QAZAQ QANDAY QABİLETİNEN AYIRILDI?
Hat tanitın qazaqtıñ bäri bilui kerek. Öte köne ğasırdan beri kele jatqan «Ayazbi» deytin ertegi bar. Erteginiñ jelisi mınaday: ertede Madan degen han bolıptı dep bastaladı, ol öziniñ qırıq uäziri arqılı jer betindegi eñ jaman (bolaşaq Ayazbi) adamdı izdestiredi. Uäzirler «eñ jaman adam mınau» dep bir adamdı alıp keledi. Oğan atıñ kim, dese, «Jamanmın» dep jauap beredi.
Şın mäninde, Jaman jaman bolmay şığadı, onıñ sınşılıq qabileti asa qattı damığan, köregen adam bolıp şığadı. Onıñ osı bir qasietine tänti bolğan han Jamandı şaqırıp alıp, swraydı:
– Ey, Jaman sen meni sınaşı, men neşe atamnan beri han ekenmin? – deydi. Jaman:
– Jaraydı! – dep, Jaman taqta otırğan hannıñ aldı-artın şolıp şığıp, aldına kelip, hannıñ betine tike qarap twrıp:
– Taqsır hanım! Aqıl-oyıñ eşkimnen kem emes, biraq handıq qara basıñda, qaradan tuıp han bolğansız, atañda handıq joq,- deydi. Han Jamannıñ sözin bölip:
– Joq, qate aytasıñ! Men jeti atamnan beri hanmın. Özimdi qoyğanda altı atamdı qayda jiberesiñ? – dep zekiredi. Jaman saspaydı.
– Joq, taqsır! Sizdiñ qara basıñızdan basqa tegiñizde handıq joq. Siz nağız naubayşınıñ balasısız,-deydi.
Han ne derin bilmey, tuğan anasın aldırıp, şındıqtı aytuın swraydı. Anası bolğan jaydıñ aqiqatın aytıp, onıñ şın mäninde hannıñ wlı emes ekenin, özine deyingi on toğız äyeldi äkesi Zärli han kileñ qız tuğanı üşin jarıp öltirgendigin, qwrsağına kötergeni qız ekenin täuipter arqılı bilip, şıbın janın saqtau maqsatında özimen bir mezgilde wl kötergen saraydağı naubayşınıñ äyelimen jasırın kelisip, keyin küni jetkesin närestelerdi almastırıp, sodan beri ekeui bwl jöninde eşkimge tis jarmağandarın täptişteydi. Han:
– YApırmay, meniñ naubayşınıñ balası ekenimdi qaydan bildiñiz? – deydi. Sonda Jaman:
– Men jaman-jaqsı bolsam da üyiñizge kelgen qonaq edim. Handardıñ işer ası – jal men jaya auzıñızğa tüspey, nan, köje tüsip, meni kelisimen aspazğa jiberdiñiz. Saltıñızğa tarttıñız. Sizdiñ han twqımınan emes ekeniñizdi sodan bayqadım, – deydi.
Osı siyaqtı mısaldar köp. Mısalı, Tolıbay deytin atbegi-sınşı jolauşılap kele jatıp, anaday jerde jatqan attıñ qubasın közi şaladı. Tizgindi tartıp twra qalıp: «Mınau eren jüyriktiñ bası eken, imek twmsıq, böken tanau, köziniñ oyındısı tereñ, jar qabaq, eki jaqtıñ ortası alşaq, tisteri äli jaltırap twr, süyegi qanday asıl edi januardıñ. Mına twmsığına qarağanda şoqtığı biik, ayağı wzın, qoyan tirsek, serpini qattı, siñirli eken. Qwmdauıt, bosañ, köbeleñ jerde bäyge bermeytin jılqı. Jası toğızdan asıp, onğa qarağan der şağında ölgen eken, januar. Attıñ ölgenine üş jıl bolıptı» depti.
Bwl dünielerdi nege aytıp otırmız? Bwrınğı qazaqtar aldındağı twrğan tiri jannıñ közge körinip twrğan sırtqı sipatın bılay qoyıp, onıñ tek-twqımı kim ekenin tanitın. Bwnday qabiletti qazaq «swñğılalıq» dep atağan. Mına Tolıbaydı körmeysiz be, dala da qañsıp jatqan qu basqa qarap qalay söylegenin.
Bizdiñ qazaq däl osı qabiletinen ayırılıp qaldı. Dos pen qastı ajıratpaydı? Şığıs danalığı desek te bolar, «qorlıqqa (qor bolğan) wşırağan jwrt qabiletinen ayırıladı» deytin tämsil bar. Demek, qor bolu degen ne soğan toqtalayıq. Abay aytadı: «Külli adam balasın qor qılatın üş närse bar. Sonan qaşpaq kerek: äueli – nadandıq, ekinşisi – erinşektik, üşinşi – zalımdıq. Nadandıq – bilim-ğılımnıñ joqtığı, düniede eşbir närseni olarsız bilip bolmaydı. Bilimsizdik hayuandıq boladı. Erinşektik – külli düniedegi önerdiñ dwşpanı. Talapsızdıq, jigersizdik, wyatsızdıq, kedeylik – bäri osıdan şığadı. Zalımdıq – adam balasınıñ dwşpanı. Adam balasına dwşpan bolsa, adamnan bölinedi, bir jırtqış hayuan qisabına qosıladı» deydi.
Bwnday qorlıqtan qalay qwtıluğa boladı? Onıñ jolın tağı da Abay aytadı: Qorlıqtıñ emi – hallaqına mahabbat, halıq ğalamğa şapqat, – deydi. Demek, qauımınıñ hallaqqa (imanğa) senim-mahabbatı joğalsa, halıq ğalamğa (el-jwrtqa) meyirim-şapağatı azaysa, ol jwrt qabiletinen ayırılıp qor boladı eken.
Beken Qayratwlı
facebook paraqşasınan alındı
Pikir qaldıru