|  |  | 

تاريح تۇلعالار

«قومسىنعانعا اللا بار» ارىستىڭ بiرi – ءابدiراحمان

يمانقۇلدىڭ ءابدiراحمانى – سارىقوپا بويىنداعى مايقاراۋدى 30 جىل باسقار­عان بولىس، مەككە-مادينەگە ەكi رەت بارعان قاجى، اقىن، كۇللi ارقا وڭiرiنە ابىرويلى تۇلعا. يۋن جارلىعىنان كەيiن تورعاي دۋانىنا كەلiپ بولىس-بيلەرمەن جينالىس اش­قان گەنەرال-گۋبەرناتورعا قىزمەتتەن ايىرىلامىن، ايدالىپ كەتەمiن دەپ بۇگەجەكتەمەي، “قومسىنعانعا اللا بار، سوم تەمiرگە بالعا بار، قازاقتى باسىنباڭدار” دەپ قارسى شاپقان، قازاقتىڭ ءسوزiن سويلەمەككە نيكولاي II پاتشانىڭ قابىلداۋىنا بارعان، تورعايدان ەكشەلiپ شىققان جەتەۋدiڭ بiرi دە – وسى يمانقۇلدىڭ ءابدiراحمانى-تىن. يمپەراتور تابالدىرىعىنان اتتاتپاعاننان كەيiن ول كوتەرiلiسشiلەر جاعىنا بiرجولا شىعادى. پاتشانىڭ جازالاۋشى اسكەرiمەن بولعان شايقاستا ءوز ۇلى شارافيددەن مەن iنiلەرi سەيiتكەرەي، ءمادي، ساكەن نارىمبايۇلدارىنىڭ وققا ۇشۋى ءابدiراحمان بولىستى بۇرىنعىدان بەتەر اشىندىرادى. امانگەلدi باتىردىڭ قازاسىنان كەيiن تورعاي رەۆكومىنىڭ تiزگiنi ءابدiراحمان بولىستىڭ قولىنا كوشەدi. بiراق تورعايدا كەڭەس وكiمەتi بiرجولا ورناپ، كۇش العاننان كەيiن “قازاعىم”، “حالقىم” دەگەن قاجى مەن بولشەۆيكتەردiڭ جولى ەكi ايىرىلادى. “باي” دەپ، “قاجى” دەپ، سوڭىنا شام الىپ تۇسكەن قۇدايسىزدار ءابدiراحماننىڭ سۇيەگiن اقىرى قوستانايدىڭ تۇرمەسiنەن شىعارادى. “اكەڭ قاماۋعا الىندى” دەگەندi ەستiپ ماسكەۋدەگi وقۋىنان تورعايعا كەلگەن ۇلى مۇحتاردى دا قىزىل جەندەتتەر جەتكەن بويدا تۇتقىندايدى. ءسويتiپ، تۇرمەدەگi “حالىق جاۋىنىڭ بولتiرiگiن” 550 شاقىرىمداعى قوستانايعا قىستىڭ كوزi قىراۋدا جاياۋ ايدايدى. كيiمi جۇقا ستۋدەنت جولدا ناۋ­رىزىم توعايىنىڭ iشiندە ءۇسiپ ولەدi. سۇيەگi قاي بۇتانىڭ تۇبiندە قالعانى دا بەلگiسiز. سونىمەن، قازاققا تەڭدiك اپەرەمiن دەپ اق پاتشامەن دە، قىزىل پاتشامەن دە ارپالىسقان قاجىنىڭ ءوزi دە، ات جالىن تارتىپ مiنگەلi تۇرعان اقىنجاندى، اقجۇرەك ۇلى دا قىزىل قاساپحانانىڭ كومەيiندە كەتتi.

ازاتتىقتىڭ الداسپانىنداي ءابدiراحمان قاجى ەسiمi قالتارىستا قالىپ بارا جات­قان. بiرەۋلەر كۇرەسكەر قاجىنى تiپتi تورعاي رەۆوليۋتسيالىق كوميتەتiنiڭ توراعاسى بول­عان قىپ-قىزىل بولشەۆيك دەپ بiلدi. الايدا قازاقتىڭ مۇڭىڭ مۇڭداپ، جوعىن جوقتاعان، كوتەرiلiسشiلەر ساپىنا بالاسى مەن بەس بiردەي باۋىرىن ءوز قولىمەن قوسىپ بەرگەن، سۇيەگi كەڭەستiڭ تۇرمەسiنەن شىققان ءابدiراحمانداي اسىلدىڭ ارداقتى ەسiمi ءسال كەشiگiپ بولسا دا ورتامىزعا ورالدى. ورالتقان – قاجىنىڭ مۇحتارىنان قالعان تۇياق ساپار ءابدiراحمان. لازەرلiك فيزيكا سالاسىنداعى العاشقى قازاق عالىمىنىڭ بiرi, قازاقستان جوعارى مەكتەبiنiڭ ەڭبەك سiڭiرگەن قايراتكەرi ساپار اعامىز – بۇگiندە زەينەتكەر. بالالارىمەن، نەمەرە، شوبەرەلەرiمەن الماتىدا تۇرادى. سا­پەكەڭنiڭ 2011 جىلى جارىققا شىققان “يمان­قۇلدىڭ ءابدiراحمانى” اتتى كiتابى الاشتىڭ ءابدiراحمانداي ارىس ۇلىن حالقىمەن قايتا قاۋىشتىردى. مۇراعات دەرەكتەرi مەن ءابدiراحمان قاجىنى كوزi كورگەندەردiڭ اڭگiمەلەرi نەگiزiندە جازىلعان بۇل تاريحي-تانىمدىق باياندى جۇرتشىلىق قولىنا تيگiزۋگە اتسالىسىپ، دەمەۋشiلiك جاساعان – ساپەكەڭنiڭ اتالاس iنiسi ەرمەك احمەتبەكوۆ.
ارينە، بۇل – ءابدىراحمان قاجى­نىڭ بار قادىر-قاسيەتى نەمەرەسى جازعان كىتاپقا سىيىپ تۇر، وسى قۇرمەت جەتىپ جاتىر دەگەن ءسوز ەمەس. پاتشالىق يمپەريانى قىزىل يمپەريا الماستىرعان الماعايىپ ۋا­قىتتا ۇلت تەڭدىگى تۋرالى كوممۋنيس­تىك ۋاعىز يمانقۇلدىڭ ءابدىراحما­نىن­داي ەردىڭ ەرىن دە باۋراپ الدى. اۋزىنان اللاسى تۇسپەيتىن قايرات­كەر قاجى بولشەۆيكتەرمەن باسى پىسپەيتىنىن، ءوزى قالاعان جولدىڭ بۇل ەمەسىن كەڭەستەر ابدەن ورنىعىپ، كۇشىنە مىنگەن سوڭ بارىپ ءتۇسىندى. ءابدىراحمان قاجىنىڭ كوزى جەتكەن شىندىقتى ءالىبي توعجانۇلىنداي شىڭدالعان ساياساتكەردىڭ كورمەۋى، سەزبەۋى ءتىپتى دە مۇمكىن ەمەس ەدى. بىراق شەگىنەرگە جول جوق، ەندى ءبارى كەش بولاتىن.
وسى ارادا الاشوردا ۇكىمەتىنىڭ ساپىندا ءاليحان بوكەيحان، مىرجاقىپ دۋلاتۇلى، احمەت باي­تۇرسىنۇلى سياقتى ايتۋلى ارىستارمەن ۇزەڭگىلەس جۇرگەن ناعاشى اتام قىرىمگەرەي تورە سەيدالين تۋرالى انام ايتقان مىنا ءبىر اڭگىمەنى ايتا كەتۋىم ورىندى ءتارىزدى. بۇل قازاقستاننىڭ بيلىگىنە گولوششەكين كەلىپ، تاپ كۇرەسى قىزىپ، قۋعىن-ءسۇر­گىن باستالعان، الاشوردا قايرات­كەرلەرىنە بەرىلگەن كەشىرىم قايتىپ الىنعان 1928-29-جىلدارى بولسا كەرەك. «وندا مەن 5-6 جاسار، انە-مىنە، مەكتەپكە بارامىن دەپ جۇرگەن كىشكەنتاي قىزبىن، – دەپ باستايتىن ەستەلىگىن گۇلسىم اپامىز. – قىزىلوردادا مىرجاقىپ اعانىڭ ۇيىمەن كورشىمىز. ءبىر قاباتتى، ەكى پاتەرلى ۇيدە بىرگە تۇرامىز. گۇلنار اپاڭ مەنەن 3-4 جاس ۇلكەن، مەكتەپكە بارادى. ەكەۋمىز ۇيدە بىرگە جۇرەمىز، بىرگە وينايمىز. الدە جاز، الدە كۇز، ايتەۋىر جەر قارا. ءبىر كۇنى تاڭەرتەڭ گۇلناردىڭ ءۇيى ازان-قازان بولدى دا قالدى. سويتسەك، مىرجاقىپ اعانى ميليتسيا ۇستاپ اكەتىپتى. ارادا 2-3 كۇن ءوتتى مە، وتپەدى مە، ءبىر كۇنى تۇندە ءبىزدىڭ ۇيگە تۋرا مەنىڭ اكەمنىڭ مۇرتىنداي شيراتىلعان مۇرتى بار، اسكەري كيىمدى، ورتا بويلى ءبىر كىسى كەلدى. ۇيگە بىرەۋ كەلگەندەگى قاشانعى ادەتىممەن ءوز بولمەمە زىپ بەرگەن مەنىمەن انام اسىلجامال دا ىلەسە كىردى. «ءالىبي جانگەلدين دەگەن اعاڭ اكەڭمەن سويلەسۋگە كەلدى، سەن قوز­عالماي وسىندا وتىر»، – دەدى ماعان نىقتاپ. ءالىبي اعاي كوپ بوگەلگەن جوق، سالدەن كەيىن اكەم ەكەۋى ءدالىز­گە شىعىپ قوش ايتىستى. اكەممەن قول الىسىپ تۇرىپ: «قىرەكە، ار­قانى كەڭگە سالماڭىز، ەندىگى كەزەك سىزدىكى، ەرتەڭنەن قالماي كەتىڭىز قىزىلوردادان»، – دەگەنىن ەستىپ قالدىم. ءۇي وڭاشالانعان سوڭ، شەشەم ەكەۋمىز ءوزىنىڭ جۇمىس بولمە­سىنە كىرگەن اكەمنىڭ قاسىنا باردىق. بالا بولسام دا اتا-انامنىڭ الدە­نەگە ابىرجىپ، تولقىپ تۇرعانىن بايقادىم. «الەكەڭ ازامات قوي، – دەدى قاسىنا تاقاپ بارعان اناما اكەم. – بۇلار ەشكىمدى ايامايدى، ەندىگى كەزەك سىزدىكى، ەرتەڭنەن قال­ماي بۇل ارادان كەتىڭىز دەپ كەتتى. سودان ءتۇنى بويى بۋىنىپ، ءتۇيىنىپ، تاڭەرتەڭ ۆوكزالعا بارىپ، قوستاناي پويىزىنا مىندىك… اتاقتى ءالىبي جانگەلديننىڭ ءوز وتباسىلارىنا جاساعان جاقسىلىعىن گۇلسىم اپامىز اسا ءبىر ريزاشىلىقپەن وسىلاي باياندايتىن. جانكەشتى بولشەۆيك بولسا، ءالىبي جانگەلدين، ساپار اعامىزدىڭ كىتابىندا ناقتى قۇ­جاتتارمەن كورسەتىلگەندەي، ءابدى­راحمان قاجىنى اباقتىدان بوسا­تۋعا ۇكىم شىعارتار ما ەدى؟ وكىنىشكە قاراي، جوعارعى سوتتىڭ بۇل ۇكىمى قوستانايعا قاجى باقيعا اتتان­عاننان كەيىن ءبىر-اق كەلەدى.
قالاي دەگەنمەن دە، قازاقتىڭ كەنەسارى حان باستاعان ون جىلدىق ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىسى دە، ابدىعاپار حان تۋ ۇستاپ، ءالىبي، ءابدىراحمانداي قايراتكەرلەر دەم بەرگەن، امان­گەلدى باتىر قولباسىلىق ەتكەن 1916 جىلعى مايدان دا قايتارا الماعان ءوز ىرقى قازىر وزىنە ءتيدى. مۇراعات اقتارىپ، كوز كورگەندەرمەن تىلدە­سىپ، اتاسىن قايتا تىرىلتكەن نەمەرە­سى، فيزيك-عالىم ساپار مۇحتارۇلى 1916 جىلعى ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىس­تىڭ وسى عاسىرلىق مەرەيتويى قار­ساڭىندا جانە ءبىر ۇلكەن شاراعا ۇيىتقى بولدى. كاسىپكەر ءىنىسى ەرمەك قاسقىربايۇلىمەن بىرگە، الماتىدا ءابدىراحمان اتاسى مەن سول مايداندا ءشايىت كەتكەن باۋىرلارىنا، باسقا دا قۇرباندارعا باعىشتاپ اس بەردى، قۇران وقىتتى. وسى ءراسىمنىڭ اياسىندا قازاقتىڭ 1916 جىلعى ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىسىنىڭ تاريحى، ءابدى­راحمان يمانقۇلۇلىنىڭ سوقتىق­پالى-سوقپاقسىز، قاراما-قايشى­لىققا تولى ءومىر جولى تۋرالى عىلىمي كونفەرەنتسياعا بەرگىسىز اڭگىمە ءوربىدى. وندا وسى اسقا تورعاي-قوستاناي وڭىرىنەن ارنايى كەلگەن پروفەسسور قىپشاقپايدىڭ ناريمانى مەن عالىم-پەداگوگ ءارى اۋەسقوي تاريحشى ساپار مۇحتار­ۇلىنىڭ ءوزى بايانداما جاسادى. سارىقوپادان شىققان قوس عالىم ءوز سوزدەرىندە 1916 جىلعى ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىستى عانا ايتىپ قويماي، سونىڭ سەرپىنىمەن رەسەيدە تۇتانعان اقپان رەۆوليۋتسياسىنىڭ قازاق ءۇشىن قانشالىقتى ماڭىزى بولعانىن دا اشىپ كورسەتتى.
ەندىگى ءبىر تىلەك – يمانقۇلدىڭ ءابدىراحمانىنداي حالقى ءۇشىن وتتان، سۋدان تايىنباعان ارىستىڭ ەسىمىن ارداقتاۋ تەك نەمەرەسىنىڭ عانا مىندەتى بولىپ قالماسا ەكەن. ءبىزدىڭ پايىمداۋىمىزشا، يمان­قۇلدىڭ ءابدىراحمانى مەملەكەتتىك دەڭگەيدە قۇرمەتتەلۋگە ابدەن لايىق. وسى ورايدا، ءبىز ءابدىراحمان قاجىنىڭ اتىنا ءوزى تۋىپ-وسكەن، قىزمەت ەتكەن تورعاي – قوستاناي وڭىرىنەن مەشىت، مەكتەپ، كوشە، مەكەمە، مەكەنجاي اتاۋلارى بەرىلسە دەگەن ۇسىنىستى ءباسپاسوز بەتىندە بۇرىن دا ايتقانبىز. بۇگىنگى ءسوزى­مىزدىڭ سوڭىندا سونى تاعى دا قايتالاپ ايتامىز، ەلىنىڭ ازاتتىعى ءۇشىن باسىن بايگەگە تىككەن بۇرىنعى- سوڭعى وسىنداي ارىستاردى قۇر­مەتتەمەسەك، جادىمىزدا ساقتا­ماساق، وتانشىل، پاتريوت ۇرپاق قايدان كەلەدى؟..
سىرىمبەت كارىمۇلى، جۋرناليست،
الماتى قالاسى.
قانداستارى حان كوتەرگەن…

