Аралдың азуы мен тозуы
Кеңестік дәуірдегі ирригациялық жүйе мен жерді ешбір агротехникалық шараларды сақтамай, есепсіз игеру тәсілдері Арал теңізін жоюға жеткізді. КСРО Су шаруашылығы министрлігінің тікелей кінәсынан Арал аймағы әлі мекенге айналды. Сырдария және Әмудария өзендерінің суларын мақта егісіне көптеп бөлуден Арал теңізі тартылып, оның суы азайды. Өзбекстан мен Қазақстан шекарасында орналасқан, шөл зонасының су айдыны – Арал теңізінің жағдайы бүгінде көңіл толарлықтай емес. Кезінде дүниежүзі бойынша 4-орында болған теңіздің бүгінде жоқ болып кету қаупі бар. Бұған басты себеп – адам әрекеті салдарынан теңіздің тек құр ізі ғана қала ма деген сұрақ барлығымызды алаңдатады.
1950 жылдары теңізде балықтың 24 түрі өсіріліп, балық аулау жылына 500 мың тоннаға жетсе, ал 1980 жылдары соңына қарай балықтың 20 түрі біржола ғайып болып және теңіз өзінің балық шаруашылығы маңызын жоғалтты. Жұмыссыздар саны көбейіп, кеме жасау зауыттары да өз жұмысын тоқтатты.
Теңіздің тартылуы салдарынан елдегі шаруашылық та біршама тоқтап қалған болатын. Кезінде елді-мекендерде 17 балық колхозы, 10 балық өңдейтін зауыт және 2 балық комбинаты тұрақты жұмыс істегеніне қарамастан, бұл шаруашылық тоқтап, жұмыссыз қалған балықшылар еріксіз өзге аумаққа көшулеріне тура келді. 1960-1987 жылдар аралығында теңізге құятын басты екі өзен Сырдария мен Әмудария жағасында халық санының екі есе өсуіне байланысты суға деген сұраныс біршама өсті. Осыған орай, 1970-1980 жылдары теңізге құятын су мөлшері де азайды. Судың азаюына басты себеп тағы да антропогендік факторлар еді. Сырдария мен Әмудария жағаларына суда көп қажет ететін дақылдар күріш пен мақта өсіру кең етек жайды. Сол себепті өзен сулары егістік алқаптарға тартылып жатты. Сонымен қатар ауылшаруашылығында да біршама салалар жақсы дамыды. Суды ырырапсыз пайдалану тоқтамады. Теңіздің тереңдігі 1960 жылмен салыстырғанда екі есе таязданды. Міне осы аталған жайттардың барлығы толысып жатқан теңіздің тартылып, едәуір бөлігінің жоқ болып кетуіне басты себептер болды. Осы аталған жағдайлар адам баласының табиғатқа келтірген зиянының басты дәлелі болып есте қалды.
Теңіздің тартылуына байланысты ондағы флора мен фаунаға да зиян келді. Балықтың кейбір бағалы түрлері бекіре, сазан, ақмарқа, шоқыр, алабұға және т.б. жойылып кетті. Қазақстанның қызыл кітабына енген кейбір құстар мүлде жойылып кетті. Екі дариядан келіп құйылатын су мөлшері азайғандықтан, теңіз ағынсыз су айдынына айналып, құрғап қалған теңіз түбіне тұз шөгінділері көптеп жинала бастады. Осының әсерінен топырақтағы тұздану мөлшері де шектен тыс көбейді және тұзды шаңдар жоғары көтеріліп, ауаға тарай бастады.
Осы жағдайлар Арал тұрғындарының денсаулығына да зиян келтірді. Экология апаты салдарынан аумақта туберкулез, бүйрекке тас жиналу, сарысу, тыныс жолдары аурулары жиі тарады. Бұған қоса ішек-қарын аурулары, қан аздық, жүйке жүйесі аурулары да көбейді. Әсіресе балалар арасында жүйке аурулары кең тарап, мүгедек балалардың саны көбейді. Осы аталған науқастың түрлері күннен-күнгеарта түсті.
Қазіргі таңда теңізді құтқару барысында жоспарлы жұмыстар жүргізілуде. Арал мәселесі туралы халықаралық конференциялар да ұйымдастырылды. Кейбір мемлекеттер қаржылай тұрғыдан көмек көрсетті. Енді осы аталған жұмыс барысында теңіздің қайта толысуына барынша күш салынып жатыр. Еліміздің бірден-бір байлығы саналатын көгілдір су айдынын қайта қалпына келуі үшін барлық қолдан келген шаралар жасалса екен. Себебі, ондағы халықтың жағдайы Арал теңізінің жағдайына тікелей байланысты. Еліміздің аталған су қоймасын сақтап қалуға сіз-біз болып мейлінше ат салысқанымыз жөн.
Болат САЙЛАН, әл-Фараби атындағы ҚазҰУ-нің профессоры, т.ғ.д.
Әйгерім Мырзабекова, 1 курс студенті.
Пікір қалдыру