Abaydıñ qanday bolğanın közben körmesek te, körgenderdiñ aytuınan bilemiz.
“1903-şi jılı qolıma Abay sözderi jazılğan däpter tüsti. Oqıp qarasam, basqa aqındardıñ sözindey emes. Olar sözinen basqalığı sonşa, äuelgi kezde jatırqap, köpke deyin tosañsıp otırasıñ. Sözi az, mağınası köp, tereñ. Bwrın estimegen adamğa şapşañ oqıp şıqsañ, tüsinip, köbiniñ mağınasına jete almay qaladı. Köp sözderin oylanıp dağdılanğan adamdar bolmasa, mıñ ara oqısa da tüsine almaydı. Ne mağınada aytılğanı bireu bayandap wqtırğanda ğana biledi. Sondıqtan Abay sözderi jalpı adamnıñ tüsinuine auır tietini ras. Biraq ol auırlıq Abaydıñ ayta almağanınan kemşilik emes, oquşılardıñ tüsinerlik därejege jete almağanınan bolatın kemşilik. Olay bolğanda, ayıp jazuşıda emes, oquşıda. Ne närse jayınan jazsa da Abay tüsindirip, tamırın, işki sırın, qasietin qarmay jazadı. Onıñ sırın, qasietin bilip jazğan soñ, söziniñ bäri oqulıqqa tirelip, oquşılardıñ bilimine sın bolıp tabıladı. Oquşı sözdi sınasa, söz oquşını da sınaydı. Abay sözi zamanındağı aqındardan oqşau, olar sözinen üzdik, artıq. Ol oqşaulıq, basqa aqındardan Abaydıñ jalğız sözinde ğana emes, özinde de bolğan. Abaydıñ qanday bolğanın közben körmesek te, körgenderdiñ aytuınan bilemiz. Söziniñ qanday ekendigin söylegen soñ, öziniñ de qanday ekenin aytıp,tüsindirip ötkenimiz teris bolmas”..
Ahmet Baytwrsınwlı
Pikir qaldıru