تۇرلىقوجا تۋرالى نە بىلەمىز؟

تۇرلىقوجا جانسەركەۇلى اۋەلدە رەسەي اكىمشىلىگىنە قىزمەت ەتىپ، بولىس بولعان. بىرتە-بىرتە ورىس وزبىرلىعىن كورگەن. يۋن جارلىعى، ۇزاقتىڭ ۇيىندەگى باتا، ايتتوبەدەگى ەرەۋىل، ەل باسىنا تونگەن قايعىنىڭ قارا بۇلتى، زورلىق-زومبىلىق، ەلدىڭ باس كوتەرەر ازاماتتارىنىڭ قۇربان بولۋى، مۇزداي قارۋلانعان پاتشا اسكەرىمەن اشىق سوعىس – ءبارىن باسىنان كەشىرگەن ول، اقىرى پاتشا ۇكىمەتىنىڭ قاس جاۋىنا اينالعان.
1916 جىلى 10 شىلدەدە ۇزاق باتىردىڭ اۋىلىندا بولعان جيىنعا الباننىڭ 16 بولىسىنان وكىلدەر قاتىسادى. وندا وتارشىل ورىستان كورگەن قورلىق، مايدان جۇمىسىنا بالا بەرمەۋ، قارسىلىق كورسەتۋ، اسكەر كەلەتىن جولداردان كۇنشىلىك جەرلەردەن حابار الۋ، ءتىپتى بولماعان جاعدايدا قىتاي اۋىپ كەتۋ، جالپى، ەرتەڭگى ەل تاعدىرى ءسوز بولادى. بۇل مامىلەنى كورشىلەس جاتقان ۆەرنىي، قاپال ۋەزىنەن كەلگەن وكىلدەر، جەرگىلىكتى تارانشىلار، قاراقولدىق قىرعىز-بۇعىلار دا قوستاپ، قولدارىن قىزىل قانعا ماتىرىپ، انت بەرىپ، باتالاسادى. ءسويتىپ، 11 شىلدەدە ەل جارمەڭكەگە جينالدى. جالپى سانى – مىڭ قارالى ادام.
مالىمەتتەرگە جۇگىنسەك: «ء…يۋلدىڭ ون ءبىرىنشى دۇيسەنبى كۇنى البان قارقاراعا جينالدى. كەڭەس – بالا بەرۋ، بەرمەۋ. كوپ بەرمەۋگە قاۋلى قىلىپ كەلىپ، سەرىكباي، ايتباي، تۇرلىقوجا ۇشەۋى ارقىلى جاۋابىن بەردى. ۇشەۋى كەلىپ پريستاۆقا ايتتى. پريستاۆ ءبىر اۋىق اشۋلاندى، ءبىر اۋىق اقىلىن ايتىپ، مايدالادى: «قاتتى جازاعا ۇشى­رايسىڭدار!» دەدى. جۇرت يلىكپەي تۇرىپ الىستى. اياعىندا پريستاۆ ەلگە: «تارقا، نە جاۋاپ بولسا، بو­لىس­تارىڭنان ەستيسىڭدەر»، – دەدى.     (عى­لى­مي كىتاپحانانىڭ سيرەك قول­جاز­بالار قورى. 1022-بۋما. جينا­عان – ءىلياس جانسۇگىروۆ. اڭگىمەلەۋشى – الدابەرگەن قويشىبەكۇلى).
قازاقتان: «ءۇش كىسى جاۋاپ بەرە­مىز» دەدى. پريستاۆ: «ماقۇل» دەدى. جاۋاپ بەرۋگە باستاپقى شاقىرىل­عان تۇرلىقوجا، ايتباي، سەرىكباي ۇشەۋى كەلدى. ەل ارتىنان ەنتەلەپ، جاياۋ سىعىلىپ، باسىپ كەتتى. پولي­تسيا ۇرىپ-سوعىپ، قىلىشتارىن جار­قىلداتىپ، ازەر توقتاتىپ تۇر. مەن ءدال سول الدىڭعى توپتىڭ ىشىندە بۇ­عىپ تۇرمىن. …بوركى قولىندا، سەرىكباي ءسوزدى مايدالاپ، ىزەكتەپ تۇر: «كوپ بىلەدى، جۇرتتىڭ ءىسى، جۇرتقا اۋىر ءتيىپ تۇر، جۇرت ءوز اۋزىمەن ايتسىن، بالا بەرەسىڭدەر مە؟» دەگەندە، كوپ: «جوق، جوق!» دەپ شۋ ەتە ءتۇستى.
ۇستىندە كوگالا شىت شاپانى بار تۇرلىقوجا: «توقتا، ولاي ەمەس، – دەپ ءسوزدى الىپ كەتتى. – «حان ادىلىنەن تايسا، قاراشاسى بۇزىلادى» دەگەن. ءبىز ورىسقا قاراعانعا ەلۋ جىل تول­عان جوق، ەلۋ جىلعا دەيىن سولدات الماقشى ەمەس ەدى، ودان تاندى.        1 سوم 20 تيىننان ارتىق تۇتىننەن رامات الماق ەمەس ەدى، بيىل 21-45-ءتىڭ اراسىنا كەلگەننەن الىم الدى، ار­تىق الدى. جەردى الدى، قونىستى الدى، سۋدى الدى، اش ورىستى الىپ كەل­دى، ءوز جەرىمىزدى وزىمىزگە ساتتى!» دەپ، تاعى ءبىر وسىندايلاردى «ءبىر» دەپ، «ەكى» دەپ، داۋىستاپ ءوزى ساناپ تۇردى. ءبىتىپ، ايتىپ كەلىپ: «ءبىز بالا بەرە المايمىز! راس پا؟» دەپ ەدى، تۇرعان كوپ: «راس، راس!» دەپ ايقايدى اسپانعا شىعاردى. كوپتىڭ قوزعالى­سى قوزىپ كەتتى. كوپتىڭ ورتاسىنان ءبىر شال وگىزىن جەتەلەپ كەلىپ قالعان ەكەن: «كىم بولسا دا، «بالا بەرەم» دەگەندى مەن جارىپ ولتىرەم» دەپ پىشاعىن سۋىرىپ الدى. «پاتشا بالا الماسىن، مال السىن. بالا السا، قولىنا جابدىق بەرسىن. ۇرىستا ور قازىپ، شەپكە ۇستالىپ، قويشا قى­رىل­عانشا، جاستىعىن الا جاتاتىن بولسىن! استىنا ات، قولىنا قارۋ بەرىلسىن، جۇرت وسىنى تىلەيدى!» دەدى تۇرلىقوجا. ايتباي دا كىبىرتىك­تەپ، بىردەمەنى ايتتى. بىراق دۋ ونىڭ ءسوزىن ەستىرتپەدى. نامازدىگەردە ەل تارادى («قارقاراداعى كوتەرىلىس». 46-59-بەتتەر)
«سونىمەن، شىلدەنىڭ 11-ءى كۇنى ەرە­ۋىلدىڭ وتى لاپ ەتىپ جانعان كۇن بولدى». (س.تانەكەەۆ. 1916 جىل. قار­قا­­را-البان كوتەرىلىسى) ءيا،         11 ءشىل­دە­دە كوتەرىلىستىڭ تۋى تىگىلدى. سول تۋدى ۇستاعانداردىڭ ءبىرى – تۇرلى­قوجا جانسەركەۇلى.
ەندى تۇرلىقوجانىڭ تەرگەۋ ىسىنە بەرگەن جاۋابىنا توقتالايىق. «1916 جىلدىڭ 10 شىلدەسىندە قابان قاراعايداعى ۇزاق ساۋرىقوۆتىڭ اۋى­لىنداعى كەڭەستە باسقا دا ادام­دارمەن كەلىسە وتىرىپ، جوعا­رى مارتەبەلىنىڭ 25 يۋن جارلى­عىنا وراي سوعىسىپ جاتقان اسكەر ماڭىنا قاتىناس، قورعانىس سالۋ جۇ­مىستارىنا ادام بەرمەۋگە جانە وسى جىلدىڭ 11 شىلدەسىندە وسى ۋەزدىڭ قارقاراداعى نارىنقول-شارىن بولىمشەسىنىڭ پريستاۆى پودۆاركوۆقا رەۆولۆەر، ناگاندارمەن قارۋلانعان مىڭ قارالى جيىنىنا قاتىسىپ، «ادام بەرمەيمىز، كىم بەرۋگە كەلىسەتىن بولسا، ونى ءول­تىرەمىز» دەپ ايتتىم. …قارقاراعا كەڭەسكە كەلگەن يۆانوۆ، كەگەن، بايانكول، الجان، قۇرمان بولىستا­رىنىڭ ءتىلماشتارى گۋدزالەۆسكي، دوستوۆالوۆ، كوماروۆ، گريبانوۆ­سكي­يلەردەن اسكەرگە شاقىرىلعان­دار­دىڭ ءتىزىمىن تارتىپ الىپ، قۇرتىپ جىبەردىم» (ق.م.و.ا. 109-قور. 1-ءتىز­بە، 35-ءىس).
سونىمەن، تەرگەۋ قورىتىندى­سىندا 67 ادام قىلمىستى دەپ تانىلادى دا، 15 ادام اسا قاۋىپتى قىلمىسكەر رەتىندە اتۋ جازاسىنا بۇيىرىلادى. ولار:
1. تۇرلىقوجا جانسەركين – ايت بولىسى
2. ۇزاق ساۋرىقوۆ – قۇرمان بولىسى
3. قازىبەك شورمانوۆ – بايىن­قول بولىسى
4. جامەڭكە مامبەتوۆ – يۆانوۆ بولىسى
5. سەرىكباي قاناەۆ – شىلىك بولىسى
6. ايتباي داركەمباەۆ – قوج­بام­بەت بولىسى… دەپ ارى قاراي كەتە بەرەدى. 11 شىلدەدەگى وقيعانى تەرگەۋ كەزىندە تىڭشى-ءتىلماش بىتكەننىڭ بارلىعى تۇرلىقوجانى «ەرەكشە بەلسەندىلىك تانىتتى» دەپ كورسەتەدى دە، اتىلۋعا بۇيىرىلعان 15 ادامنىڭ ىشىندە ول «№1 اسا قاۋىپتى قىلمىسكەر» دەپ تانىلادى.
م.اۋەزوۆتىڭ «قيلى زامانىندا» جانە س.تانەكەەۆتىڭ «قارقارا-البان كوتەرىلىسى» شىعارمالارىندا تۇرلىقوجانى قاراقول تۇرمەسىندە «جوعالتىپ» الادى. «سەرىكبايمەن بىرگە جولدا اتىلدى» دەي سالادى. شىن مانىندە، ول تۇرمەگە قامالعان. قاراقول تۇرمەسىندەگى قىرعىننان ءتورت ادام امان شىعادى. ولار – اۋباكىر سۇلتانبەكوۆ، تۇرلىقوجا جانسەركين، ءبىلال رازاقوۆ، جاي­شى­بەك بەكتەنوۆ. ەندى اۋباكىردىڭ ەستەلىگىنە نازار اۋدارالىق: «ء…تۇن ورتاسىندا اباقتىنىڭ ەسىگى اشىلىپ، ۇستىمىزگە ءبىرتالاي ادام كىرگىزدى. ولار – الباننان: ءجايشى­بەك، تۇرلىقوجا، بەكدايىر، قازى­بەك، سازا، كارىبوز، سىبانقۇل، قۇ­ديار­بەك، نوكە، جامپەيىس، قۇرمان، جاڭاباي، ءبىلال – بارلىعى ون ءۇش كىسى، بۇلاردى دا قارقاراعا شاقى­رىپ الىپتى دا، قاراقولعا ايداپ كەلىپتى».
تۇرلىقوجانىڭ قاراقول قىرعى­نىنان كەيىنگى تاعدىرى تۋرالى           ءارتۇرلى دەرەكتەر جاريالانىپ ءجۇر. بىردە ەلمەن بىرگە قازا بولعاندىعى ايتىلسا، ەندى بىردە امان قالعانى، ىلە-شالا قايتا ۇستالىپ، اتىلىپ كەتكەندىگى ءسوز بولادى. دەرەكتەردىڭ وسىلايشا تۇرلەنىپ كەتۋىنە قاراقول تۇرمەسىنىڭ باستىعى حرامىحتىڭ 1916 جىلى 31 تامىزدا بەرگەن راپورتى سەبەپكەر بولعان. وندا ول تۇتقىنداردىڭ ءبارىن «اتىلدىعا» جاتقىزىپ قويعان.
سونىمەن، تۇرلىقوجا ەلگە ورالادى. اباقتى ازابى، قاراقول قىر­عى­نى، ۇزەڭگىلەس سەرىكتەرىنىڭ تۇگەل­گە جۋىق وپات بولۋى ونى مويىتا المايدى، قايتا شيراتا تۇسەدى. تاۋى شاعىلماعان ول، پاتشا ۇكىمە­تىنە قارسى كۇرەسىن توقتات­پاعان. سەرىك­تە­رىمەن بىرگە قىتايعا جۇرتتى ءوت­كىز­بەي تۇرعان شەكارا بەكەتiنە شابۋىل جاساپ، ونى جويىپ جىبەر­گەن.
1917 جىلدىڭ كوكتەمىندە تۇرلى­قوجا جانىنا ايت ىشىندەگى سۇيىندىك­تەن امىرە مەرگەن مەن قالىبەكتەن بايبوسىن ءدىلماردى ەرتەدى دە، سۇمبەنىڭ ساعاسىمەن شارتاستىڭ ەتەگى، قىساڭنىڭ اۋزى ارقىلى تاعى دا قىتاي اسادى. وسى ساپار تۋرالى كودەك اقىن «ۇركىن» داستانىندا بىلاي دەيدى:
«تۇرلىقوجا جيىپ اپ:
«ەل بولمايسىڭ قىتايعا،
قاشۋدى، البان، قوي! – دەدi.
قالماقتان دۇرە جەگەنشە،
ءوز جەرiڭدە ءول!» – دەدi.
…تۇرلىقوجا جول شەكتi,
«ەلiمدi جيىپ الام» دەپ.
«ۇرiككەن جۇرتتى قايتارىپ،
قونىسىنا سالام»، – دەپ.
ءسۇيدiن دەگەن قالادا،
«ەرلiگiمدi كور» دەدi.
ساباپ تورگە قالماقتى،
ايتقانىنا كوندiردi.
اۋدارىپ الىپ بورتە اتتى،
جانىنا قاۋiپ ءتوندiردi.
ۇسەيiنباي قاشقارلىق،
ىڭعايىندا ول ءجۇردi.
مىڭ امبى، سiبە قالىس بوپ،
سوزiنە سوندا سەندiردi.
سەكسەن تۇيە، سەگiز ات،
ەل شىعىنىن ءوندiردi.
قاس، كۇنەس، تەكەس، جىرعالاڭ
ەردiڭ iسiن ەل بiلدi.
ءبارiن تۇگەل ارالاپ،
اقىلعا ەلدi كوندiردi.
قالجات، قورعاس، نارىنقول،
شەگارادان وتكiزiپ،
جەرiنە ەلدi قوندىردى.
…وپاسى جوق سۇم اجال،
ەسiل ەردiڭ قاپىدا،
وڭ ساپارىن سول قىلدى.
بارماق تiستەپ، سان ۇرىپ،
قالىڭ البان شۋلاپتى.
«اجال نەدەن بولدى» دەپ،
شاڭداتىپتى تۋلاقتى.
قاۋىپ قايدان دەمەڭiز،
قالماق دەگەن قۋ حالىق.
قاپىسىن تاۋىپ كەتiپتi,
ۇزەڭگiگە ۋ جاعىپ.
ء…ۇش كۇن سالىپ اراعا،
سۇمبەنiڭ ءوتiپ سۋىنان،
سول ۋدان ەر سۇلاپتى.
جەتكەنiندە جۇما كۇن،
جانسەركەنiڭ جانىنا،
ات جالىن قۇشىپ قۇلاپتى.
رايىمبەك، اۋدانىندا تۇرىپ، سەكسەننەن اسىپ و دۇنيەلىك بولعان ايتباي قاريانىڭ اڭگىمەسىنە كەزەك بەرەلىك: «1952 جىلى مەنى باسشىلار حات بەرىپ، ماڭعۇلكۇرەگە جۇم­سادى. بۇل قىتايداعى «اشىلىپ سايراۋ» ناۋقانىنىڭ كەزى بولاتىن. قۇرمانجاننىڭ قۇلىبى جانىندا ءيىن تىرەسكەن ەل. اتاقتى قالماق مولىنعا ايىپ تاعىلىپ جاتىر ەكەن. جينالىس سوڭىندا ءسوز ايىپ­تا­لۋشىعا بەرىلدى: «ال، حالايىق، – دەدى ول، – باعانادان بەرى تاققان كىنالارىڭنىڭ ءبارى وتىرىك. مەندە ءبىر-اق ايىپ بار. ونى تابا الما­دىڭدار. بالا كەزىمدە ۇلكەن­دەردىڭ جۇمساۋىمەن «حاساقتىڭ حانى» تۇرلىقوجانىڭ ۇزەڭگىسىنە ۋ جاقتىم. كەيىن «ءولدى» دەگەن حابار كەلدى. مەنىڭ ايىبىم – وسى».
قالماقتار تۇرلىقوجانى «حا­ساقتىڭ حانى» دەپ بەكەر اتاماعان. البان ىشىندە الجاندار ديقانباي جانپەيىسوۆتi, ايتتار تۇرلىقو­جانى حان سايلاعان. بۇل – پاتشا بيلىگىن مويىنداماي، ءوز الدىنا ەل بولۋ ماقساتىنداعى تالپىنىس. قالماقتار قازاقتىڭ ەكى ادامى ولگەندە توي جاساپ، ات شاپتىرعان. ءبىرى – تۇرلىقوجا، ەكىنشىسى – قۇسىق مەرگەنباي باتىر.
تۇرلىقوجا قالماقتاردىڭ قاستىعىنان 1917 جىلدىڭ مامىر ايىندا 54 جاسىندا دۇنيەدەن وتكەن.
نۇرلان ابدىبەكوۆ، جۋرناليس­تەر وداعى سىيلىعىنىڭ لاۋرەاتى.
بەس نارسەنى ءبىلىڭىز

