سويلە، قوبىز!
قۇداي بۇيىرتسا، ۇلى جازۋشى مۇحتار ماعاۋين اعامىز كەلەسى جىلى مەرەيلى سەكسەن جاسقا تولادى. ارقالى اقىن عالىم جايلىباي اعامىز كۇللى قازاق ەلىن قۇدىرەتتى قالامىمەن تامساندىرىپ كەلە جاتقان قابىرعالى قالامگەرگە مىنانداي جىر جولدارىن جولداپتى.
سويلە، قوبىز!
مۇحتار ماعاۋينگە
– سويلە، مۇحتار ماعاۋين!
قاراشانىڭ ىزعارى –
نۇرى تايعان قاراشىق.
كىسىنەپ تۇر بەستى ايعىر ۇيىرىنەن اداسىپ.
قارا قوبىز سارىنى مۇحيتتارعا جاناسىپ،
التى قىرىڭ بەرىدە.
بەس قۇرىلىقتان ءارى اسىپ…
ازىناسا قۋ تاقتاي جۇرەككە ۇعار ءتىل بەردى،
شىڭعىس حاننىڭ قۇيقاسى شىمىر ەتىپ ۇلگەردى…
… ارماندىنىڭ ارمانىن زامانداردان زارلاتىپ –
جالعان كۇننىڭ جالعانىن سىزدەن وزگە كىم كوردى؟!
توعىز قانات اق وردا قوڭىر سالقىن دەپ قالدىم،
قاراشانىڭ ىزعارى قاي جاعىمنان كەپ قالدىڭ؟..
ىشىگىڭىز، اعاتاي،
حاندار كيەر بۇلعىننان –
كوك مۇزدا دا جاۋراتپاس اق قارىندا اقپاننىڭ.
الماس قىلىش جارق ەتسە،
قولىڭدا التىن بالداعى،
قالامىڭنىڭ ۇشىندا – ارىستاردىڭ ارمانى.
… كوك ءبورىنىڭ تەرىسى سىپىرىلىپ تىرىدەي
قارا قايىس قولداعى –
ەندى بىزگە قالعانى.
بايانسىز بوپ بايتاقتىڭ تارقاعاندا بازارى،
اڭنان،
الدە ادامنان جوشى حاننىڭ اجالى؟..
… كەت – بۇعاداي كۇن كەشتىڭ،
عاسىرلارمەن ۇندەستىڭ –
قارا قوبىز زار قۇسسا،
قىلى، شەگى نازالى.
«– تەڭىز باستان بۇلعانسا، كىم تۇندىرار، اعاسى،
تەرەك تۇپتەن جىعىلسا، كىم تۇرعىزار، اعاسى.»
… قامقا توننىڭ جاعاسى،
ارتىپ تۋعان باعاسى –
ءسىز، نە دەيسىز، اعاسى –
ەكى دۇنيە اراسى…
بۇل زاماننىڭ كىم ءبىلسىن ۇلىسى كىم، ءىرىسى،
تۇنەك بولىپ كەتەدى ءتۇپ ىزدەسەڭ ءتۇن ءىشى.
… قوبىز الساڭ قولىڭا ەمىس-ەمىس ەستىلەر –
ايرىلىسقان اققۋدىڭ شەرگە تولى دىبىسى …
قارا قوبىز سارناسا
زارىن تىڭداپ ۇلگەرەم،
بۇلت استىندا بۋلىعىپ جارق ەتەتىن كۇن كورەم.
… تابياعا جاراتقان كۇپشەك ساندى كۇرەڭىم –
قاسقا ايعىردىڭ ءۇيىرى بولمايدى ەكەن كىل بەرەن.
سارىنىنا قوسا ما،
شىڭعىستاۋدى،
سەمەيدى،
ۇزىك-ۇزىك ءبىر ەلەس قولتىعىمنان دەمەيدى.
اسىلداردىڭ ولەڭى،
عاسىرلاردىڭ بەدەرى –
قارا قوبىز نە دەدى،
قارا قوبىز نە دەيدى؟!
– سويلە، مۇحتار ماعاۋين!
عالىم جايلىباي
پىكىر قالدىرۋ