سارىاعاش
مۇرات بەكەي 1958 جىلى قاراقالپاقستانداعى بەرۋني اۋدانىنىڭ “التىساي” اۋىلىندا تۋعان. نوكىس ۋنيۆەرسيتەتىنىڭ ورىس ءتىلى جانە ادەبيەتى ءبولىمىن اياقتاعان. ۇزاق جىلدار وزبەكستاندا قازاق ۇلتتىق-مادەني ورتالىعىندا قىزمەت اتكاردى. وزبەكستان جانە كازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى. “سۇلۋلىق سىرى” دەگەن جىر جيناعى بار.
قازىر اقىن سارىاعاش اۋدانىندا ت. ايبەرگەنوۆ اتىنداعى ادەبيەت جانە ونەر بىرلەستىگىن باسقارادى.
تولەگەن ايبەرگەنوۆتىڭ ادەبي ورتاسى، اقىندىق مەكتەبى، شاكىرتتەرى جايىندا زەرتتەۋ جۇمىستارىن جۇرگىزگەندە تولەگەننىڭ اقىندىق جولىن جالعاستىرۋشى كەيىنگى ءىزباسار اقىندار تۋرالى دا زەرتتەۋ جۇرگىزۋدى نىسانعا الۋ قاجەت. سونداي ءىزباسار اقىنداردىڭ ءبىرى – مۇرات بەكەي.
مۇرات بەكەيدىڭ شىعارماشىلىق ەڭبەگىنىڭ ىشىنەن تولەگەنتانۋعا قاتىستى ارنايى زەرتتەۋدى تالاپ ەتەتىن شىعارمالاردىڭ ءوزى ءبىر توبە… ءالىمباي نايزاباي
سارىاعاش
سىر تىڭداتار سۇڭعىلا سەزىمدەردى،
سۇڭقىلداتار جىر قىلا كەزىم كەلدى.
اسان بابام نۇرلىسىڭ ارمانىمەن،
اي ساعىنار گۇل-ءمۇسىن ايماعىم ەڭ.
تاڭدار ءالى باق كۇرەپ اتپاق تالاي،
جالعانادى اق تىلەك-اق ماقتاداي.
استاناعا ارمانداي الماسپادىم،
تاسقا مارجان جايعانداي باۋ-باقشالىم!
تورلاماسىن الابىڭ قارا تۇندەر،
سەن عاناسىڭ پانا ۇلىڭ تاباتىن جەر.
شىندىقتى-نۇر تاراتار بۇركەمەگەن،
مىڭ مىقتىعا پاراپار ءبىر تولەگەن.
شابىت بەرگەن شامشىگە قاپلانبەك،
باسقان مۇندا ءار ءىزى جاتىر ءان بوپ.
كەسكەن ءوزىڭ ولەڭدە تۇساۋىمدى،
وسكەن ءوڭىر،قيمايمىن قۇشاعىڭدى!
بۇل ۇلىڭ دا بوسقا ەلەس قۋماعان جان،
سىر ۇعىنعان قوس كەلەس شۋلاعاندا.
قۇلاعىڭدا جاڭعىرىپ ءسوزىم قالسىن،
تۇراعىم بار ماڭگىلىك-ءوزىڭ بارسىڭ،
سارىاعاش!!!
جالعان
بىلە المادىق كوپ جايدىڭ انىعىن ءبىز.
اعىپ انە جوعالدى تاعى جۇلدىز.
قانشا جاقسى تابىستى شىن دۇنيەمەن،
كىر جالعاندا ەمەكسىپ ءالى ءجۇرمىز.
جامپوزدار-اي،جانىما نۇر بەردىڭدەر،
جۇرەكتەرگە جاتتالىپ ۇلگەردىڭدەر.
ال،بىزدەگى جىمىسقى،مىسىق-ءومىر-
ءبىر دۇعاعا جاراماي جۇرگەن كۇندەر.
ماڭگىلىكتىڭ ارناسى اعار تىنباي،
ساعىنىشىن تۇندىرىپ سارى التىنداي.
قابىرىڭدى كۇزەتكەن تاس بەلگىلەر،
مۇسىركەۋمەن بىزدەرگە قارايتىنداي…
امانات
سالتانات ايبەرگەنوۆاعا
قاندىرىپ ءشولىن زاماندار اققان ارنادان،
جۇرەكتەر از با جۇلدىزعا نۇرىن جالعاعان.
لەپەستەرىنەن سولاردىڭ تۇسكەن ساۋلە عوي،
سانامىزداعى سامالا-ويلار سامعاعان.