1916 جىلعى ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىس قاندى قىرعىنعا، قاسىرەتتى بوسقىندىققا ۇلاستى…سوندىقتان دا بۇگىنگى تاۋەلسىزدىگىمىز ءۇشىن قۇربان بولعانداردى الدىمەن ەل بولىپ ازا تۇتۋ، سونسوڭ بارىپ ۇلىقتاۋ ءجون دەپ بىلەمىز.

مەن بۇل ماقالامدا تومەندەگىدەي شىندىقتارعا مان بەرگىم كەلدى. بىرىنشىدەن، رەسەي پاتشاسىنىڭ جاپپاي قىرىپ-جويۋ ارەكەتى – قازاق ۇلتىنا جيىرماسىنشى عاسىردا جاسالعان بارلىق گەنوتسيدتىڭ باسى. نەگە؟
ۇلى مۇحتار اۋەزوۆتiڭ «قيلى زامانىنىڭ» فرانتسۋز تىلىندەگى نۇسقا­سىن وقىعان (اۋدارعان – عالىمجان مۇقانوۆ) البەرت فيشلەر: «پاتشا وكىمەتىنىڭ ءوز حالقىن مالشا قىرعان مىناداي سۇمدىق وقيعانى ەۋروپا بىلمەيدى! سۇمدىق قوي! قانداي قاسiرەت!» دەپ ازا بويى قازا بولادى. ال ەندى پوۆەستە ناعىز قىرعىندار ەمەس، ونىڭ شەت جاعى عانا ايتىلعان عوي. شىن مانىندە، مۇحاڭ مەڭزەپ وتىرعان پاتشا تاراپىنان بولعان قازاق ۇلتىنا جاسالعان قىرعىندى كەي­بىر عالىمدار مويىنداعىسى كەلمەيدى ەكەن. جاقىندا، مامىردىڭ 20-21-دە بىشكەكتە وتكەن حالىق­ارالىق كونفەرەنتسياعا الەمنىڭ ءىرى-ءىرى بىرنەشە مەملەكەتىنىڭ – اقش، ەۋروپا، ازيا، قيىر شىعىس ەلدەرىنىڭ عا­لىمدارى قاتىسقان بولاتىن. سول عىلىمي جيىنعا قاتىسۋشىلار بۇل كوتەرىلىستە گەنوتسيد بولعان جوق دەگەندى ايتقىسى كەلگەن. شىندى­عىندا، ءار اۋىلدان جان سانىنا قاراي وندىق، ەلۋلىك، جۇزدىك توپ قۇرىپ اتقا قونعان قازاقتاردان شوشىنعان پات­شالىق رەسەي قارقاراداعى كوتەرىلىس­شىلەردى باسىپ-جانشۋ جانە قىرۋ-توناۋ ءۇشىن 8750 ادامنان قۇرالعان 35 روتا، 3900 جەندەتتەن قۇرالعان 24 جۇزدىك، 16 زەڭبىرەك، 47 پۋلەمەت ءجى­بەر­گەن. (ومىربەك وزعانباەۆتىڭ دە­رەگى. «تۇركىستان» 16 ماۋسىم، 2016) وسىنشا اسكەر اناداي قارۋىمەن قورعانسىز ەلدىڭ ماڭدايىنان يىسكەيىن دەگەن جوق. جاپپاي قىردى. اتۋ، اسۋ، شابۋ، ورتەۋ، زورلاۋ، قورلاۋ ادىستەرى­مەن ادەيى قىرۋ – جاي عانا جازالاۋ ەمەس، بۇل – تۇتاس ءبىر ۇلتتى جەر بەتىنەن جوسپارلى تۇردە جوق قىلۋ ارەكەتىنىڭ ايعاعى. گەنوتسيد ەكەندىگىنىڭ سەبەبىن سول كەزدەگى قىرىلعاندار مەن امان قالعاندار سانىن سالىستىرۋ ارقىلى انىقتاۋ وپ-وڭاي. مۇحا­مەد­جان تىنىشبايۇلى 1917 جىلى «قا­زاق» گازەتىنىڭ №254 جەلتوقساننىڭ 6-سىندا شىققان ماقالاسىندا جەتىسۋ بويىنشا 44 بولىستا 47 مىڭ 759 ءتۇتىن بولعانىن، ء(ار تۇتىندە 3-4 ادام بار دەپ ەسەپتەگەندە، بارلىعى ورتا ەسەپپەن 200 مىڭعا جۋىقتايدى – س.م.) سونان قىرىلعانى 95 200 ادام ەكەنىن، ءسويتىپ، كوتەرىلىسكە قاتىسقانداردىڭ تەڭ جارتىسىنا جۋىعى قىرىلعانىن كورسەتكەن. قارقارا الابىنداعى 100- گە جۋىق ەلدى مەكەن قياناتقا ۇشىراپ، 373 ءۇي ورتەنگەن، كۇل بولعان. جازا­لاۋشى فون بەرگتىڭ ءبىر عانا وتريادى ءۇش كۇننىڭ ىشىندە قاراقولدان تەكەسكە دەيىنگى ارالىقتا 1110 ادامدى اتقان، اسقان، شاپقان. يۆانوۆتىڭ وتريادى مۇنان دا كوپ ادامدى ولتىرگەن. (بۇل جونىندە وزدەرى بەرگەن راپورتتارىندا ايتىلادى) ىلايلىدا بولعان قان­دى وقيعا، قىرعىنتەكشەدەگى قىرعىن، اقشوقىداعى قىرعىن – مۇنىڭ ءبارى – سول جاپپاي قىرىپ-جويۋدىڭ جوسپارلى تۇردە جۇزەگە اسىرىلعاندىعىنىڭ دالەلى. ەندەشە، قارقارا كوتەرىلىسىنە قاتىسۋشىلاردى جازالاۋدىڭ سوڭى گەنوتسيدكە ۇلاستى دەپ تۇسىنگەن الدە­قايدا ادىلەتتى بولماق. سوندا عانا ءبىز ازاتتىقتىڭ، تاۋەلسىزدىكتىڭ، بوس­تان­دىقتىڭ، ەركىندىكتىڭ قۇنىن تەرەڭ سەزىنەمىز.
ەكىنشىدەن: جاپپاي قىرىپ-جويۋ باستالعاندا قازاقتار ۇرپاعىن امان الىپ قالۋ ماقساتىندا امالدىڭ جو­عىنان تۋعان جەرىن تاستاپ بوسقىن بولدى.
كىندىك قانى تامعان جەردى، اتامە­كەنىن تاستاۋ – «تۋعان جەرگە تۋىڭ تىك» دەيتىن قازاق ءۇشىن ەڭ اۋىر ازاپ. مورالدىق-پسيحولوگيالىق اۋىر سوققى. ولشەمى جوق جازا. قاشۋدىڭ سوڭى بوسقىندىققا ۇلاستى. بۇل ۇركۋ نەمەسە ۇدەرە كوشۋ ەمەس، بۇل جاپپاي بوسقىندىققا ۇشىراۋ. 237 مىڭنان استام ادام شەكسىز ءزابىر كورىپ قىتاي اسقان. جاركەنت ۋەزىنىڭ حالقى كوتەرىلىسكە دەيىن 17 مىڭ 712 ءتۇتىن قۇراعان بولسا 1916 جىلدىڭ كۇزىندە 12 مىڭ 612 ادام بوسقىندىققا ۇشىراپ، قىتاي اسقان. ولار شەكارادا تاعى دا قىرعىنعا ۇشىراعان. ارى وتكەننەن كەيىن قىتاي قالماقتارىنىڭ قىرۋ، توناۋ، قورلاۋ، زورلاۋىنا تاپ بولعان. ودان 1917 جىلى قايتا بەرى وتكەندە دە بوسقىندىقتىڭ زاردابىن ودان ءارى تارتقان. قاشىپ بارا جاتقان اننەنكوۆتىڭ اشۋلى اسكەرىنە تاپ بولىپ، تاعى قىرىلعان. وسىنداي ساياسي قۋعىن-سۇرگىن ەلدى جاپپاي بوسقىندىق­قا ۇشىراتقان. مامىردىڭ 20-21-ىندە بىشكەكتە وتكەن كونفەرەنتسيادا 1916 جىلعى قازاقتاردىڭ قىتايعا امالسىز بوسۋىننىڭ سەبەبى – پاتشانىڭ اسكەر­گە ادام الۋ تۋرالى جارلىعىن ورىنداۋدان، ياعني «پاتشا اسكەرىنە بالا بەرۋدەن جالتارۋ امالىمەن قاشقان» دەگەن تۇجىرىم ايتىلادى. مەن مۇن­داي پىكىرگە ءتۇپ تامىرىمەن قارسىمىن. قا­زاقتاردىڭ قىتايعا بوسۋى سول­داتقا بالا بەرمەۋ سەبەبىنەن ەمەس، پاتشاعا ءادىلىن ايتامىن دەگەن قارا­پايىم حا­لىقتى جاپپاي قىرىپ-جويۋعا ۇشىرات­قاننان كەيىن قارا باسىنان گورى ۇرپا­عىن امان الىپ قالۋ ماقسا­تىندا امالسىز بوسقان. پاتشاعا «بالا بەرمەيمىن» دەگەندە ولار ورىس بالاسى قاتارلى قولىنا مىلتىق الىپ مايدانعا شىعۋ ەمەس، تىلداعى قارا جۇمىسقا سالىناتىن بولعاندىقتان، مۇنىڭ ءوزى وزگە حالىقتىڭ ەر-ازاماتتارىنان تومەن ساناعاندىق رەتىندە نامىسىنا تيگەن­دىكتەن، مۇنان دا زورعىسى پاتشا ۇكىمەتى وتارلاۋ ساياساتىن تىم بىرجاقتى جۇرگى­زىپ جانە اشىقتان-اشىق جەرگىلىكتى ۇلتتى اتامە­كەنىنەن ىعىستىرعاندىق­تان، ونىڭ ءوزى ءوز جەرىندە ءوزى سالىق تولەيتىن، ءوز جەرىنە ءوزى يە بولا الماي قورلانعان­دىقتان كوتەرىلدى. كوتەرىلگەن ەلدى قىرعىنعا ۇشىراتتى. سول سەبەپتەن دە ەل امالسىز بوستى. سوندىقتان دا امالسىز تۋعان جەرىنەن باسقا جاققا كەتۋگە ءماجبۇر بولعانداردى «قاشقان­دار»، «ۇرىككەندەر»، «اۋا كوشكەندەر»، «اۋعاندار» دەمەي، رەسمي تۇردە «بوس­قىندار» دەگەن اتپەن اتاۋدىڭ وسىنداي عىلىمي نەگىزى بار دەپ بىلەمىن.
ۇشىنشىدەن: زار ولەڭدەرى – تاريحي شىندىقتىڭ بۇلتارتپاس ايعاعى. وسى بوسقىندىق كەزىندە ءاۋ باستا اقىندىق قانىندا بار قازاقتىڭ ەكەۋىنىڭ ءبىرى زار ايتقان. ىشكى شەرىن سول زارلى ولەڭمەن شىعارعان، كوڭىلىن زارلى ولەڭمەن جۇباتقان. وسى قىرعىننان، بوسقىننان تۋعان سول زارلى ولەڭدى ەكىنىڭ ءبىرى ايتاتىن بولعان. سولاردىڭ كوبى ەل اۋىزىندا كەشەگى كۇنگە دەيىن ساقتالىپ كەلدى. ونى كودەك تە، رىس­كەلدى دە، اكىمبەك تە، ءابدىحا­لىقتىڭ ايەلى دە، نۇراقىن جىرشى دا، شارعىن دا، اجەك تە شىعارعان. ولاردى بى­لايعى جۇرت ءبىرىنىڭ اۋزىنان ءبىرى جاتتاپ ايتاتىن بولعان. ايتۋ ارقىلى ىشكى زار-زاپىرانىن سىرتقا شىعارىپ، ءوزىن-ءوزى جۇباتقان. شەرىن تارقاتقان. ءسويتىپ، ولەڭ ارقىلى ءوزىن-ءوزى رۋحتان­دىرعان. تاريحي شىندىقتى ايتا وتىرىپ، جىگەرىن جانىعان. جەڭىل­مەسكە، بەرىلمەسكە بەكىنگەن. بوسقىن­دىقتا تۋعان بۇل زارلاۋلار كەيىن بايلاردى جاپپاي تاركىلەۋ كەزىندە قايتا ايتىلا باستاعان تۋعان جەرىنەن كەڭەس ۇكىمەتىنىڭ قىسىمىنان امالسىز بوسىپ بارا جاتقان. كەڭەس ۇكىمەتىنىڭ سولاقاي ساياساتىنان ۇرپا­عىن امان الىپ قالۋ ماقساتىندا تۋعان جەرىن قيماي كوشكەن ەل تاعى دا ناۋبەتكە ۇرىنىپ، توز-توز بولىپ بوس­قان. وسى ناۋبەتتەر كەزىندە تۋعان زار ولەڭدەردى قازاق اۋىز ادەبيەتىندەگى تاريحي وقيعا تۋدىر­عان زارلاۋ جانرى دەپ عىلىمي اينا­لىم­عا ەنگىزۋدى قولعا العان دۇرىس ءجا­نە ول بۇگىنگىنىڭ مىندەتى دەپ بىلەمىن..
ەل باسىنا تۋعان الاساپىران، ازالى كۇندەردى ءوز كوزىمەن كورگەن كودەك اقىن بايشىعانۇلى مارالباي قاي­عىسى مەن مۇڭى ءبىر، كورگەن زوبالاڭ­دارى ۇقساس البان مەن بۇعى رۋىنىڭ زارىن ايتادى:
بۇعىمەن قاتار جاتقان البانىم-اي،
قۇلاشتاپ تاتىراڭعا سالعانىڭ-اي!..
بۇل كۇندە قىرعىن مەنەن قۋعىن كورىپ،
تۇرعانىڭ زامان تەتىر اينالىپ-اي!
توسكەيدە مالى بىرگە، توسەكتە باس،
كۇيزەلدى، كۇڭىرەندى مال-جانىڭ-اي!
بارعاندا ورگە بوسىپ قايتىپ كەلدىك،
قورلانىپ جاياۋ-جالپى ارلانىپ-اي!
بيلىگى زامانىڭنىڭ وزىڭدە ەمەس،
قايتەيىن امال بار ما، ارمانىم-اي!.
ەل توزعان، ەر ازعان زوبالاڭدى كۇن­دەردە نە ىستەرىن بىلمەي، امالى قۇرىعان جۇرەكتەن اششى مۇڭ زار بولىپ شىققان:
 …البانىم!
البانىم-اي، Aلبانىم-اي،
ايىرىلىپ البانىمنان قالعانىم-اي…
ايت، تويدا التى قىردان ءان شىرقاۋشى ەم
زارىنا سور زاماننىڭ سالعانىم-اي!
ساپىرا سار قىمىزدى شايقاپ ىشكەم،
زار بولىپ قارا سۋعا قالعانىم-اي…
دەپ ەدىم اق پاتشادان قۇتىلدىم با،
قىتايدىڭ تۇتىلعانىم قالماعىنا-اي…
قۋ قالماق ءىلىپ الىپ قارماعىنا-اي
جانىڭدى جەگىدەي جەپ، جالماۋىن-اي…
دەيدى جىرشى نۇراقىن قاسىمبەك­ۇلى. وسىنداي زارلى جىرلاردى زەرتتەي كەلە مىناداي قورىتىندىعا كەلەمىز:
ءحانتاڭىرى باۋرايىندا بولعان تاريحي قانقۇيلى ۋاقيعا تۋعىزعان شەر­لى، مۇڭلى، قايعىلى، وكسىكتى، وكىنىشتى، قاسىرەتتى كوڭىلدەن شىققان زارلى ولەڭدەردى ءبىز ەكى سوزبەن «زار ولەڭ» نەمەسە ءبىر سوزبەن «زار» دەپ اتاساق. ولاي اتاۋىمىزعا باستى سەبەپ مىنالار:
– زار ءبىر عانا ادامنىڭ ەمەس، تۇتاس ءبىر ەلدىڭ باسىندا بار مۇڭ-شەردى ارقاۋ ەتەدى;
– زار ءبىر عانا ساتتىك ەمەس، ءبىر كۇن نەمەسە ءبىر اي ءتىپتى، بىرنەشە جىلدار بويى تۇتاس ءبىر ەلدىڭ باسىندا تۇرىپ العان اۋىر دا ازاپتى قيىنشىلىق­تاردا ومىرگە كەلەدى دە سول جىلدار بويى ەل ىشىنە كەڭ جايىلادى.
