“Пәшистердің өтіне ши жүгірткендей өкшелеп қуып келеміз…

Бұтыңның астынан бомбы жарылып, тас төбеңнен гранат түсіп жатады. Бұтың жарылды ма, бомбы жарылды ма …
Гранатты нан бөлгендей қақ бөлдім, Гранат екеу болды ма?…
Тәнкіге пышақ салып, қабырғасын сөктім де салдым…
Мен сәмәлөтке де пышақ салғамын…”
Оспанхан ағамыздай бұл тақырыпқа керемет әзіл жазғандар аз ау.
МЕРЕКЕ ҚҰТТЫ БОЛСЫН!
(Терісқақпайдан. Жатқан адамның қолы бос, осындай бірдемелер жасап, ерігіп, сол)
Асқар Наймантаев faсеbook тен алынды

Пікір қалдыру