مۇحتار ماعاۋين. “اڭىز ادام” جۋرنالىنا سۇحبات
– ءامىرحان، كوپكە ماعلۇم، ءوزىڭ دە بىلەسىڭ، مەن سۇحبات بەرگەندى جاقسى كورمەيمىن، ويتكەنى ءوزىم جازاتىن اداممىن. ەكىنشىدەن، سۇحبات العان ادامدار ءسوزدى بۇرمالاپ جىبەرەدى. 1990 جىلى سوۆەت وكىمەتى قۇلاماي تۇرىپ، ماسكەۋدەن جاڭادان شىعىپ جاتقان ورىس گازەتىنىڭ ءتىلشىسى ارنايى كەلىپ سۇحبات الدى، بىراق ءسوزىمنىڭ ءبارىن باسقاشا بۇرمالاپ جىبەرىپتى، سونان كەيىن ەشقايدا «سۇحبات بەرمەيمىن» دەپ شەشتىم. قازاقتاردان دا سۇحبات العاندار، مەنىڭ اڭگىمەمدى تىڭداعاندار باسقاشالاپ جاتادى. بۇدان سوڭ، جيىرما بەس جىلدىڭ ىشىندە ەكى-ءۇش رەت قانا سۇحبات بەرىپپىن. ساعان كوڭىلىم ءتۇسىپ وتىرعانى – قازاققا پايدالى، ءارى تانىمال باسىلىمعا قىزمەتكە كەلىپسىڭ، جاقسى كورەتىن، بىلگىر ءىنىمسىڭ، مەسەلدەڭ قايتپاسىن دەدىم. ونىڭ ۇستىنە، ماعان كورسەتۋگە «اڭىز ادام» جۋرنالىنىڭ بىرنەشە سانىن اكەلىپسىڭ: شىڭعىس حان، ابىلاي حان، اباي، شوقان، ءاليحان