– زار تيپتىك سيپات العاندىقتان دا وزىنە عانا ءتان مازمۇندىق-پىشىندىك قالىپقا تۇسكەن، ول قالپى تۇراق­تالعان; (كوبىنەسە 11 بۋىندى قارا ولەڭ ۇلگىسىندە. تارماقتىڭ سوڭعى ءسوزى «-اي!» دەگەن وكىنىش پەن اششى زاردى ايقىندايتىن جۇرناق قوسىلىپ ايتىلادى).
– زار ءبىر اقىن شىعارعانىمەن جۇرتتىڭ بارىنە ورتاق تاقىرىپتى قوزعايتىن بولعاندىقتان، وزگەلەر دە تەز جاتتاپ الىپ، شەرىن تارقاتۋ ءۇشىن ايتا بەرەتىن جىر بولىپ قالىپتاسقان، سوندىقتان دا ول جالپىلىق ياعني حالىقتىق سيپات العان;
– زار ءبىر عانا كەزەڭدىك جانر رەتىندە ءومىر سۇرەدى، ياعني حالىق باسىنان وتكەن قىرعىن مەن بوسقىندىق، ارىپ-اشقان، ەلدەن، جەردەن ايىرىل­عان قيىن-قىستاۋ كەزەڭدە عانا ەرەكشە كورىنىپ، كەيىن زامان وزگەرگەندە كۇندە ايتىلا بەرمەيتىن، تاريحتى ەسكە تۇسىرگەندە عانا بوي كوتەرەتىن ءداستۇرلى ولەڭ-جىردىڭ ءبىرى ساناتىندا ءومىر سۇرەدى.
تورتىنشىدەن: ەرەۋىلتوبە – تاريحي تاعىلىمى بار ەسكەرتكىش. ونىڭ ورنى كومەسكىلەنبەۋى كەرەك.
«جۇلدىز» جۋرنالى 1976 جىلعى ءبىر سانىندا وسى كوتەرىلىستە شەيىت بولعان باتىر اتالارىمىزعا جانە ناقاقتان قىرىلعان بالالار مەن انا­لارعا ارناپ 1926 جىلى وراز جان­دوسوۆ، ىدىرىس كوشكىنوۆ، اۋباكىر جۇنىسوۆتەر باستاپ، قازاق دراما تەاترىنىڭ ىرگەتاسىن قالاعان سەركە قوجامقۇلوۆ، قاليبەك قۋانىشباەۆ، قانابەك بايسەيىتوۆ، ەلۋباي ءومىر­زاقوۆ، قاپان بادىروۆ، كۇلاش باي­سەيىتوۆا، امىرە قاشاۋباەۆ، يسا بايزاقوۆتار قوشتاپ، جارمەڭكەگە جينالعان بۇكىل ەلدى ۇيىمداستىرىپ، قازاقتاردىڭ شەشىم شىعارار، انت قابىلدار ءتورى، كەشەگى كوتەرىلىستىڭ ورداسى بولعان ايتتوبەگە شىعىس جا­عىنداعى جەلقارقارا ارناسىنان تاس تاسىپ ءۇيىپ، ونى نامىستى كوتەرى­لىستىڭ قۇرمەتىنە، باسقاشا ايتقاندا، ازات­تىق ءۇشىن ايقاستىڭ قادىرى مەن قاسيە­تىنە ارناپ «ەرەۋىلتوبە» دەپ اتاعانىن جازىپتى. وسى ەرەۋىلتوبە تۇرعىزۋعا قاتىسقاندارى تۋرالى يسا بايزاقوۆ تا، ەلۋباي ومىرزاقوۆ تا، قاليبەك قۋانىشباەۆ تا ءوز ەستەلىكتەرىندە ايتقان.
كەيىن گازەت-جۋرنالداردا ءبىرشاما ايتىلدى. وسى ماقالانىڭ اۆتورى، بەكسۇلتان نۇرجەكەەۆ، تۇرسىن جۇرت­باەۆ، ت.ب. جازدى. ماسەلە كوتەردى. وسىن­داي قو­عامدىق پىكىردىڭ قالىپتا­سۋىنان كەيىن عانا كەگەن اۋدانىنىڭ كوممۋنيستەر باستاعان باسشىلارى ىسكە كىرىستى. 1916 جىلعى ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىسكە 1987 جىلى قازان توڭكە­رىسىنىڭ 70 جىل­دىعىنا ورايلاس ەسكەرت­كىش قويىلدى. ول ەسكەرتكىش ناعىز ەرەۋىلتوبەنىڭ ۇستىنە ەمەس، باسقا توبەگە ورناتىلدى. «ەرەۋىلتوبە – وسى» دەگەنگە جۇرت نانا قويمادى. ويتكەنى، بۇل توبەنىڭ باسىندا، نە اينالاسىندا، باۋىرىندا، تىم بولماسا ەتەگىندە كەشەگى 1926 جىلى «بۇكىل حالىق ەكى قابات ءۇيدىڭ بيىكتىگىن­دەي» (سەركە قوجامقۇلوۆتىڭ ءسوزى) ەتىپ ءۇي­گەن تاستاردىڭ بىردە-ءبىرى جوق ەدى. شى­عىسىنداعى جەلقارقارا دا، باتىسىن­داعى باسقارقارا دا الىس. جاياۋ-جالپى دا، اربامەن دە، قور­جىن­عا سالىپ بوكتەرىپ تە تاس تاسۋعا تىم شالعاي ەدى.ۇلكەن قارقارا وزەنى مەن بۇل توبەلەردىڭ اراسىندا تاس كوتەرگەن ەمەس، جاي جاياۋ ادامنىڭ ءوزىنىڭ ءوتۋى قيىن سازداۋىت بار-تىن. وسىنداي كۇماندى توبەگە قويىلعان ەسكەرتكىشتىڭ ءمارمار تاقتاسىنا «تاسۇيىك» دەگەن ءدۇدامال اتاۋ جازىلدى. كوممۋنيستەر «قازاقتار ورىستاردى قىرعان، رەاك­تسيالىق حاراكتەرى بار كوتەرىلىسكە ەسكەرتكىش قويدى» دەي مە دەپ جاس­قانسا كەرەك. بىراق باق ارالاسىپ، جوعارى جاقتان وزبەكالى جانىبەكوۆ نۇسقاۋ بەرىپ، كوپ ۇزاماي وسى ورنا­تىلعان ەسكەرتكىشتىڭ اتى وزگەرتىلدى. «ەرەۋىلتوبە» دەلىندى.
قىرعىنداردا ولگەن ادامداردىڭ سۇيەگىن كىم ارۋلاپ جەرگە تاپسىردى دەيسىز؟! قاراقولدان تەكەسكە دەيىنگى ارالىقتاعى ساي-سالا، قىرات-قىرقا، جازىق دالادا قالعان جوق پا كومۋسىز… ەندەشە، بۇكىل قارقارا الابى تۇتاسى­مەن ۇلت -ازاتتىق كوتەرىلىستىڭ ورداسى جانە سول جولدا شەيىت بولعانداردىڭ سۇيەگى جاتقان كيەلى جەر رەتىندە ءار نۇكتەسى ءتاۋ ەتۋگە تۇرارلىق.
ءبارى ءجون. بىراق حالىق جادىن الداۋ مۇمكىن ەمەس. باستى ماسەلە – اتا-بابالار اماناتىنا ادالدىقتا. مىنە، 90 جىل ءوتتى. شىن ەرەۋىلتوبە ءوزىنىڭ تاريحي ورنىندا جوقشىسىن ءالى كۇتىپ جاتىر…
ەرەۋىلتوبە – وسىنداي قاسيەتتى دە كيەلى ىستەرگە قويىلعان، تاريحي تاعى­لىمى بار ەسكەرتكىش. ەرەۋىلتوبە­دە – ەلى ءۇشىن باسىن بايگەگە تىككەن وراز جاندوسوۆ، ىدىرىس كوشكىنوۆ، ءاۋبا­كىر ءجۇنىسوۆ، قاپەز بايعابىلوۆ باس­تاعان قايراتكەرلەر مەن سەر-اعاڭ قوجامقۇلوۆ باستاعان ونەر تارلان­دارىنىڭ الاقاندارىنىڭ تابى، تا­با­نىنىڭ ءىزى قالعان، ماڭداي تەرلەرى­مەن بىرگە ازاماتتىق-پاتريوتتىق سە­زىمى سىڭگەن رۋحتى توبە، تاريحي ماعى­ناسى زور قۇندى مۇرا. بۇل ەرەۋىل­توبە – ازاتتىق ءۇشىن ايقاس، تاۋەلسىزدىك ۇشەن كۇرەس سيمۆولى. قازاق دەگەن حالىقتىڭ الدىڭعى بۋىنىنىڭ كەيىنگى بۋىنىنا قالدىرعان تاريحي اماناتى.
بۇل توبەنى ءاۋ باستا كىمدەر ۇيگەن؟ عۇندار ما؟ ساقتار ما؟ ۇيسىندەر مە؟ تۇرىكتەر مە؟ كىمدەردەن بىزدەرگە تىكە­لەي مۇرا بولىپ قالدى ەكەن؟ ارينە، مۇنىڭ بارىنە احان وڭعار باستاعان ارحەولوگ، تاريحشىلاردىڭ كۇنى ەرتەڭ جاۋاپ بەرەتىنى ءسوزسىز. بىزگە ايتقانى – بۇل توبەدە ءبىزدىڭ زامانىمىزدان بۇرىنعى 6-7-عاسىرعا ءتان بەلگىلەر دە جانە ءبىزدىڭ زامانىمىزدىڭ 2-5-عا­سىرلارىنا ءتان نىشاندار دا بار كورىنەدى.
مەن 1926 جىلى قازاقتاردىڭ ەس­كەرت­كىش قالدىرۋ ءادىسىن ەسكە الا تۇرىپ، سوناۋ كونە زامانداردان جال­عاسقان ۇلى ساباقتاستىقتى بايقا­دىم. بايىرعى ساق، ءۇيسىن بابالارىمىز ەل جادىندا قالدىرار تۇلعا جەرلەنگەن مولانىڭ، بەيىتتىڭ ۇستىنە ءداستۇر بو­يىنشا سانالى تۇردە بەلگىلى ءبىر زاڭ­دىلىقتى ساقتاي وتىرىپ تاس ۇيگەن ەكەن. تاس ءۇيۋ سول زاماننىڭ ادەت-ادە­بى، عۇرپى، ءداستۇرىنىڭ بولىنبەس بولشەگىنە اينالعان.
ەڭ قىزىعى – سوناۋ ەكى مىڭ جىلدىق ۋاقىت وتكەن سوڭ كەشەگى حح عاسىر باسىنداعى وراز جاندوسوۆ باستاعان ساياسي قايراتكەرلەر، سەركە قوجام­قۇلوۆ باستاعان ونەر تارلاندارى جانە سولارعا ەرگەن بۇكىل اتالارىمىز دا توبەنىڭ ۇستىنە تاس ۇيگەن. بۇل نەتكەن ساباقتاستىق؟ تاس ءۇيۋ عۇرپى وراز جاندوسوۆ باستاعان حالىقتىڭ ساناسىندا قايدان ءجۇر؟ سونشاما اۋرە بولماي-اق، قاراعايدىڭ شانجاسىن مايلاپ، قازىق جاساپ، وعان ءبىر تاقتاي شەگەلەپ ونىڭ بەتىنە «ەرەۋىل­توبە» دەپ جازىپ، شانشي سالۋىنا دا بولار ەدى عوي. جوق، ويتپەيدى! ءجار­مەڭ­كەگە كەلگەن قازاقتىڭ كارى- جاسى قالماي، ءبارى جابىلا جاقىن جەردەگى وزەن اڭعارىنان جاياۋلاپ تا، اتپەن دە، اربامەن دە، دوربامەن دە تاس تاسىپ اكەلىپ ۇيەدى! نەگە؟!
سويتسەك، قادىرلى دە كيەلى ءارى تاريحي ماڭىزى مەن ءمانى بار ورىنعا تاس ءۇيۋ ءداستۇرى حالىقتىڭ تاريحي جادىندا ەجەلدەن، ياعني سوناۋ عۇندار مەن ساق­تاردان، ۇيسىندەردەن بەرى ساقتالعان ەكەن! ونداي ءداستۇر سانادان-ساناعا، ياعني ۇرپاقتان-ۇرپاققا اۋىسىپ وتىر­عان ەكەن! دەمەك، قارقارا الابىنىڭ قازىرگى تۇرعىندارىن ەجەلگى تۇرعىن­داردىڭ ۇرىعى ۇزىلمەگەن ۇرپاعى دەپ ايتۋعا ابدەن بولادى!..
سونىمەن، «ەرەۋىلتوبەنىڭ» تاريحى ەجەلگى داۋىرلەرگە جەتەلەدى. ياعني ونىڭ ءمانى مەن ماڭىزى بۇرىنعىدان دا ارتا ءتۇستى. ەندەشە، وسى ەس­كەرت­كىشتىڭ حالىقارالىق مارتەبەسىن اس­قاقتاتىپ، ۇرپاقتار قاستەرلەپ وتەتىن تاريحي ءمانى جوعارى، رۋحاني قۇنى ولشەۋسىز جادىگەرگە اينالۋىنا كۇش سالۋىمىز كەرەك. ول ءۇشىن الدىمەن جاقسىلاپ قورشاپ، تاقتاعا تايعا تاڭبا باسقانداي ەتىپ انىقتاماسىن جازىپ، ءبىر تاسىن دا شاشاۋ شىعارماي، تاريحي ماڭىزى بار ەسكەرتكىش رەتىندە مەملەكەتتىك تىركەۋگە الىپ، مەملە­كەتتىك دەڭگەيدە قورعاۋ كەرەك!
بەسىنشىدەن: بۇل كوتەرىلىستىڭ حا­لىقارالىق ءمانى بار.
ويتكەنى كوتەرىلىسكە سەبەپشى بول­عان بىرىنشىدەن، پاتشالىق رەسەيدىڭ; ەكىنشىدەن، پاتشا جارلىعىن جەلەۋ ەتىپ، وتارلاۋ ساياساتىنا قارسى شىق­قان قازاق ەلىنىڭ; ۇشىنشىدەن، وتارلاۋ ساياساتىنا جانە قاراقولدا ورىس اۆتونومياسىن قۇرۋعا قارسى كوتەرىلگەن قىرعىز ەلىنىڭ; تورتىنشىدەن، بوسقان ەلدى توسىپ العان جانە كەرى قايتارعان قىتاي ۇكىمەتىنىڭ; بەسىنشىدەن، «تۇرىك باۋىرلارىمىز نەگە قىرعىنعا، ودان بوسقىنعا ۇشىرادى» دەگەن الاڭ كوڭىل بىلدىرگەن تۇركيا مەملەكەتىنىڭ قاتىسى بولعاندىقتان، بۇل كوتەرىلىسكە ءبىر عانا البان دەگەن تايپانىڭ باس كوتەرۋى ەمەس، بىرنەشە مەملەكەتتىڭ قاتىسى بار ءارى ەلارالىق ءمانى ۇلكەن ءىرى تاريحي وقيعا دەپ قاراعان دۇرىس. ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىس ماڭىزىنىڭ سالماقتىلىعى سوندا.
 قارقارا كوتەرىلىسى :
– ءۇش ءجۇز جىلعا ۇلاسقان پاتشالىق يمپەريانىڭ وتارلاۋ بۇعاۋىن تاس-تالقان ەتكەن;
– جازىقسىز جانداردى، بەيبىت تۇرعىنداردى قورلاۋ، ازاپتاۋ، قۋعىن­داۋ، قىرىپ-جويۋ ارقىلى جەردى بوساتۋ، بوساعان جەرلەرگە ءوز ازاماتتارىن ورنالاستىرۋ ارقىلى يەن دالاعا يە بولۋ شارالارىن ۇزدىكسىز جۇرگىزگەن پاتشالىق رەسەي ارەكەتىنىڭ ساياسي استارىن اشىپ بەرگەن;
– قازاق حالقىنا پاتشالىق رەسەي تاراپىنان جۇرگىزىلگەن گەنوتسيدتى ايعاقتاعان ۇلى وقيعا. ول وسىنداي مانىمەن دە باعالى. سونىمەن بىرگە قارقارا كوتەرىلىسى – قازاق حالقىنىڭ ءوز ۇرپاعىنىڭ كەلەشەگى ءۇشىن ءبىر جاعادان باس، ءبىر جەڭنەن قول شىعارعان ىنتىماعىن پاش ەتكەن سانالى ارەكەتتەر ناتيجەسى;
– تاۋەلسىزدىككە ۇمتىلعان اتا- بابالارىمىزدىڭ ۇلى ەرلىگىنىڭ كۋاسى.
   ساعاتبەك مەدەۋبەكۇلى،
ءال-فارابي اتىنداعى قازاق ۇلتتىق ۋنيۆەرسيتەتى جۋرناليستيكا فاكۋلتەتىنىڭ دەكانى.
قىزىلساي قىرعىنى

