن
قارسى الدىمنان قاراپ تۇرىپ ات مەنى.
ءاي بىلمەيمىن وعان داعى ءداتىڭ جەتپەس
سەندە جالىن كورىنبەيدى اق الماستاي جارقىلدار،
ونداي جالىن سەندە بولار ءجونى دە جوق
الميساقتان تابان جالاپ تاماق تابار سالتىڭ بار.
قول اياعىم بايلاۋىندا
قول، تىزەڭدى قالتىراتىپ اتساڭ مۇمكىن كوز جۇمىپ،
مەنىڭ ەرلىك ەركىندىگىم كۇندە سەنىڭ تۇسىڭدە كەپ
تىشقان العان مىسىقتاي بوپ القىمدار.
بولدى مەنىڭ ءسوزىم ءبىتتى، نە قىلاسىڭ قىلارىڭدى قىلا بەر،
ءجۇز جىل مۇمكىن وتسە داعى مەنى ۇمىت قىپ وشىرمەيدى
التىن التاي قىرقاسى مەن قۇبا بەل.
ەل باسىنا وڭايلىقپەن باق قونبايدى
ەسىلدەرى جانىن پيدا ەتپەسە،
ەل جەرى ءۇشىن جانىن قيعان قىرشىندارىن
ماڭگى باقي قۇرمەتتەۋمەن تىنادى ەل»
بايىت قابانۇلى
kerey.kz
پىكىر قالدىرۋ