Еркіндіктің ақырғы нүктесі
Бақытбек БӘМІШҰЛЫ “Еркіндіктің ақырғы нүктесі” өлең-романнан үзінді. Бір үзік сыр – “Жайлаудағы той” Құлын ембес жұпар төс, суы балдай, Тобылғысы түйедей, құры нардай. Мынау сұлу өлкеге сұғын қадап, Ішіп-жейді ашкөздер құны бардай. Көктеп кеткен қыналы төстің тасы, Көп бұлақтар кәдімгі көздің жасы. Үлбіреген қыпша бел бойжеткеннің, Үкісіндей ырғалар шөптің басы. Арқыраған сайынан өзен даусы, Арғымақтың азанғы озанындай. Айдын беті сарғыштап апамыздың, Айран ұйтқан қаймақшып қазанындай. Жер ошақтан жылтылдап жанған оттар, Көк жүзінен сияқты тамған оқтар. Жетісудың құны мен құндызындай, Жартастағы жабысқан жарғанаттар. Ақ саулықтар жататын қырға симай, Алатаудың ақ мойнақ құлжасындай. Анау жүзген көлдегі қыз-қырқындар Аққу-қаздың кәдімгі құрдасындай. Кербез жандар керіліп үй тігеді, Көкейінен кейінің күй түледі. Кер жорғаның киімі