…شۋ وزەنىنىڭ تەرىسكەيىن بويلاي، قاتار جاتقان ورىكتى، سارى­بۇلاق، جولدىساي، جانساي ساعالا­رىندا مال ءوسىرىپ، ەگىن سالىپ، ءوزى­مەن ءوزى جاتقان قازاق اۋىلدارىن «پاتشا سوعىستىڭ قارا جۇمىسىنا قازاقتان ادام الاتىن بولىپتى» دەگەن جايسىز حابار ءدۇر سىلكىندى­رەدى. كوپ ۇزاماي «ءومىربايدىڭ كوكاعاشى» دەگەن جەردە سىرىمبەت ەلىنىڭ ىرعايتى، قالعۇتى، ءشومىش بولىس­تىقتارىنا قاراستى ەلدىڭ بىرلەسكەن جيىنى وتەدى. اتتارىن ويقاستاتقان ستارشىن، اۋىلناي اتاۋلىلار: «اق پاتشاعا قارسى بول­ماڭدار، 19 بەن 43 جاس اراسىن­داعى جىگىتتەردى مايدان جۇمىسىنا جيىپ بەرىڭدەر» دەپ، بولىستارعا ءسوزىن وتكىزە دىگەرلەيدى. قاراپايىم جۇرتتىڭ ەڭسەسى باسىلىپ، وزەگى قارايادى. «ءتۇرلى الىم-سالىقپەن جۇدەتكەنى ازداي، ەندى جەلكىلدەگەن جاستارىمىزعا اۋىز سالماق پا؟» دەپ كوكىرەكتەرى قارس ايىرىلادى. «حالىق ءسوزىن سويلەيتىن ءبىر جاننىڭ بولماعانى ما؟» جوق، بار ەكەن ونداي ازامات! ءشومىش بو­لى­سىنىڭ كەدەي جاتاعى، ەر تۇلعالى اسان تاسبولاتوۆ ءۇشباي بولىستىڭ شادىر كوزىن شاقشيتا بىلاي دەيدى:

