ەركىندىكتىڭ اقىرعى نۇكتەسى
“ەركىندىكتىڭ اقىرعى نۇكتەسى” ولەڭ-روماننان ءۇزىندى. ءبىر ۇزىك سىر – “جايلاۋداعى توي”
قۇلىن ەمبەس جۇپار ءتوس، سۋى بالداي،
توبىلعىسى تۇيەدەي، قۇرى نارداي.
مىناۋ سۇلۋ ولكەگە سۇعىن قاداپ،
ءىشىپ-جەيدى اشكوزدەر قۇنى بارداي.
كوكتەپ كەتكەن قىنالى ءتوستىڭ تاسى،
كوپ بۇلاقتار كادىمگى كوزدىڭ جاسى.
ۇلبىرەگەن قىپشا بەل بويجەتكەننىڭ،
ۇكىسىندەي ىرعالار ءشوپتىڭ باسى.
ارقىراعان سايىنان وزەن داۋسى،
ارعىماقتىڭ ازانعى وزانىنداي.
ايدىن بەتى سارعىشتاپ اپامىزدىڭ،
ايران ۇيتقان قايماقشىپ قازانىنداي.
جەر وشاقتان جىلتىلداپ جانعان وتتار،
كوك جۇزىنەن سياقتى تامعان وقتار.
جەتىسۋدىڭ قۇنى مەن قۇندىزىنداي،
جارتاستاعى جابىسقان جارعاناتتار.
اق ساۋلىقتار جاتاتىن قىرعا سيماي،
الاتاۋدىڭ اق مويناق قۇلجاسىنداي.
اناۋ جۇزگەن كولدەگى قىز-قىرقىندار
اققۋ-قازدىڭ كادىمگى قۇرداسىنداي.
كەربەز جاندار كەرىلىپ ءۇي تىگەدى،
كوكەيىنەن كەيىنىڭ كۇي تۇلەدى.
كەر جورعانىڭ كيىمى كەجىمىندەي،
كەلىنشەكتىڭ كەلەر مە ءبىر تىلەگى.
اي ءمۇيىزىن كوتەرگەن توبەسىنە،
اق سەركەسى اينالعان تورەسىنە.
اقتىلى قوي اپامنىڭ قۇرتى سىندى،
شاشا سالعان جايمالاپ ورەسىنە.
قۇلىن جاتىر قۇلاشتاي بيە باۋدا،
مىرزاسىنداي تالتايىپ، بايدىڭ شىرەپ.
جەلى باسى جەلىكتى، كيەلى اۋلا،
ساۋىلادى شەلەكتەپ ساۋمال تىلەك.
قاباعىنا جيىلىپ جاسىرىن مۇڭ،
قۇشاعىنا تىعىلىپ عاشىعىنىڭ،
ارۋلارداي مۇلگىگەن سايگۇلىكتەر،
ويلاپ تۇرعان ىمىرتتا اسىلىن مىڭ.
كوبەلەك تە كول-كوسىر ءوڭىرى توق،
ءلاززات تاپقان تاسادان كوڭىلى بوپ.
شوقى ۇشىنا شوڭقيعان جاڭا تۇرعى،
كۇن شىعىستان كورىندى ءومىرى جوق.
ءبىرى شاۋىپ، اياڭداپ، قاۋمالاسىپ،
تويدا تابار سالىمدى ساۋعا، ءناسىپ.
شۇبىرعان ەل شۇرقىراپ:
ءبىرى بەلدەن،
بالاقتى ورلەپ، ال ءبىرى تاۋدان اسىپ.
اۋىلىنا ءىشى دە، سىرتى دا اسىر،
شۋدابايدىڭ دۇركىرەپ ءتۇسىپ جاتىر.
شىعىس تۇرعى قارايدى سان-ساناتتى،
ىشىندە ۋ بۇرقىرىپ، تىسىندا ءاتىر.
اي قاسقا ەردەن كۇمىس نۇر جارقىراعان،
ال اسپاندا قالقىعان، شالقىعان ءان.
ەكى جاقتاپ، قىرىنداپ، تىلەپ مايدان،
الاسۇرىپ ازباندار ارقىراعان.
قالى كىلەم قۇدى ءبىر جايىلعانداي،
جەردەن كۇپىر دەپ سۇراۋ جايىڭ قانداي؟
جەتەكتەگەن اق تولقىن كولدىڭ بەتى،
مايدان تورتا كىلكىتىپ ايىرعانداي.
سابيلەر ءجۇر سۇيكىمدى تەتە مىنە،
شەشەسىنىڭ ىلەسىپ جەتەگىنە.
قارامايدى ماڭعازدار قاعىپ-سوعا،
ۇرىسقان سايىن ورالىپ ەتەگىنە.
بوساعانى جاۋلاعان ول قاراقتار،
كىلەڭ قىزىل، كۇرەڭ بەت دومالاقتار.
كىناراتسىز كوكەيدە لاۋلاپ ارمان،
جيىپ جاتىر ءتور جاقتان مول-مول اقپار.
ءمان بەرمەيدى الاندار بوربايعا اسا،
جارىق شەكە، كەكشە باي، تورعاي – قاسا.
دەيتىندەيىن قالادى-اۋ ايىز قانباي،
وسى تويدا وسىلار بولماي قالسا.
جەر وشاقتىڭ باسىندا جارقىن قاراس،
تىرقىلداعان تىنىمسىز قاتىن-قالاش.
بۇيىرىنەن ءبىلىنىپ سىلبىر قىبىر،
بۇلكىلدەيدى ارەدىك باتىر الاش.
قويشى قايسى؟
داياشى،
بالا عاشىق؟
ميداي مۇلدە كەتىپتى ارالاسىپ.
اق جاۋلىقتى ارسىزداۋ الا كۇشىك،
ەسىرەدى، ەركەلەپ الا قاشىپ.
قازان جاقتان قابارىپ، قاقساعانسىپ،
«قاراقۇرتتاپ» قويادى قارا قانشىق.
قۋعان بولىپ، قۋلانىپ قالعان قاڭسىپ،
نۋعا ەنىپ بارادى قارا باسىپ…
………………………………………………………
…………………………………………………
پىكىر قالدىرۋ