Көз қарас Руханият Саясат Әдеби әлем
ДАРХАН МЫРЗА ОРНЫНДА ОТЫР!
28-қаңтарда яғни бүгін Думан Рамазан ініміздің «Егемен Қазақстан» газетінің басшысы Дархан Қыдырәлі туралы жазғандарын оқыдым. «Өттерің жарылып кетсе де айтайын, ол Дархан Қыдырәлінің қолынан келмейді. Тағы да қайталап айтамын, ол үшін журналистиканың майын жіліктеп ішкен кәсіби маман болуы керек» деген пікірлеріне байланысты үнсіз қала алмай өз ойымды ортаға салғанды жөн көрдім. Жарты ғасырға жуық кәсіби журналистикамен, оның ішінде ширек ғасыр БАҚ басшылығында келе жатқан аға буын өкілі ретінде пікір білдіруге құқым бар деп ойлаймын.
Бірден айтайын, шығармашылығын аса құметтейтін жақсы көретін Думан інімнің жаңағы пікірі ұнаған жоқ. Дархан Қыдырәлі «Егемен Қазақстанға» газеттің Бас редакторы етіп жіберілген жоқ. Ол газет менеджментін жақсарту үшін «Егемен» акционерлік қоғамына басқарма төрағасы етіп жіберілді. Басылымның шығармашылық жауапкершілігі Бас редактор Амантай Шәріптің қолында емес пе?! Дархан басылымның жалпы саясатын қадағалағаны, жұмысты жоспарлағаны, тың күш –жаңа кадрлар тартқаны болмаса, газет материалдарының берілу формасы, тақырыбы, айдары, жанры, безендірілуі, т.т. таза журналистік шаруасы бас редактордың, жауапты хатшы мен бөлім меңгерушілерінің құзіретінде болар.
Жеке тәжірибемнен түйгенім: басылым басшысы үш түрлі болады. Біріншісі – ұжымды тікелей өзінің журналистік идеяларымен, қаламгерлік кәсіби үлгісі арқылы, екіншісі –шебер журналистерді өзінің идеяларын жүзеге асыруға жұмылдыру арқылы, үшіншісі – төңірегіне топтастырған талантты журналистердің идеяларын ұтымды пайдалану арқылы басқарады.
«Егемен» АҚ басқармасының төрағасы кәсіби журналист болуы міндетті емес. Ол мықты ұйымдастырушы болса жетіп жатыр. Түрік Академиясын қысқа мерзімде дөңгелентіп әкеткені Дарханның ұйымдастырушылық қабілетінде деп ойлаймын. «Егеменді» ертеде басқарған Мұхтар Әуезов, Жүсіпбек Аймауытов, Бейімбет Майлин, Смағұл Сәдуақасов сияқты алыптар да «журфакті» бітірмегені мәлім. Шерағаңның өзі «Егеменді» басқарғанда оның тек саясатына жетекшілік еткені есте. Осы тұрғыдан алғанда Думан шын мәнінде «тура көзеп, қисық тигізіп» отыр. Дегенмен қателеспейтін адам болмайтындықтан қаламдас ініміздің асығыс пікірі «ажиотаж» туғызбасын деймін.
Бұл жерде ең үлкен проблема «Егемен Қазақстанның» басшысында емес. Бұрынғы тарихын былай қойғанда, тәуелсіздік жылдарының өзінде «Егемен» шынайы ҰЛТ газеті деңгейіне көтеріле алған жоқ. Президент әкімшілігі қаржылық тетіктер арқылы оның бұл деңгейге көтерілуіне жол бермейді. Мәселе сонда! Осы орынға апарып қойса Думанның өзінің де қазір «қиратары» шамалы. Өйткені «Егеменнің» трагедиясы – оның халықтың емес, биліктің рупоры екендігінде.
Менің білетінім: Дархан бұрын «Егеменнің» оқырманы болса, қазір басшысы. Яғни оқырманның басылымнан не күтетінін біледі. Сықиған ресми газетті халыққа жақындатқысы келетіні де сондықтан. Жалғасқан ізденістері де сол бағытта. Ал өзгеріс – өмірдің заңы. Сондықтан өз басым батыл айта аламын: Дархан мырза «Егеменге» адасып келген жоқ, ол өз орнында отыр!
Ендігі әңгіме «Егемен Қазақстанды» (басылымның атын «Тәуелсіз Қазақстан» деп өзгерте отырып) конституциялық реформа аясында Үкіметке тәуелсіз басылымға айналдыру төңірегінде болу керек деп ойлаймын. Жекелеген азаматтарымызды түрткілегенше Қазақ ұлттық мемлекеттілігін құру мен нығайту төңірегінде жалпыұлттық идеяларды көтерейік. Сол идеяларға үн қосайық, достар! Әр кірпіші мықты болса қисайған құрылысты да түзетуге болады!
P.S. Дархан Қыдырәлімен ешқандай туыстық та, шығармашылық та байланысым жоқ. Думан Рамазан інімізбен 1993-1994 жылдары «Халық Кеңесі» газетінде бірге қызмет істегенім бар. Екеуіне де ағалық құрметім үлкен.
Пікір қалдыру