– بايقاڭدار، بولىستار! ءبىز سەندەرگە توپتاپ ايدايتىن مال ەمەسپىز. نامىسىمىزدى تاپتاتپايمىز، سول­داتقا ادام بەرمەيمىز. ءبىز ءتىرى تۇر­عاندا جاس قۇراقتارى­مىزدى وتات­پايمىز!
سول كەزدە اسانعا ىلەسە بەيسەن­باي قوجامبەتۇلىنىڭ دا ىزعارلى ءۇنى ەستىلەدى:
– مەنىڭ ايتارىم دا وسى، بارمايمىز سولداتقا! تۋعان جەردەن ۇزا­مايمىز، ولسەك تە الىسىپ ولەمىز!
جيىن اياعىن كۇتپەستەن اتتا­رىنىڭ باسىن كەرى بۇرعان ولارعا تاعى بىرنەشە جىگىت ىلەسە كەتەدى. سونىڭ ەرتەسىنە-اق: «ءۇش بولىس سىرىمبەتتىڭ جيىنىندا اسان مەن بەيسەنباي پاتشا جارلىعىنا قارسى ءسوز ايتىپتى، بولىستى شاپ­پاققا قول جيناپ جاتىر ەكەن» دەگەن ءسوز بۇكىل قورداي ەلىنە تارايدى.
بۇل سىبىستىڭ جانى بار بولاتىن. وزبىرلىقتان ىعىر بولعان حالىق بويلارىن كەك كەرنەپ، تۇس-تۇستان اساندى ىزدەپ كەلىپ جاتتى. ارقيلى ويلارىن ورتاعا سالدى. «تەرىسكەيدە بەكبولات سارباز جيناپ جاتىر دەيدى، سوعان بارىپ قو­سىلايىق»، «كۇنگەيدە قىرعىز جىگىت­تەرى دە پاتشاعا قارسى كوتەرى­لىپ، يۆانوۆكانى باسىپ الىپتى. توقپاق­تا، كەمىندە دە جۇرت كوتەرى­لىپ جاتقان كورىنەدى، سولارمەن بىرىگەيىك» دەستى.
اسان مۇنى ەستىسىمەن كۇن-ءتۇن دەمەي، ەل اراسىنان جارامدى مىل­تىق، نايزا، قىلىش جيناپ، ادام سانىن كوبەيتەدى. كوتەرىلىس­شىلەرگە بارىپ قوسىلۋ تۋرالى ۇيعارىمعا كەلىپ، دەرەۋ ىسكە كىرى­سەدى. جانسىز­دارى ارقىلى ونىڭ ءار قادامىن اڭدىپ وتىرعان بولىستار «بۇلىكشىل» اۋىلداردىڭ باس كوتەرەرلەرىن جازالاۋدى سۇراپ، توڭىرەكتەگى ورىس الپاۋىتتارىنا شابادى. ءستولىپيننىڭ سۇرقيا ساياساتىمەن قازاق جەرىنىڭ ەڭ شۇرايلى وڭىرلەرىنە اۋىز سالعان قارا شەكپەندىلەر بۇل ايماقتا دا از ەمەس بولاتىن. قۇنارلى قورداي قويناۋىنا دەندەي ەنگەن ورىس مۇجىقتارى گەورگيەۆكا، ۋسپە­نوۆكا، مالوارحانگەلسك، نوۆوالەك­ساندروۆكا، ميحايلوۆكا، بلاگوۆە­ششەنكا، گورنونيكولسك ءتارىزدى سەلولار سالىپ، جەرگىلىكتى قازاقتاردى جايىلىمنان قىسا باستاعان. قارا­سۋدى بيلەگەن شىرىگەن باي فەدور دەرەۋ جاساق جيىپ، ەلدى پاتشا جار­لىعىن ورىن­داۋعا كۇشتەپ كوندىرمەك بولادى. سۇلۋتوردەگى كۋلاك كاشيرين دە سول ايماقتاعى قازاقتاردى تىرپ ەتكىزبەي ۇستاۋ قامىنا كىرىسەدى.
ال، اۋىلدان جىراقتا، تاۋ ىشىندە قۇرىلىپ جاتقان اساننىڭ قولى كۇننەن-كۇنگە تولىعىپ، كادىم­گىدەي ءىرى توپقا اينالادى. اقىرى ول ءجۇز قارالى جىگىتپەن اتقا قونادى. كوبى­نىڭ قارۋى – cويىل، توقپاق، شوقپار، ءبىراۋىز، قوساۋىز بىلتەلى مىلتىق. جىگىتتەر الدىمەن شۋدىڭ ارعى بەتىنە ءوتىپ، بىرقۇلاقتاعى (يۆانوۆكا) قىرعىز كوتەرىسشىلەرىنە بەت تۇزەيدى. بۇلار كەلگەندە ولار جەڭىلىس تاۋىپ، الاتاۋعا شەگىنگەن ەكەن. توقپاق پەن كەمىن تاراپتاعى كوتەرىلىسشىلەر دە پاتشانىڭ قارۋلى وتريادتارىنا توتەپ بەرە الماي، باسىلىپتى. اسان جىگىتەرى­مەن امالسىز كەرى قايتادى. الاي­دا، كۇش بىرىكتىرمەيىنشە، ازدا­عان توپپەن قىرعىزدارشا جەڭىلىس تابارىنا كوزى جەتەدى. ەندى قالايدا سۋىقتوبە، ۇشقوڭىر جاقتا قۇرى­لىپ جاتقان بەكبولاتتىڭ قالىڭ قولىنا بارىپ قوسىلۋدى كوكسەيدى. اينالاعا حابار سالىپ جاساعىن، قارۋ-جارا­عىن كوبەيتۋگە دەن قويادى. قاساباي مەرگەن، ارعىنباي اڭشى، بەيسەن­باي، ەسپەمبەت سىندى وجەت جىگىتتەر­دى قاسىنا توپتايدى.
قوردايداعى ەرەۋىل جايلى حابار پىشپەكتىڭ ۋەزدىك باستىقتارىنا جەتىپ، ولار جەدەل تۇردە جازالاۋشى وترياد شىعارادى. اساندى نە تىرىدەي، نە ولىدەي الىپ كەلۋ، جاسا­عىن تۇگەل قىرۋ تاپسىرىلادى.
«شاش ال دەسە، باس الاتىن» اۋمەسەر كازاك-ورىستار جول-جونە­كەي جەرگىلىكتى تۇرعىندارعا ويلارىنا كەلگەنىن ىستەيدى. ءسال قارسى­لىق كورسەتكەنىن اتىپ نەمەسە قى­لىشتاپ شاۋىپ كەتە بارادى. جەن­دەتتەردەن قايمىققان ءبىر پاقىر اقىرى باس­قالاردىڭ امان­دىعى ءۇشىن اسان­داردىڭ جينالعان جەرىن كورسەتىپ بەرەدى. «سولدات كەلىپ قالدى!» دەگەندە اسان سانىن ءبىر-اق سوعادى. قاپىدا قالعان جىگىتتەردىڭ قاشا ءجۇرىپ اتقانىنان بىرەر سولدات وققا ۇشىپ، جارالانعانى بولماسا، ءبا­لەندەي تەگەۋرىندى قارسىلىق كورسەتە المايدى. جەندەتتەر ءجۇز­دەن اسا ادامنىڭ قانىن سۋداي توگەدى. بۇل قىرعىندا كەنجەبالا بەكبولات­قىزى دەگەن ءجاسوسپىرىم قىز عانا ولىكتەردىڭ استىندا امان قالىپتى. 1992 جىلى 93 جاسىندا قايتىس بولعان كەنجەبالانىڭ جۇرە­گى قان جىلاپ وتىرىپ ايتقان ەستە­لىكتەرىن جەرگىلىكتى مۇعالىم قاماتاي تۇرعانوۆ حاتقا تۇسىرگەن.
بۇل وقيعا تۋرالى از جازىلعان جوق. قوردايلىق جۋرناليست، مار­قۇم قىرعىزباي ءداۋىتوۆتiڭ ەرتە­رەكتەگى ءبىر ماقالاسىندا قىزىل­ساي­داعى قىرعىندا وپات بولعان­داردىڭ سانى 120 ادام دەلىنەدى. جانۇياسىمەن ۇركىنشىلىككە ۇشىراپ، قىرعىزعا، قى­تايعا اۋىپ كەتكەندەر دە از بول­ماعان.
1926 جىلى قىركۇيەك ايىندا جانسايداعى وقيعانىڭ 10 جىلدى­عىنا وراي جيىن وتەدى. بارشا جۇرت ساي تابانىنان توبە باسىنا ءبىر-ءبىر تاستى اتقا وڭگەرىپ الىپ شىعىپ، قىزىل تۋ بايلانعان سىرىقتىڭ قاسىنا ۇيەدى. ول جەر «ۇيگەنتاس» اتالادى، ال جانساي اۋىلىنا قى­زىلساي اتاۋى بەرىلەدى. بىراق قازىر ول تاستار جوق. تاريحقا دەگەن نەمقۇرايدىلىقتىڭ سالدارىنان جۇرت ءۇي ىرگەلەرىن قالاۋعا تاسىپ اكەتكەن. تەك اۋىل كلۋبى جانىنان كەيىننەن ورناتىلعان كىشىگىرىم وبەليسكىدەگى «تاسبولاتوۆ اساننىڭ باستاۋىمەن 1916 جىلى پاتشا جار­لىعىنا قارسى كوتەرىلىسكە قاتىسىپ، قازا تاپقان جەرلەستەرى­مىزگە ەس­كەرتكىش» دەگەن جازۋ عانا بۇل وقيعادان ءۇنسىز سىر شەرتىپ تۇ­راتىن. ەندى مىنە، ءجۇز جىل بۇرىنعى سول قاندى قاساپتى ەسكە سالاتىن جاڭا بەلگىلەر پايدا بولدى.
جاقىندا جامبىل وبلىسىنىڭ قىزىلساي اۋىلىندا وسى وڭىردە 1916 جىلدىڭ شىلدە-تامىز ايلارىندا بولعان قاندى وقيعالاردىڭ 100 جىلدىعىنا بايلانىستى ەسكە الۋ جيىنى ءوتتى. «يۋن جارلىعىنا» قارسى تولقۋلاردا قىرىلعان جازىق­سىز جانداردىڭ وپات بولعان جەرىن­دە جانە اۋىل ورتاسىندا جاڭا ەسكەرتكىشتەر اشىلدى. اۋدان اكى­مىنىڭ ورىنباسارى بەيقۇت جامان­گوزوۆ، اۋداننىڭ قۇرمەتتى ازاماتى باقىت بايتولە، قىزىلساي اۋىلى­نىڭ قارياسى راحىمباي مولداشەۆ جانە اۋقاتتى اۋىلدىق وكرۋگىنىڭ اكىمى دانيار قارىمساقوۆ ءبىر عاسىر بۇرىن قازاق دالاسىن شارپىعان ۇلت-ازاتتىق قوزعالىس­تار­مەن وزەكتەس قىزىلساي قىر­عىنى تۋرالى تەبىرەنە ءسوز سويلەدى. سوڭىنان ار­ۋاقتار رۋحىنا قۇران باعىش­تالدى.
قىزىلساي قىرعىنى – قورداي تاريحىنداعى ەڭ قاسىرەتتى وقيعا­لاردىڭ ءبىرى. قىزىلسايلىقتاردىڭ باستالماي جاتىپ اياۋسىز جانىش­تالعان قوزعالىسىنىڭ دا كۇللى قازاق دالاسىن شارپىعان ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىستەر ساپىنداعى تاريحي ماڭىزى زور.
قۇرمانبەك ءالىمجان، قازاقستان
جۋرناليستەر وداعىنىڭ مۇشەسى.
جامبىل وبلىسى.
الاش وتريادى. امانگەلدىنىڭ جۇمباق ءولىمى

گازەتىمىزدىڭ №56 سانىندا (14.07.2016ج.) تورعاي مەن وعان شەكتەس ىرعىز ۋەزدەرىندە ۇلت-ازاتتىق كوتەرىلىسىنىڭ قالاي تۇتانعانىن بايانداعانبىز. كۇزدىڭ سوڭىندا جازالاۋشى وتريادتارمەن اۋىر شايقاستاردى وتكەرىپ، «قازاق زەڭبىرەكتەن قاشىپ تاراپ كەتكەن سوڭ» اسكەر ولاردىڭ سوڭىنان ءتۇستى. بىراق رەسەيدەگى ساياسي بۇلىكتىڭ سالدارى قازاق دالاسىنا جەتكەندە كوتەرىلىستى جازالاۋ ارەكەتتەرى سايابىرلادى، جاعداي باسقاشا سيپات الدى. 1916 جىلدىڭ قىركۇيەك-جەلتوقسانى ارالىعىندا قانشا قازاقتىڭ سوعىس دالاسىندا مەرت بولعانى، قانشا ايەل، بالا-شاعانىڭ جازالاۋشى وتريادتىڭ قولىنان ولگەنى بەلگىسىز كۇيىندە قالدى. ءبىر انىعى – تورعايدىڭ وقىعاندارى مەن ەل بيلەگەن اقساقال-بولىستارى اراسىندا   ءوزارا ايتىس-تارتىس تۋىپ جاتسا دا، شەشۋشى ساتتەردە باستارىن ساۋعالاپ كەتپەدى. ولار ەلدىڭ تاعدىرى ءۇشىن وزدەرىن جاۋاپتى سەزىندى، ەڭ قيىن ساتتەردە   ەل-جۇرتىنىڭ قاسىنان تابىلدى.