ساعىنىشتاردان-كوكىرەگىڭدى نۇرلى ەتكەن،
سابىلىسقاندا سەزىمدەر بالقىپ قۇرمەتتەن،
شاقتارىڭ بار عوي ارعىماعىمەن ارماننىڭ،
ساحارا سازىن “سارىارقا”قىلىپ گۋلەتكەن.
توبەڭنەن سوندا سارناپ ءبىر سىرلى سارىندار،
شابىتىڭ تۋلاپ،تەبىرەنەتىن شاعىڭ بار.
وسىناۋ ساتتەن،
وسىناۋ ساعىم-ساعىم سۋرەتتەن،
الىپتى قۋات جەردەگى بارلىق دارىندار.
باستاۋىن العان بۇلاقتار بارشا جەردەگى،
تۇمالار ءبىزدى تەرەڭدىگىمەن تەربەدى.
ارناسىن تاپپاي،
اعىستار جاتسا اداسىپ،
بىزدەگى تاۋداي تالپىنىستاردىڭ ولگەنى!
امانات بىزگە-اعادان الىپ نار-تالاپ،
وتەرمىز،بالكىم،ءبىر ءومىر جۇگىن ارقالاپ.
تولەگەندەردىڭ توردەگى تۋىن جىقپاساق،
وسىدان ارتىق باقىت جوق بىزگە،سالتانات!
تارىلما،باۋىرىم
ومىردە مىناۋ،
ومىردە،
قالقايىپ ءجۇرۋ جەڭىل مە؟
تالتايىپ تۇرىپ داق سالما،
مارقايعان ءبىر ءسات كوڭىلگە!
اسىعىم ءتۇسىپ كۇرت الشى،
تامعان-دى باقىت ءبىر تامشى.
ولگەندە كورگەن قىزىقتى،
باۋىرىم،ماعان قيساڭ-شى؟!
ءتوزىمىم مەنىڭ-تەمىر مە؟
ونى ەندى ءبىر ءسات كەمىرمە.
ونسىز دا كورىپ تەپەرىش،
تورىعىپ كەلەم ومىردە.
ءبىر تامشى باقىت بۇيىرماي،
تۇسكەن-ءدى كۇنىم قيىنداي.
تاقيا تازدان ۇرلاعان،
بولماشى قيقار قۇيىنداي!
ەمەسپىن ارتىق كۇيگە الاڭ،
نەسىبەمدى سىيعا الام.
مىنا بەس كۇن جالعاننىڭ،
ءبىر بۇرىشىن قي ماعان؟!
قاراقالپاقستان
كىندىك كەسكەن ولكەسىن ارداقتاعان،
تاعدىرىڭا تاعدىردى جالعاپ بارام.
ەلىن سۇيگەن ابايدىڭ سىڭارىنداي،
سىر شەرتەدى وتكەننەن بەرداق ماعان.
قورعاندارىن كەزگەندە بەسقالانىڭ،
بوي بەرمەيدى كەۋدەدەن كوشكەن اعىن.
ايداي الەم تانىعان دانالىعىن،
بەرۋنيدەي داڭقتى ۇلىن ەسكە الامىن.
القىنۋمەن جەتكەندەي كولگە قازدار،
قايدان ۇقسىن ەل مۇڭىن كورگەنى ازدار!
ماحامبەتپەن جانىمدا بىرگە تۇنەپ،
تولعانادى ەل جايلى ەرنازارلار.
ارىلادى سەرپىلىپ مۇناردان قۇز،
الۋان ساعىم ويناتار قۋارعان ءتۇز.
تولەگەننىڭ ەگىلتىپ “ساعىنىشى”،
شىرقاسا كەگەيلىدەن سۋ العان قىز.
ىڭكار ەتكەن سىرىنا بالا جاستان،
يبرايىم-جىر قيالدى الا قاشقان.
اڭعارمايمىن قاي ەلدە جۇرگەنىمدى،
ۇستىرتپەنەن سار جەلىپ بارا جاتسام.
“ەلىم-اي”،”بوزاتاۋلاپ”اڭىراعان،
زارلى ۇندەر ەتكەندە جانىن الاڭ،
مۇقاعالي جىرلاعان سىرلى ولكەنى،
تولەگەن سىندى مەن دە ساعىنا الام.
اڭساۋمەنەن باۋىرى بارسا الىستان،
اڭقىلداسا ءبىر-ءبىرىن قارسى الىسقان.
ارداقتاعان شوقانىم ءان-جىر ەلى،
مەن سەنى سۇيەم،قاراقالپاقستان!
kerey.kz
پىكىر قالدىرۋ