تالعات كەڭەسباەۆ. قاراڭعى ءتۇننىڭ جۇلدىزى
اڭىزناما «نوقتاعا باسىڭدى ىلسەڭ، شىعا المايسىڭ…» شاكارىم …الگىندە عانا نايزاتاسقا يەگىن سۇيەگەن الىپ كۇن ەڭكەيگەن سايىن قىناداي قىزارىپ، بيىك قاراعايلاردىڭ اراسىنان زۋقانىڭ اۋىلىنا قاراي نايزاداي قادالىپ ءبىراز تۇردى. ادەمى سۋرەت ەدى. ءبارىن ءبىر بۇيىردەن شىعا كەلگەن اي ساۋلەسى بۇزدى. اق پەن قىزىل الماسا الماي كىلك-كىلك ەتىپ ءبىراز تۇردى. جەل دە سوقپادى. ءشوپ باسى دا قوزعالمادى. بىراق سوناۋ-سوناۋ جارتاستان ىركىت-ىركىت بوپ قۇيىلعان اق شۋاق توڭىرەكتى بيلەپ الىپ ەدى. اي جارىقتىق تۋىپتى. شەرميىپ-اق تۇر. اق ساۋلە جىلجي-جىلجي اۋىل شەتىندەگى وزەننىڭ ۇستىنەن، ءاربىر شاڭىراقتىڭ توڭىرەگىنەن ساۋمالداي اقتارىلىپ تۇسكەن. ءۇي ىشىندەگىلەر الدەقاشان ۇيقىعا كەتسە دە ونىڭ كىرپىگى ايقاسپاي قويعان. ءوزىن جايسىز سەزىنگەنى سونداي، «ءتۇۋ، ەرتوقىمدى جاستانىپ دالاعا جاتپاعان ەكەنمىن-اۋ» دەپ ءبىر ويلاپ قويدى.