امانگەلدى مەن ابدىعا­پار سوڭىنان ەرگەن سارباز­داردىڭ سوڭعى شايقاسى قاراشانىڭ سوڭىندا بات­پاق­قارادا ءوتتى. باتپاق­قا­رانىڭ قۇم كەشۋ دەگەن جەرىندە 700 شامالى سارباز تورعايدان كەلە جاتقان اسكەردىڭ جولىن توسادى. سولداتتار الىستان زەڭبى­رەك اتىپ، ساربازداردى قا­شىرىپ، ىزدەرىنە تۇسەدى. باتپاققارانىڭ تابانىنا ىعىسىپ، بەكىنىپ جاتقاندا، 400 سولدات ۇستىنەن ءتۇسىپ، كۇنى بويى ءبىر-بىرىمەن اتىس­قان. سول جەردە 6 پاتشا سولداتى ولگەن، قازاقتان 50 شاقتى سارباز وققا ۇشادى. كەشكە سولداتتار باتپاققا­راعا كەلىپ قونعاندا، سول ءتۇنى قازاقتار اقباس يۆان اتاندىرعان تورعاي قالا­سىنىڭ ۋەزد باستىعى پولكوۆنيككە شۇعىل پوشتا ءجى­بەرتەدى. بارعان پاكەتتى ءوزى اشقان پولكوۆنيك ەشتە­ڭە دەپ ايتپاي، تاڭ اتا سول­داتتارعا تورعايعا قايتۋعا بۇيرىق بەرەدى. تورعايعا كەلىسىمەن بىرقاتار سولداتىن قالاعا تاستاپ، قالعا­نىن سوڭىنا ەرتىپ ورىنبور­عا اسىققان. سول كەتكەننەن پولكوۆنيك جوعالدى. تاري­حي قۇجاتتاردا وسى جەردەن باستاپ ابدىعاپار جانبو­سىنۇلىنىڭ ءىس-ارەكەتتەرى جونىندە ءسوز جوق، اۋىزشا دە­رەكتەردە ابدىعاپاردى ءالىبي جانگەلدين قاستان­دىق­پەن ءولتىردى دەپ ايتىلادى.
1917 جىلى 10 ناۋرىزدا تورعايعا نيكولاي پاتشا­نىڭ تاقتان قۇلاعان حابارى جەتتى. ناۋرىزدىڭ سوڭىندا ورىنبوردا شاقىرىلعان سەزدە ءاليحان بوكەيحانوۆ ۋاقىتشا ۇكىمەتتىڭ تورعاي وبلىستىق كوميسسارى بولىپ تاعايىندالدى. ءسا­ۋىر­دىڭ سوڭىندا تورعايدا ۋا­قىتشا ۇكىمەتتىڭ بولىمشەسى – زەمستۆو باسقارماسى قۇ­رىلدى. تورعاي زەمستۆو باسقارماسى باستىعى –قور­عانبەك ءبىرىمجانۇلى، ۋەزد كوميسسارى – ومار الماسۇلى، حاتشىلىققا –الماعامبەت قاسىمۇلى سايلاندى. كۇزگە قاراي ورىستاردىڭ بولشەۆيك پەن مەنشەۆيككە ءبولىنۋى تورعاي دالاسىندا دا اسە­رىن تيگىزدى. مەنشەۆيكتەر جاعىنا ۇگىتتەۋشىلەر سول كەزدە تورعايدى بيلەپ تۇر­عان قورعانبەك ءبىرىمجان­ۇلى، ومار الماسۇلى، ءال­ما­عامبەت قاسىمۇلى جانە ەلدىڭ بەدەلدى اقساقالدارى –تاجماعامبەت كوتىبارۇلى، جايىق قۇلجانۇلى، زەي­نوللا قۇلجانۇلى، ءسۇيىن اتا­بايۇلى، قامبار ەسبەر­گەنۇلى، قوسجان توقتاباي­ۇلى، كوبەك بالالارى.
1917 جىلدىڭ تامىزى­نىڭ سوڭىندا اقتوبە جاعى­نان ءالىبي جانگەلدين تور­عاي ەلىنە كەلىپ: «رەسەي حال­قىنىڭ ەكىگە ءبولىنۋى راس، ءبى­راق ءبىرىمجان ۇلدارى ايتقانداي، بالشەبەك پارتياسى ەل تالاسى ەمەس، ءبال­شەبەك پارتياسى ناعىز قارا شارۋا مەن كەدەيلەرگە بوستاندىق الىپ بەرەتىن، ادىلدىكتى كوكسەيتىن پارتيا» دەپ قولىنا تۇسكەن حالىقتى اشىق ۇگىتتەپ، تورعايدا بول­شەۆيكتەر پارتياسىن ۇيىمداستىردى. قولداۋ­شى­­­لارى – امانگەلدى يمان­ۇلى، ورازعالي اساۋۇلى، نيكولاي توكارەۆ، اكىمبەك توكەۇلى، سەيىتقاسىم كوش­كىمبەكۇلى، قاناپيا قاي­داسۇلى، كەنجەعۇل بۇركىت­ۇلى، سەيداحمەت بايسەيىت­ۇلى، رۇستەم ابدىعاپارۇلى. ەلدىڭ بەدەلدى اقساقال­دا­رىنان بولشەۆيكتەردى قول­داۋشىلار – ءابدىراحمان يمانقۇلۇلى، داۋرەنبەك ءسان­دىبايۇلى، وسپان شو­لاق­ۇلى، ءنارىمباي ۇلدارى، كارىبوز قاباۋۇلى. بۇلار – 1916 جىلعى كوتەرىلىستە پاتشاعا قارسى تۇرعاندار.
1918 جىلدىڭ قاراشا­سىندا ءالىبي جانگەلدين 150 سولداتپەن كەلىپ تور­عايدا كەڭەس وكىمەتىن ورناتتى. 15 ادامنان قۇرالعان تور­عاي ۋەزدىك كەڭەسىن قۇر­دى، باستىعى – امانگەلدى يمان­ۇلى.
وسى كەزدە ءبىر بولەك الاش جىگىتتەرى الاش ۇكى­مەتىن قۇرماق بولىپ ورىن­بور ارقىلى تورعايعا كەلە جاتتى. جولدا ءالىبي سوۆەت ورناتتى دەگەندى ەستىگەن ولار نە ىرعىز، نە تورعاي ۋەزدەرىنە كىرە الماي، تور­عاي قالاسىنان 150 شاقى­رىم تورە قوپاسى دەگەن جەرگە توقتاپ، ەلشى جىبەردى: «بىرگە قىزمەت جاسايىق، قارۋ-جاراعىمىزبەن كىر­گىزىپ السىن!». تورعاي بول­شەۆيكتەرى حابار العاسىن كارىم توقتابايۇلى مەن قياقباي ۇركىمبايۇلىن جىبەردى. ورقاش دەگەن جەردە ولار الاش ادامدارىمەن كەزدەسكەن سوڭ قوڭى­راۋلى، ساعا دەگەن جەردەگى وتەي، ءماديار اۋىلدارىنا كەلىپ، ەكى اي بىرگە جۇرگەن. قوڭىراۋلى، ساعا – الاش باسشىلارى مىرجاقىپ دۋلاتۇلى مەن سەيدازىم كادىربايۇلىنىڭ تۋعان جۇر­تى. دۋلاتۇلى مەن كادىر­بايۇلىنىڭ سوڭىندا 400 الاشوردا اسكەرى بار. وسى جەردە جۇرت الاش اسكەرىن كۇتىپ الىپ، مارە-سارە بولادى. تامپاي اقساقال الاش جولىنا دەپ كوك قاسقا تۋ بيە شالعان. باسقالارى دا وسىلاي الاش وتريادىنا سىي-قۇرمەت كورسەتەدى. وتەي، ءماديار اۋىلدارى الاش وتريادىنا ءوز اراسىنان 60 ەرىكتى جىگىتتى تاڭداپ بەرەدى. الاش ادامدارىنا تورعاي قىزىل ۇكىمەتىنەن استىرتىن حابار جىبەرىپ تۇرعاندار – قازگەلدى قار­پىقۇلى، بۇرىنعى ۋەزد باس­تىعى اقباس يۆان، نار ەسىمدى قىز. تورعاي قىزىل وكىمەتىنەن الاش وتريادىنا ەلشىلىككە جىبەرىلگەن كارىم توقتابايۇلى بۇل كەزدە الاش اسكەرىنىڭ شارۋاشى­لىق بولىمىندە.
مىرجاقىپ ورىنبوردان بىرگە كەلە جاتقان 60 اتتى ورىس سولداتىن اداموۆ اۋدانى ارقىلى كەرى قايتارىپ جىبەرەدى دە، الاشتىقتان باس تارتىپ، كەڭەسكە كىرە­تىندىكتەرىن ايتىپ، قياقباي ۇركىمبايۇلىنان حات جازىپ جىبەردى. حات قولىنا تيگەن يمانۇلى اقتوبە مايدانىندا سوعىسىپ جاتقان ءالى­بيمەن تەلەفونمەن سويلە­سە­دى. ءالىبي شالقاردا. الاش جىگىتتەرىنىڭ قاسىندا­عى 60 اتتى ورىس سولداتىن كەرى قايتارىپ، كەڭەس وكى­مەتىنە كىرەمىز دەگەندەرىن جەتكىزگەندە، ءالىبي: «شىن قىزمەت ىستەيتىن بولسا، تورعايعا كىرگىز. بىراق ولار كىرمەس بۇرىن ماسكەۋدە وتەتىن بولشەۆيكتەر سە­زىنە الاش ادامدارىنان –احمەت بايتۇرسىنۇلى، سەي­دازىم كادىربايۇلى، باي­قادام قارالدىۇلى مە­­­­­نى­­­مەن بىرگە ءجۇرسىن. ولار ماعان قوسىلىپ، ءجۇرىپ كەتكەن سوڭ عانا الاش ادامدارىن تورعايعا كىرگىز»،                                         دەپ بۇيرىق بەرەدى. حابار العان سوڭ الاش ادامدارى باي­تۇر­سىنۇلىن، كادىرباي­ۇلىن شاقىرتىپ، يمانۇلى­نا حابار بەرگىزەدى. ءمىرجا­قىپ دۋلاتۇلى، احمەت بايتۇر­سىنۇلى، سەيدازىم كادىر­بايۇلى، ومار الماسۇلى –بارلىعى 7 كىسى تورعاي قالا­سىنا كەلە جاتىپ، ماي­­­­­­قا­­­­­راۋدا ءابدىراح­مان يمانعاليۇلىنىڭ اۋىلىندا قىزىلدىڭ 50 اسكەرىمەن ۇشىراسادى. بۇلاردىڭ باستىعى سەيداحمەت ءباي­سەيىتۇلى، ۆزۆود كوماندير­لەرى – تۇرىك جامال ەديت، نيكيتا زاۆاريشكين. الاش باسشىلارىن جولدا ۇستاپ الىپ، تورعايعا كىرەتىن بولساڭدار، قارۋلارىڭدى تاستاپ كەت دەيدى. سول جەردە دۋلاتۇلى ءبىز قارۋمىزدى بەرىپ، تورعايعا بارمايمىز دەگەندە، كادىربايۇلى بايتۇرسىنۇلىمەن وڭاشا سويلەسىپ، قولدارىنداعى قارۋلارىن تاپسىرادى.
تورعايعا كەلگەن سوڭ بايقادام قارالدىۇلى، احمەت بايتۇرسىنۇلى جان­گەلديننىڭ شاقىرتۋىمەن ءجۇرىپ كەتەدى دە، ءارى قاراي ۇشەۋى ماسكەۋدەگى سەزگە بىرگە اتتانادى. كادىرباي­ۇلى بارمايدى. جانگەلدين بايتۇرسىنۇلىمەن جولىق­قان سوڭ مايقاراۋداعى قى­زىل اسكەرگە الاش اسكەرىنىڭ تورعايعا كىرۋىنە رۇقسات دەگەن بۇيرىق جەتتى. الاشتىڭ 450 اسكەرى ءسويتىپ تورعاي قالاسىنىڭ ىشىنە كىرىپ ور­نىقتى. اسكەري كوميس­سار­دىڭ كومەكشىلىگىنە كا­رىم توقتابايۇلى تاعايىن­دالدى. مىرجاقىپ دۋلاتۇلى مەن مىرزاعالي ەسبولۇلى بار بيلىكتى ءوز قولىنا الدى.
ۆزۆود كومانديرلەرى جامال ەديت پەن نيكيتا زا­ۆاريشكين، پۋلەمەتشى­لەر­دىڭ باسشىلارى عاب­دوللا مۇلىكۇلى، احمەت ءجۇسىپۇلى الاشوردا اسكەرى جاعىنا شىقتى. امانگەلدى يمانۇلى مۇنى سەزبەيدى. سول ۋاقىتتا شالقار مايدانىنا تورعايداعى ءسا­بەتتىڭ بارلىق اسكەرى جەتسىن دەگەن ءالىبيدىڭ حابارىن الىپ، شابدار جورعا اتپەن قاناپيا قايداسۇلى جەتكەن. جانگەلديننىڭ قاعازىن امانگەلدى مىرجاقىپقا كورسەتىپ، شالقارداعى قى­زىل اسكەرگە جاردەم بەرۋ كەرەك دەگەندە، مىرجاقىپ:
– ات توبەلىندەي قا­زاق­تىڭ بالاسىمىز. قازىرگى ۋا­قىتتا بۇكىل رەسەي مەملە­كەتى ەكىگە ءبولىنىپ توبەلەسىپ جاتىر. ءبىز سولاردىڭ ەش­قايسىسىنا جاردەم بەر­مەي-اق، ءوزىمىزدى ءوزىمىز قو­رىپ وتىرۋىمىز كەرەك، –دەيدى. يمانۇلى:
– ولاي ەمەس، ءبىزدىڭ ءبال­شەبەك بولۋداعى ماقساتى­مىز – بالشەبەك اسكەرى جەڭسە ءبىز دە جەڭەمىز، جە­ڭىلسە ءبىز دە جەڭىلەمىز. سون­دىقتان سولاردىڭ ولگەن جەرىندە بىرگە ولەمىز جانە ءالىبيدىڭ ء(الىبايدىڭ) ءتار­تىبى بار. سەندەر بەرمەسەڭ­دەر، ءوزىم ءتىل العان ادامدارىممەن جۇرەمىن، – دەپ قا­رۋ-جاراعىن اسىنىپ، ءاس­­­­­كە­­­رىنە حابار بەردى. پۋ­لەمەت باستىقتارى، ۆزۆود كومانديرلەرىنىڭ الاشقا كىرىپ كەتىپ، بىرقاتار اسكە­رىنىڭ مىلتىعىنان ايىرىل­عانىن ءبىر-اق بىلگەن يمان­ۇلى ەندى تورعايدا قالۋدىڭ ءمانى جوقتىعىن، تورعايدى الاش الا تۇرسىن، وزىمە ەرگەن ادامدارمەن قىزىلدىڭ اسكەرىنە كومەككە بارايىن دەپ، ۇيىنە كەلىپ قارۋ-جا­راق، كيىمىن سايلاپ، جۇرۋگە ءدام ەتىپ جاتقاندا، الاش وتريادىنىڭ 20 ادامى كەلىپ، امانگەلدىنى ۇستاماق بولدى. امانگەلدى تۇرعان ءۇي تورعايدىڭ سوۆەت كوشەسى، بۇرىنعى رايسويۋز ورنا­لاسقان ءۇي. الاش وتريادىنىڭ كەلە جاتقانىن كورگەسىن ىشتەن قاقپاسىن بەكىتىپ الدى. كىرگىزبەگەسىن ولار سىرت­­­تان مىلتىق اتادى، امانگەلدى ىشتەن اتادى. ءۇش ساعات اتىسادى، سول جەردە امانگەلدىنىڭ قورادا تۇرعان جاراقتى اتىنا وق ءتيىپ ولەدى. الاش وتريادى كەڭسەگە كەلىپ، يمانۇلى يا ءوزى ءول­مەي، ياكي ءبىزدى ولتىرمەي الدىراتىن ەمەس دەگەندە، سول جەردە تورعايدىڭ اقساقال­دارى اتىسۋ كەرەك ەمەس، ءبىز ونى الداپ شاقىرىپ كە­لەيىك، قالعانىن وزدەرىڭ بىلىڭدەر دەيدى. يمانۇلىن شاقىرۋعا بارعان اقسا­قالدار: كەيكىنىڭ اعاسى زەي­نوللا قۇلجانۇلى، توي­ماعامبەت كوتىبارۇلى، كا­رىم توقتابايۇلىنىڭ اكە­سى – دوسجان، ءسۇيىن اتا­باي­ۇلى، داۋرەنبەك جاقىپ­ۇلى، نۇرپەيىس اياپۇلى. سو­ڭىندا اسكەر بولماعاسىن امان­گەلدى ولاردى ۇيىنە كىرگىزەدى. اقساقالدار:
– امانگەلدى شىراعىم! ارعىن-قىپشاقتىڭ بالاسى ەدىك، بوتەندىگىمىز جوق ەدى، قۇداي دەپ، قۇران دەپ ءبىر ىنتىماققا كىرىپ ەدىك. جاڭا عانا مىرجاقىپتاردىڭ كوتى­نە ەرگەن ءبىر يتتەرى وسىندا كەلىپ، مىلتىق اتىپ ۇيات جاساپتى. سونى ءمىر­جاقىپ، سەيدازىمدار ەس­تىپ، ولارعا شىبىق سوعىپ جاتقان جەردەن ءبىز توقتاتىپ كەلدىك. ءبىزدى سىزگە سولار جىبەردى. شالقارداعى فرونت­قا ءجۇ­رەمىن دەسەڭ، بىرگە جۇرەيىك. بىراق تور­عاي­دى دا يەسىز تاس­تاماي، اسكەردىڭ ءبىر ءبو­لىگىن وسىندا تاستاپ كەتەيىك. ءتىپتى تۇگەل جۇرەمىز دەسەك تە…وندا امانگەلدى شى­راعىم، ات توبەلىندەي ار­عىن-قىپ­شاق­تىڭ بالاسى ەدىك، كەشەگى كۇ­نى باس قوسىپ، ءبىر ىنتى­ماققا كىرىپ ەدىك. بۇگىنگى كۇنى يتشە ىرىلداسىپ، بولەك-بولەك بولىپ جاتۋلارىڭ اناۋ كەتكەن باي­تۇرسىننىڭ احمە­تىنەن دە، جانگەل­دين­نىڭ ءالى­بيى­نەن دە ۇيات قوي. با­لانىڭ ءىسىن ىستەمەي تاس­تاڭ­دار. كەڭ­­­سە­گە ءجۇر، شىرا­عىم، – دەپ ءۇس­تەمشىلىك ايتقاندا، يمان­ۇلى:
– اقساقالدار، سەندەر بۇل ءسوزدى ۇلكەندىك دەپ ايتىپ وتىرسىڭدار. دۋلاتوۆ جاڭا كەلىپ اقتىق ءسوزىن ايتقان. ءوز اسكەرىمدى وزىمە بەرمەي، پۋلەمەت باسىندا­عى­لاردى دا ازعىرىپ العان­دىعىن جاڭا بارىپ كورىپ كەلىپ وتىرمىن. وتريادىن جىبەرىپ مەنى ۇستاتپاق بولدى، اتىپ تاستاماق تا بولدى. ەندى مەن الاشتارىڭا سەنبەيمىن، ەندى الاشىڭا بارمايمىن. ولسەم بوس­تان­دىق جولىندا، قىزىل­دىڭ اسكەرىنە بارىپ بىرگە ولەمىن. جىبەرمەيمىن دەۋشى بولسا، ول كۇشتەرىن تاعى كو­رەم. تۇر، اقساقالدار، ءۇي­دى بوسات، – دەگەندە، اقسا­قال­دار ۇشىپ تۇرىپ، بەل­باۋ­لارىن مويىندارىنا سالىپ:
– امانگەلدى شىراعىم، سەنى ءبىز قازاقتىڭ ءبىر بالاسى دەۋشى ەدىك. كەشەگى پاتشا زامانىندا دا قازاق بالاسىنىڭ باسىنا اۋىر كۇن تۋعاندا، قارا بولاتشا قايىسپاي، قاھارلى پات­شانىڭ ايباتىنا قارسى تۇرىپ، تورعاي ەلىنەن ادام بەرگىزبەي قالعان سەن ەدىڭ. بىزگە شاش قويعان، شوقىن­عان مىرجاقىپ سەكىلدىلەر كەرەك ەمەس، بىزگە سەن كە­رەك­سىڭ. ەرەگىسسە وسى تورعاي ۋەزىندەگى 13 بولىس ەلى، سەنى­مەن ءبىز بىرىگىپ تۇرساق قايدا بارادى؟ ءبىز ونى قازىردە جوق ەتپەيمىز بە؟ ءبىز سەنىڭ جولىڭدا قۇربان­دىق! – دەپ اياعىنا جىعىلا­دى. يمان­ۇلى:
– قايىر، اقساقالدار، جى­لاماڭدار. مەن الاش ادامدارىنا سەنبەيمىن، بىراق سەندەر ءۇشىن بارام. وسى جولدا ءولىپ كەتسەم، مە­نىڭ قانىم سەندەردىڭ مو­يىن­دارىڭدا. بىراق ولسەم دە سوڭىمنان ىزدەۋ بولار، اقساقالدار، ەستەرىڭدە بولسىن، – دەيدى دە، باسقا قارۋىن تابا الماعاسىن، ناگانىن بەلىنە بايلاي اق­ساقالداردىڭ سوڭىنان ەرە­دى. الدا اقساقالدار، ارتتا – امانگەلدى. ەمپەڭ­دە­گەن اقساقالدار كەڭسە ەسىگىنەن كىرىپ، ءتور ۇيگە وتە بەرگەندە، ارتىنداعى امان­­گەلدىنى سەنەكتەن كۇتىپ تۇرعان الاشتىڭ 8 ادامى ۇستاپ، نا­گانىن تارتىپ الىپ، اباقتىعا اپارىپ قا­ماپ تاس­تايدى. بۇل ءساۋىردىڭ باس كەزى. امانگەلدى قا­مالعان سوڭ ءۇيىن وپيستاپ، 2 قاپشىق بەساتار وعىن، باسقا دا قۇرالدارىن الىپ، امان­گەلدىنىڭ سەنىمدى ادامدا­رىنىڭ قارۋلارىن تارتىپ الادى. قايداسۇلى مەن بايسەيىتۇلى وزدەرىن الاش وتريادى ۇستاپ الاتىنىن ءبىلىپ، قورا-قورانىڭ اراسىمەن ەلسىزگە قاشىپ كەتەدى. امانگەلدى اباقتىعا جا­بىلعان كۇننىڭ ەرتەڭىنە مىرجاقىپ پەن ومار الماس­ۇلى الاش وتريادىنان 100 ادامدى ءتۇن ىشىندە ەرتىپ الىپ، قالادان 12 شاقىرىم – قوسدوسكول دەگەن جەردە قايداسۇلى مەن بايسەيىت­ۇلىن ىزدەپ، تابا المايدى. 30 شاقىرىم ءجۇرىپ، ورىن­باي دەگەن جەردە ءدال سول كۇنى تۇستە اقتىڭ كوپ وتريادىنان ىعىسىپ، شالقاردا سوعىسىپ جاتقان قىزىل­دارعا قوسىلۋ ءۇشىن كەلە جاتقان پارتيزان تاراننىڭ اسكەرىمەن ۇشىراسادى.
بايان سارسەمبينا،
اقتوبە
(جالعاسى بار. اقتوبە وبلىستىق مۇراعاتىنىڭ دەرەكتەرى بويىنشا دايىندالدى).
zhasalash.kz

