Алаш арысы – Міржақып Дулатов 135 жаста
Жиырма жасында ұлтын оятып, ұран салған Міржақып Дулатовтың туылғанына биыл 135 жыл толып отыр. Елім деп, жерім деп халқы үшін жанын аямаған атамыздың бұл жасын атап өту біз үшін үлкен мәртебе.
Алаш қозғалысының көрнекті қайраткері Міржақып Дулатовтың ұлты үшін жасаған қызметтері, еңбектері қазіргі таңда әр қазаққа аян және мақтаныш. Небәрі жиырма төрт жасында «Oян, қазақ!», – деп ұлтына ұран салған Міржақып Дулатов Алаш қозғалысының басында тұрған еді. Бұл жолда ол кісі көп еңбек етті.
Патша өкіметінің отаршылдық езгісі күшейіп тұрғанда, аумалы-төкпелі заманда өмір сүрген М.Дулатов жастығына қарамастан, ұлтына аянбастан қызмет еткен ұлы тұлға! Жастайынан ата-анасынан айырылсада сағы сынбай алға ұмтылды. Халқының мұңын мұңдап, жоғын жоқтауға серт беріп, халық ісіне бар болмысымен, ынта-жігерімен араласады. Осы жолда қайраткер 1904 жылы Омбы қаласына келді. Осында қаны бөлек болсада халқына деген қызметі бір, ағасындай болған Алаш ардақтысы Ахмет Байтұрсыновпен танысты. Сол кезден бастап бірі-ұстаз, бірі-шәкіріт болып ажырамады.
1905 жылы А.Байтұрсыновпен бірге ол Қарқаралыдағы бұқаралық жұмыстарға қатысады. Сол жылы Қоянды жәрмеңкесінде жазылып, 14500 адам қол қойған «Қарқаралы петициясын» жазғандардың бірі болды. 1907 жылы М.Дулатов Конститутциялық демократтар партиясы делегаттары қатарында Санкт-Петербургке Бүкілресейлік съезге барды. Сол жылы Санкт-Петербургте жалғыз ғана нөмірі шыққан «Серке» газетінде «Жастарға өлеңі» басылып шықты.
Патша өкіметінің отаршыл саясатынан, барлық ауыртпалық пен қиындықтарынан еркіндікке шығу үшін ең алдымен қараңғылықтан шығып, надандықтан арылу керектігін М.Дулатов жақсы білді. 1909 жылы тұңғыш өлеңдер жинағы Қазан қаласындағы «Шарқ» баспасынан «Оян, қазақ» деген атпен басылып шықты. Халқының жағдайын ойлаған ақын, ел жұртына осы өлең арқылы былай деп ұран тастады:
«Көзіңді аш, оян, қазақ, көтер басты,
Өткізбей қараңғыда бекер жасты.
Жер кeттi, дін нашарлап, хал һарам боп,
Қазағым, енді жату жарамас-ты».
Үкімет тарапынан қарсылық алып, тәркіленседе қазақ халқы оны жатқа айта бастады. Өлеңнің мазмұны кең тарап, көп адамға қызығушылық тудырды. Осылайша, Міржақып Дулатовтың «Оян, қазағы» ұлттың рухын оятты. Ежелден ата-бабамыздан мұра болып келе жатқан жерден, тілден, діннен, мәдениеттен айырылып қалмауға шақырды. Қазақ ұлтшылдары патша үкіметіне қарсы шыққанда «Оян, қазақты» өздеріне ұран ретінде қолданды.
Тарихшы академик Кеңес Нұрпейіс өзінің «Алаш һәм Алашорда» кітабында бұл еңбек туралы: «М.Дулатовтың «Оян қазақ» еңбегі қатты сынға алынды, ең алдымен өз уақыты үшін аса үлкен маңызға ие болды» – деп, қазақ интелегенциясының шығармашылығы мен саяси іс-әрекеттеріне өте қатал әрі әділетсіз баға берілгенін айтады. Белгілі тарихшы ғалым Мәмбет Қойгелдиевтің айтуынша, «Оян, Қазақ» кітабы XX ғасыр басындағы қазақ қоғамындағы түрлі топтардың бәрінің көңілінен шықты.
Ақын өлеңдерінің басты тақырыбы – ел тағдыры болды. Ол елінің тәуелсіздік жолында жазықсыздан құрбан болды. 1929 жылы еш жазықсыз қазақ зиялыларымен бірге «ұлтшыл» деген айып тағылып қамалды. Сол жылы тергеуде ұлтшыл деп кінә тағылғанда: «Біз тек өз мемлекетіміздің өзімізге тиісті болса деп тілейміз», – деп түсініктеме берді. Біраз жыл түрмеге жабылды. 1935 жылдың 5-ші қазанында Соснавск станциясындағы лагерь лазаретінде ауыр науқастан көз жұмды. М.Дулатовтың атын ақтап шығаруға қызы Гүлнәр септігін тигізді. Қызының бастамасымен 1988 жылы М.Дулатов ақталды. Бұл уақытта Алаш арыстары А.Байтұрсынов пен Ә.Бөкейхановта ақталған болатын. Мұндай арыстардың құрметіне 2005 жылы қазақтың қара шаңырақтарының бірі әл-Фараби атындағы Қазақ ұлттық университетінде Ә.Бөкейханов, А.Байтұрсынов, М.Дулатовқа арнап бедерлі мүсіннен жасалған (барельеф) ескерткіш ашылды.
Қорыта айтқанда, «Ер есімі – ел есінде» – демекші Алаш ардақтысы болған М.Дулатов халқының жадында мәңгі сақталады. Алаш қайраткерлері аңсап, мұрат еткен тәуелсіз мемлекетте бұл қайраткерлердің ерен еңбегін ұрпақтары ешқашан ұмытпайды. Міржақып Дулатов қазақ елі тарихында өшпес бір із қалдырды.
Сөз соңында Әлихан Бөкейхановтың А.Байтұрсынов пен М.Дулатовқа айтқан бір сөзін еске алсақ дейміз: «Шырағым Ахмет, Міржақып, сендердің таңдаған жолдарың абақты жол, азапты жол. Бірақ бір нәрсені түсініңдер. Баяғыда доңыз бен аққу дос болыпты. Сонда бір күні доңыз аққудкан: «Ей, аққу, сен күн бар дейсің, сол күнді мен не үшін көрмеймін, –депті. Сонда аққу былай тіл қатқан екен. «Ей, доңыз, сені Алла төмен қаратып жаратқан, сондықтан сен аспандағы күнді көре алмайсың, – депті. Осы ойды айта келіп, Әлихан Бөкейханов мынадай тұжырым жасайды: – Шырағым Ахмет, Міржақып, сендерден кейін күнді көре білетін ұрпақ келеді. Сол күнді көретін ұрпақ сендерді үлкен құрметпен еске алатын болады. Өкінбеңдер! Күрес жолына түскендеріңе ешқашан өкінбеңдер, – дейді. Соны үлкен құрметпен еске алатын ұрпақ біз болайық ағайын!
Болат САЙЛАН, Әл-Фараби атындағы ҚазҰУ-нің профессоры, т.ғ.д.
Шұғыла ПАЛАН, 1 курс студенті.
Пікір қалдыру