WLDIÑ BALASI – NEMERE! QIZDIÑ BALASI – JIEN!
Wlttıq salt-dästürdi, ädet-ğwrıptı däripteude ornı erekşe «Dästür» jurnalınıñ bıltırğı bir sanındağı «Nemere jien degen kim? Qazaqta osınday atau bolıp pa edi?» degen maqala qolımızğa eriksiz qalam aldırdı. Nege? Sebebi, maqala «Wrpağına at qoyıp, aydar taqqan qazaq halqı ärbir sözdiñ män-mağınasına, ataluına erekşe män bergen” – dep bastalıp, «… dästürli sözderdi öz ornımen qoldanğanımız abzal. Jüyeli söz qaşanda jüyesin tabadı. Äytpese, sözdiñ kiesine qaluımız mümkin» dep ayaqtaladı.
Dwrıs-aq. Biraq, maqala sol aytılğan sözge qarama-qayşı bolıp şıqqan. Sözimiz däleldi bolu üşin «bismilla» dep, avtordıñ «…5. Nemene. 6. Jürejat. 7. Tuajat», arı qaray jwrağat, jekjat bolıp kete beredi» degen sözin alayıq. «Jekjat» dep qwdalar elin aytadı. Ağayınğa bara jatsañız «jekjatıma bara jatırmın» dey almaysız. «Ağayın-tuğan, tuma-tuıs» degen tirkes sekildi, «qwda-jekjat» degen tirkes te bar. «Jekjat» söziniñ özi «jik» pen «jat» degen eki sözdiñ biriguinen şıqqan, jigi böten el degen söz.
Endi maqalağa taqırıp bolğan sözge keleyik. Avtor «qazaq öz perzentinen tuğan (meyli wl, meyli qız bolsın) näresteni nemere dep atağan» degen bir auız sözimen Qojanasır sekildi aydı aspanğa şığarğan. Ol da az, qazaq wğımına töñkeris jasaytın «jañalıq» aşıp otır! Biraq, ol jañalıq ta emes, onıñ aytıp otırğanı tikeley orıs tärbiesinen köşirilgen kal'ka – orıstar, özderiñiz bilesizder, balanı wldiki, qızdiki dep bölmeydi, olarğa bäri «vnuk». Sebebi, olarda «öz jwrtı», «nağaşı jwrtı», «qayın jwrtı» degen wğımnıñ özi joq! Avtor Särsen Qarmıs «jien sözi wrpaqtardıñ enşisinde»; «qızdan tuğan bala wldan tuğannan eş kem emes» degen söz»; «qazaq «qızdan tuğannıñ qiığı joq» dep kesip aytqan» degen neşe türli ädemi sözdermen öz oyın däleldeuge tırısıp baqqan. Bwl – mülde basqa mäsele, balanı kemsitu qazaqtıñ oyına da kirmeydi. Mäsele – otanğa, oşaqqa ie bolıp qalatın mwragerde.
Wltımız mwrager mäselesine öte tereñ män bergen. «Wl össe – wrpaq, qız össe – öris» degen. (Osı sözdi Ä.Kekilbaev «Ürker» romanında Töle bidiñ auzına saladı). Bizdi bwl wstanımnan ayırğan keşegi keñes däuiri. Qalay ayırdı? Birinşi – orıstandıru, eliktegiş qazaqqa orıstıñ isiniñ bäri, tälim-tärbie, ädet-ğwrpı da, dwrıs etip, qazaqtıñ salt-dästüri artta qalğan, könergen, tükke jaramsız etip körsetu arqılı. Onıñ bir saldarın joğarıda ayttıq. Ekinşi – äyelge teñdik beru arqılı. Şın mäninde äyeldiñ erkekten qwqığı joğarı bolıp ketti. Onıñ degeni degen, aytqanı aytqan boldı. Sebebi, ol küyeuimen birdey jwmıs istep, jalaqı taptı, keyde odan da joğarı aldı. Köp bala tuu olardıñ qızmetine kedergi keltirdi, qolbaylau boldı. Sodan olar balanı 3-4-pen şektedi. Üş qız nemese tört qız tuğanı küyeuine «wlı ne, qızı ne, bäri öz balañ emes pe? Wldan jaqsılıq köresiñ be, qızdan jaqsılıq köresiñ be, onı bir Qwday biledi. Qayta qız degen äkege jaqın boladı, qamqorşıl keledi, tak çto Allanıñ osı bergenine rizaşılıq qıl!» dedi. Keñestiñ qatal tärtibi etinen ötip, süyegine jetken erkek bayğws auzın aşa almadı. Ol zamanda wlı joq jigitterdiñ mıñnan bireui ğana «mağan mwrager kerek» dep, jügen-şılbırın üzip şığuğa jaradı, basqa äyelge üylenip, nemese beyresmi türde ekinşisin alıp, wl kördi.
Keñes ökimetiniñ qwlağanınıñ tağı bir jaqsı jağı – wl perzenti joq er-azamattarğa wrpaqtı boluğa mümkindik berdi. Onı da minezdi jigitter ğana paydalana aldı, eludi eñsergen, alpıstan asqan, tipti jetpiske jetken talayı wlınıñ qwrmetine jüregi jarıla jazdap at şaptırıp, bäyge berip, toy jasadı. Qazıbek bişe aytsaq, el qatarlı «auzı küyip wl süyu» därejesine jetti. Qazaq nege eñ ülken quanışın «äyeli wl tapqanday quandı» dep, osı baqıtqa teñestirip aytadı? Oylanayıq ta, bauırlar!..
Meniñ özim osı jurnalistikağa kelgen soñğı 12 jıldıñ özinde ğana wl balası joq qazaqtıñ qanşa jaqsı men jaysañın kördim… Ministr deysiñ be, deputat deysiñ be, akademik deysiñ be, tolıp jatır… Alla pendem dese adamnıñ basına bermeytin jağday! Solardıñ äyelderi qız şıqqan jerden wldıñ da şığatının bilmeydi emes, öte jaqsı biledi, biraq «qaşan wl tapqanşa tua beremin!» dep janın qinağısı kelmegen egoistter. Al, däl sol kezde «küyeuiñ – piriñ!» degen qazaqı teñdessiz tärbieni qwlağına siñirip ösken, «meniñ ömirdegi eñ bastı mindetim – küyeuimniñ wrpağın köbeytu» dep bilgen qazaqtıñ ibalı da batır qızdarı az bolsa da tabılıp jattı. (Jalpı, batırlar köp bolmaydı ğoy). Meniñ Jwparkül esimdi marqwm qayınbikem 5 qızdan soñ, onıñ öziniñ qwrbısı 7 qızdan soñ, al, Şämşi Qaldayaqovtıñ tuğan qarındası Rauşan 9(!) qızdan soñ qos-qos wldarın düniege äkeldi. Bwl – Allanıñ olardıñ adaldığı men tözimdiligi üşin bergen sıyı! (Rauşan apaydıñ ekinşi wlı erte şetinep ketti…).
Mine, qazaqtıñ osı qarapayım äyelderine köziniñ tirisinde eskertkiş qoysa äbden jarasatın jandar! Al, anau egoist äyelder erteñ şoşayıp şalı ekeui ğana qalatının bilip twrıp, sonday qadamğa ädeyi barğandar. Qızdıñ balası sağan eşuaqıtta nemere bola almaydı, öytkeni Alla-Tağala qızdı o basta jat jwrttıq etip jaratqan, seniñ qızıñ barğan eliniñ wrpağın köbeytu üşin tuıp otır. «Meniñ de nemerem!» dep, olardıñ wrpağına talasuğa seniñ qanday haqıñ bar? Sen onı älpeştep baqsañ da (küyeu balañ seniñ müşkil haliñe janı aşıp, bauır eti balasın sağan közi qiıp bergen künde de), ol bala öziniñ tegine tartqısı kelip twradı. Dwrıs oniki, tabiğattıñ zañı solay. Sol sebepti qazaq «jien el bolmaydı» deydi. Är närseniñ öziniñ ornı bar. Onı basqamen almastıramın deu tüpnwsqanıñ ornına köşirmeni qoyğısı kelgenmen birdey bos äureşilik. Sondıqtan, özimizdi de, özgeni de aldağımız kelip, jıltır sözben oynağandı qoyayıq, keler wrpaqtı jañılıstırmayıq, ärnärseni aşıp aytqan, şındıqtıñ betine tike qarayıq. Eñ dwrısı – wlımız joq bolsa, boyımızda quat bar kezde, malımızdı tügel şaşsaq ta wldı boludıñ äreketin jasayıq. (Bizdiñ biliktegilerden ülgi alatın jalğız närse – osı…) «Äreket jasağanğa bereket berem!» degen Alla-Tağala! Erteñ barmağımızdı şaynap qalmayıq! Öytkeni, «şañıraqqa ie bolıp qalatın, wldıñ atı wl ğoy, şirkin, qaşanda!»
qazaquni.kz
Ömirzaq Aqjigit
Pikir qaldıru