 

Related Articles

  • حريستيان ميسسيونەرلەرىنىڭ قۇمداعى ىزدەرى

    ورىنى: قاشقار ق-سى; جىلى: 1933 ج; اتى-ءجونى: قابىل احوند; ءدىنى: حريستيان; تۇسىنىكتەمە: بۇل جىگىتتىڭ كەيىنگى ەسىمى قابىل احوند، حريستيان ءدىنىن قابىلداعان العاشقى ۇيعىر. كەيىن ءدىني سەنىمىنە بايلانىستى ولتىرىلگەن. سۋرەت ەۋروپاداعى ميسسيونەرلىك مۋزەي ارحيۆىندە ساقتاۋلى. اتالعان مۋزەيدە جۇزدەگەن حريستيان ۇيعىر وكىلدەرىنىڭ سۋرەتى ساقتالعان. 1930 جىلدارى حريستيان ۇيعىرلارىنا تۇرعىلىقتى مۇسىلماندار مەن اكىمشىلىك بيلىك تاراپىنان قىسىم كورسەتىلە باستاعان سوڭ ءبىر ءبولىمى ميسسيونەرلەرگە ىلەسىپ ەۋروپا ەلدەرىنە “ھيجراعا” كەتتى. القيسسا حريستيان الەمىنىڭ قاشقارياعا باسا ءمان بەرۋى اسىرەسە ياقۇپ بەك مەملەكەتى كەزەڭىندە جاڭا مۇمكىندىكتەردى قولعا كەلتىردى. 1860-70 جج. قاشقاريانىڭ تسين يمپەرياسىنا بايلانىستى كوڭىل كۇيىن جاقسى پايدالانعان حريستيان الەمى ءۇندىستان مەن تيبەت ارقىلى قاشقارياعا مادەني ىقپالىن جۇرگىزە باستادى. ولاردىڭ ماقساتى بۇل ايماقتى رەسەي يمپەرياسىنان بۇرىن ءوز ىقپالىنا

  • ايتپاي كەتتى دەمەڭىز… (تيبەت ءارحيۆى تۋرالى)

    التايدان اۋعان ەل تۋرالى تاريحي جازبالاردا وقتىن-وقتىن ايتىلعانى بولماسا ءيسى قازاق جۇرتىنا تيبەت تۋرالى تۇسىنىك ءالى كۇنگە دەيىن بەيمالىم. اسىرەسە تيبەت جازبا دەرەكتەرىندە كۇللى تۇركى بالاسىنىڭ تاريحى تۋرالى تىڭ دەرەكتەردىڭ كومۋلى جاتقانىن تىپتەن بىلە بەرمەيمىز. تيبەت- تاريحي دەرەكتىڭ ەڭ كوپ ساقتالعان ايماعى سانالادى. مادەني، ادەبي، رۋحاني جانە تاريحي ءتۇرلى دەرەكتەردىڭ ىقىلىم زاماننان بەرى جاقسى ساقتالۋىمەن سىرت الەمدى وزىنە باۋراپ كەگەن تيبەت جۇرتىنا 19 عاسىردان باستاپ باتىس ەكسپەديتسياسى باسا نازار اۋدارىپ كەشەندى زەرتتەۋلەر جاسادى. سونىڭ نەگىزىندە تيبەتتەگى كەيبىر سالالىق بايىرعى دەرەكتەر باتىسقا كوشىرىلدى. ەسەسىنە تيبەتتانۋ عىلىمى قالىپتاستى. جاعىرافيالىق ورنالاسۋى تىم ۇزاق بولعاندىقتان تيبەتتانۋ عىلىمى قازاق جۇرتىنا قاجەتتىلىك تۋدىرمادى. تيبەتتانۋمەن نەگىزىندە الپاۋىت كۇشتەر اينالىستى. ولار تيبەت جۇرتىن يگەرۋدى باسقا قىرىنان باعالادى. تيبەتتە

  • دەموگرافيالىق ساراپتاما

    1-ءشى سۋرەت قازاقتار; دەموگرافيالىق احۋال 1949-2020 جج. ارالىعىن سالىستىرمالى كورسەتكەن. 1949 جىلعا دەيىن، اتاپ ايتقاندا كوممۋنيستىك قىتاي ۇكىمەتى ورناعانعا دەيىن شىنجاڭ ولكەسىنىڭ سولتۇستىك بولىگىندە قازاقتار، وڭتۇستىك بولىگى قاشقاريادا ۇيعىرلار باسىم ساندى ۇستادى. 1951-54 جىلدارى ۇلتتىق مەجەلەۋ كەزىندە ورتالىق ۇكىمەت قۇرعان كوميسسيا ساراپتاماسى بويىنشا ۇلتتىق اۆتونوميالىق تەرريتوريانى انىقتاۋ مىنا ەكى باعىتتا جۇرگىزىلدى. ولار: ءبىرىنشى، ۇلتتىق اۆتونوميانى مەجەلەۋ بويىنشا ونىڭ اتاۋىن تۇراقتاندىرۋ. وسى بويىنشا ءۇش اتاۋ ۇسىنىلدى: *شىعىس تۇركىستان اۆتونوميالىق فەدەراتسيالىق رەسپۋبيليكاسى; *ۇيعىرستان اۆتونوميالىق رەسپۋبيليكاسى; *شىنجاڭ اۆتونوميالى رەسپۋبيليكاسى. ەكىنشى، اۆتونوميانىڭ اكىمشىلىك تۇرپاتىن انىقتاۋ; وسى بويىنشا: *فەدەرەتسيالىق تۇرپات; *اۆتونوميالىق وبلىس جانە وكۋرگ تۇرپات; *ايماق جانە اۋدان دارەجەلى اۆتونوميالىق وكۋرگ تۇرپاتى. مەجەلەۋ كوميسسياسى اتالعان ەكى باعىتتا ساراپتاما ناتيجەسىن قورىتىندىلادى. كوميسسيا قورىتىندىسى بويىنشا شىنجاڭ ولكەسىنىڭ

  • باقسىلار ينستيتۋتى

    ساراپتاما (وقىساڭىز وكىنبەيسىز) ءبىرىنشى، ىلكىدە تۇركى بالاسىندا ارنايى قاعان قۇزىرەتى ءۇشىن جۇمىس ىستەيتىن كورىپكەل باقسىلار ينستيتۋتى بولعان. اتى باقسى بولعانىمەن حاننىڭ قىرىق كىسىلىك اقىلشىسى ەدى. كورىپكەل باقسىلار حان كەڭەسى كەزىندە الداعى قاندايدا ءبىر ساياسي وقيعا مەن سيتۋاتسيانى كۇنى بۇرتىن بولجاپ، ءدوپ باسىپ تالداپ ءھام ساراپتاپ بەرە الاتىن سونى قابىلەتتىڭ يەسى-ءتىن. ولاردى ساياسي كورىپكەلدەر دەپ اتاسا دا بولادى. حان ەكىنشى ءبىر ەلدى جەڭۋ ءۇشىن بىلەك كۇشىنەن بولەك كورىپكەل باقسىلاردىڭ ستراتەگيالىق بولجاۋىنا دا جۇگىنەتىن. قارسىلاس ەلدىڭ كورىپكەل باقسىلارى دا وڭاي ەمەس ارينە. ەكىنشى، ۋاقىت وتە كەلە ساياسي كورىپكەل باقسىلار تۇركىلىك بولمىستاعى ستراتەگيالىق مەكتەپ قالىپتاستىردى. تۇركى باقسىلارى قىتاي، ءۇندى، پارسى، ۇرىم ەلدەرىن جاۋلاپ الۋدا ماڭىزدى ءرول اتقاردى. ول كەزدەگى جاھاندىق جاۋلاسۋلار جەر، سۋ،

  • شاعىن ساراپتاما:شىڭجاڭ ولكەلىك ۇكىمەتى، شەتەلگە وقۋشى جىبەرۋ جۇمىسى

    شاعىن ساراپتاما 1934-35 جىلى جاڭا شىڭجاڭ ولكەلىك ۇكىمەتى قۇرىلعان سوڭ شەتەلدەن وقۋ، شەتەلگە وقۋشى جىبەرۋ جۇمىسى كەشەندى جۇزەگە استى. سونىڭ نەگىزىندە ولكەلىك ۇكىمەت سوۆەت وداعىنان وقيتىن جاس تالاپكەرلەرگە كونكۋرس جاريالاپ ارنايى ۇكىمەتتىڭ وقۋ ستيپەندياسىن ءبولدى، ناتيجەسىندە 1935-39 جىلدارى ۇزىن سانى 300-گە تارتا ستۋدەنت سوۆەت وداعىندا ءبىلىم الدى. 1935 جىلدارى شىعىس تۇركىستاندىق ستۋدەنتتەردىڭ ەڭ كوپ وقۋعا تۇسكەن ءبىلىم ورداسى- تاشكەندەگى ساگۋ ەدى، اتاپ ايتقاندا ورتالىق ازيا مەملەكەتتىك ۋنيۆەرسيتەتى. تاشكەننەن وقىعان شىڭجاڭدىق ستۋدەنتتەر شىعىس تۇركىستاننىڭ بارلىق ايماقتارىندا ءتۇرلى قىزمەتتە جۇمىس ىستەدى، ولاردى كەيىن “تاشكەنتشىلدەر” دەپ تە اتادى. 1939 جىلدان كەيىن ماسكەۋ مەن شىڭجاڭ ولكەلىك ۇكىمەتتىڭ اراسى ديپلوماتيالىق داعدارىسقا ۇشىرادى، سونىڭ كەسىرىنەن رەسمي ءۇرىمجى سوۆەت وداعى قۇرامىنداعى ستۋدەنت ازاماتتاردى ەلگە شاقىرتىپ الدى. ءبىلىم

پىكىر قالدىرۋ

ەلەكتورندى پوشتاڭىز سىرتقا جاريالانبايدى. بەلگى قويىلعان ءورىستى تولتىرۋ مىندەتتى *

اتى-ءجونى *

Email *

سايتى

Kerey.kz/كەرەي.كز

ءبىز تۋرالى:

تەل: +7 7071039161
Email: kerey.qazaq@gmail.com

Kerey.kz ءتىڭ بۇرىنعى نۇسقاسىن http://old.kerey.kz تەن وقي الاسىزدار!

KEREY.KZ

سايت ماتەريالدارىن پايدالانعاندا دەرەككوزگە سىلتەمە كورسەتۋ مىندەتتى. اۆتورلار پىكىرى مەن رەداكتسيا كوزقاراسى سايكەس كەلە بەرمەۋى مۇمكىن. جارناما مەن حابارلاندىرۋلاردىڭ مازمۇنىنا جارناما بەرۋشى جاۋاپتى.

سايت ساناعى: