Саз сыңғырлы ғазалдар
Жұмат ӘНЕСҰЛЫ
Саз сыңғырлы ғазалдар
Маңдайымнан сипар ма
Түн ортасы, жағада
Жалғыз жүрмін далада,
От тұтатсам, шоқпенен,
Жүрегім жылу таба ма
Айнала қап қара тұңғиық,
Бұлбұл құс ән сала ма,
Сыбызғыма жан салсам,
ішімдегі шер шыға ма
Айда батып барады,
От та сөніп барады,
Аспаннан түсіп періште,
маңдайымнан сипар ма!
Бір күй
Ақ гүлім солып қалды ма
Тапталып қалдың ба,
аяқ астында Ақ гүлім,
Гүлдердің ішіндегі
сүлейі едің маң гүлім.
Бой жазбайсың ба,.
көтермейсің бе енді, басыңды,
жадыратпайсың ба, жанымды,
қайран да менің жаз гүлім!
Көркі де едің,
сәні де едің көк бақтың.
Сұлуы едің,
аппағы едің гүлдердің.
Отырғызамын сол баққа,
сендей нәзік бір гүлді,
Бәрібір болмас,
әсеріндей өткен күндердің
Қос ішектің бір сазы
Дүниеге қалай сиярмын
Сары дала,
Сары құм,
Ыстығына сахараның
шыдар кім,
Анау жатқан құдықтың,
ызғарына түсіп кетсем,
шыдар ма ем?,
Мынау жатқан апанға,
құлап кетсем,
алауына қызып кетсем,
шыдар ма ем!?
“Пәлен деген, пәлен жерде қызық бар”
Бәрін көрсем,
қызығына тояр ма ем!?
Қиялым ғой, қиялым,
Періштем жатыр уатып,
Қиялмен жүрген риясыз
құл пендесін.
Бұл дүниеге қалай сиямын!
Аппақ гүлдей жан қайда
Сұлулар көп,
Арулар көп,
Аппақ гүлдей,
Жан қайда!?
Мөлдір шықтай,
қап қара тұнық,
бұлақтай таза
Көз қайда!?
Бір ауыз лирикалық сурет
Бірін бірі тұр қарып
Ай сәулесі төгіліп тұр,,
Айнала аппақ,
түн жарық.
Екі жас тұр тал түбінде,
сүйіседі кіл үнсіз.
Ғашықтардың дүрсілі ме,
естіледі жаңғырық.
Сезім ыстық,
жүрек ыстық,
жалынына кім шыдар.
Түн асырмай,
таң асырмай,
бірін бірі тұр қарып!
Қобыз күймен емдесем
Ғашықпын мен ағаштарға
жарылмайтын,сынбайтын
Күнге ыстық, аяздарға
шыдайтын.
Ғашықпын мен ақ қайыңға,
еменге,
Бір ғұмырдың сынағына
қыңбайтын.
Арманым ед,
ойып жасау бір қобыз,
Сар даланы бір жаңғыртып,
сарнайтын…
Сол қобызды
қыл шертпемен,
өзім тартсам деп едім,
Іш жарамды
май жаққандай,
күймен жазсам деп едім…
Күйік күй
Қолыңды созшы, қолыңды берші, қарағым
Көп пендедей күнаһармын,
күнәлі,
Нәпсіге ерген,
шайтанға ерген дүрәлі.
Дозаққа салса,
қазірде тез жанатын,
Күнаһармын,
пендесімін пірәлі.
Күйді ішім,
ішіп кеттім күйіктен,
Түсіп кеттім тесікке,
Анау жарық, мүмкін
шығар есік пе?.
Періштем қайда,
кейде аман сақтап қалатын?,
Қолыңды созшы,
қолыңды берші, қарағым,
Дозақтан шығар,
анау тұрған көпір ме?
Бір ой, бір түйін
Алдымда тұр таразы
Алдымда тұр таразы,
Бір жағында құмырысқа,
бір жағында жұмыртқа.
Құмырысқалар мініп жатыр табаққа,
Мінгесіп жатыр өрмелеп,
Мініп жатыр әлі де сол табаққа.
Баса алмады құмырысқалар
сонда да жұмыртқаның салмағын,
Ақылды да салмақ болар қашанда,
Білімсіздер қалады екен, бер жақта!
БЕРЕКЕЛІ ДАЛАМДЫ КӨРУ БІР АРМАН
Далам менің,
Сары далам,
Сарыарқам!
Елге толы ед,
малға толы ед
жон арқаң!
Қуанышы да, бейнеті де көп кез еді,
Берекесі мол жұртымды көру
бір арман!
Байлыққа толар,
малға да толар Сарыарқам,
Ел аман болсын, Ел аман болсын,
Ел аман!
Бір кем дүние
Бұ дүние мен о дүние таразы
Тілеп жүріп біреудің күнде өлгенін.
Білмей қапты өзінің қалай өлгенін.
Көп күнәні арқалаған бұл пақыр,
Білмей қапты өзін қалай көмгенін.
Жатыр дене,
Жатыр әне, ақ кенепке оралған
Қасында жоқ қара шайтан жан алған.
Бұ дүние мен ана дүние таразы,
Өтер ме екен, алтын берсе, амалдан!
Алаштың армандары көк туымдай желбіреп
Іздерім қалды,
сонау Тосынның құмдарында,
Ізлерім бар- Торғайдың даласында,
жотасы мен сайларында.
Іздерім қалды дулы- шулы
Арқалық қаласында.
Іздерім бар-
сонау көктегі құс жолындай.
Алдымда үлгі
Сырбай, Ғафу, Кеңшілік,
Бұлақтардан таза мөлдір бас алғам.
Сөздерім бар,
Торғайдың қыштарында қашалған,
Сырларым бар,
ұлылардың құдіретіне бас иген,
Айтып келем, жазып келем, жеткенше,
Алашымның тұлғаларын ұлықтап,
Армандары,
армандары қазақтың
алда келеді, Көк Туымдай желбіреп!
Пікір қалдыру