БАЙБАТЫРҰЛЫ ЫҚЫМ.
Байбатырұлы Ықым Алматы облысы ( 1940-жылға дейін Шұбартау Алматы облысына қараған) Шұбартау ауданы, Қосағаш ауылында 1876 -жылы қой төлдеген уақытта ауқатты отбасында дүниеге келеді. Жастайынан өзінің пысықтығы мен әкесі Байбатырдың қолдауымен Шұбартау өңіріне танымал Нақысқожадан арабша, кейіннен латынша оқып хат таниды. Көптеген шығыстың хисса- жырларын оқып жатқа айтатын. Өзінің парасаты мен білімділігінің арқасы шығар ол Семей облысы, Шұбартау ауданы, Мадениет ауылдық округі, Бақанас өзенінің бойына (Ақүшкел аталған) 1923-жылы Тойғарин Бейсенбаймен бірігіп, алғашқы мектеп салдырады. Ынтасы бар ауыл балаларын Ташкенткке апарып оқу орындарына орналастырады. Солардың бірі – Ибраев Кәрімді Ташкентке апарып САГУ-дің (Среднеазиатский государственый университет) медицина факультетіне түсіреді. Ауыл тұрғындарына қамқорлық көрсетіп, еңбекке тартып, отырықшылық өмірге бейімдеуге септігін тигізеді. Егістік жерлерді суғару үшін Бақанас өзенінен тоған тартып тары еккізеді. 1931-жылғы наурызда болған Шұбартау көтерілісіне қатысады. Бұл шаруалар көтерілісіне 600-ге жуық адам қатысқан. Тоталитарлық жүйе қыспағына қарсы болған осы ірі көтеріліс жойқын күшпен басылады. Ықым Байбатырұлы Шұбартау ауданындағы болған көтеріліске қатысқаны үшін «бандиттік бас көтерулерге қатысты» деген айыппен тұтқындалып 5-жылға бас бостандығынан айырылады. Түрмеден қашып шығып, қуғындалған туыстарымен бірге Шәуешекке қоныстанып бас сауғалайды. Шыңжаңға ауған халықтың мұң-мұқтажын бөлісіп, Зайсан мен Нарынқол арасындағы шекара бекеттерінен өткізуге ат салысады. Сөйтіп, 1932-1933 жылдары Совет өкіметінен қашып Қытай жеріне өткен қазақтарды жұмысқа орналастырып, тұрмыс жағдайларын көтеру үшін аш-жалаңаштарға барынша аянбай көмек жасап, қамқорлық көрсетеді.
XX-ғасырдың басында Шәуешек қаласы ұлт-азаттық идеялардың ошағына айналады. Оған түрткі 1918-жылы көктемде Алаш қайраткерлері Әлихан Бөкейханов, Ахмет Байтұрсынов, Міржақып Дулатов, Райымжан Мәрсековтер Шәуешек қаласына барып аз ұлттармен кіші құрылтай өткізіп қайтқан болатын. Ондағы Алаш арыстарының негізгі мақсаты Шығыс Түркістандағы қазақтармен тығыз байланыс орнатып, сол жақтағы ел арасына «Алаш қозғалысы» идеясын тарату еді. Кейін 20-30 жылдары бастарына екі талай күн туғанда Алаш қайраткерлері Райымжан Мәрсеков, Ыбырайым Жайнақов, Зият Шәкірімұлы, Тұрсын Мұстафин сияқты өкілдері Қытай асып, Шыңжаңға барып, Азаттық-ағарту бағыттағы «Алаш қозғаласының идеясының өрістеуіне қажырлы еңбек етеді. Олар ең алдымен ағартушылық ұранын ту етіп, халықтың көзін ашуға күш салады. Әр аймақта мектептер ашып, «Қазақ ұйымы» аталатын мәдениет орталықтарын құрады. Бұл ұйымның негізгі қызметі – қазіргі Шыңжаң-Ұйғыр автономиялық ауданы аймағындағы қазақ-қырғыздардың арасында ағарту жұмысына бағытталған болатын. Сол кезде Ықым Байбатырұлы өзі де, туыстары да қуғындаыққа ұшырап, солармен бірге бас сауғалап, Шәуешекке қоныс аударады. Ықым Байбатырұлы Шәуешекке келген бетте «Қазақ ұйымына» мүшелікке кіреді. Бұл ұйымға мүше бола жүріп, Райымжан Мәрсеков, Тұрсын Мұстафиндермен танысып, солармен қарым-қатынаста болады. Шәуешек қаласында Тұрсын Мұстафинмен бірге мектепте балаларға сабақ береді. 1935-жылы тағдырдың жазуымен Шұбартауға қайтып келеді. 1937-жылы 29-шілдеде НКВД-нің қызметкерлері ұстап әкетеді. 1937-жылдың 17-щі қазанында «халық жауы, ұлтшыл» – деген айып тағылып, 1937-жылдың 14-қарашасында атылады. ( ШҚО, Полиция департаменті, ақпараттандыру және байланыс басқармасының арнайы мемлекеттік мұрағаты, №3135-іс)
Пікір қалдыру