ءومىر كىمگە بولعان ەكەن تياناق
ازاتگۇل ابدىقادىرقىزى، قىتاي حالىق رەسپۋليكاسى، تارباعاتاي ايماعى، قوبىق اۋدانىندا دۇنيەگە كەلگەن. ءۇرمجى قالاسىندا 1987- ءشى جىلى شىنجاڭ وقۋاعارتۋ ينيستيتوتىنىڭ فيلولوگيا ماماندىعىن بىتىرگەن. قازىر قوبىق اۋدانىنا قاراستى قوستولوعاي قالاشىعىنداعى ورتا مەكتەپتە ۇستازدىق ەتەدى. تالاي باسىلىمداردا ولەڭدەرى جارىق كورگەن.
ومىر كىمگە بولعان ەكەن تياناق
ءومىر دەگەن جىر اعىن
ءومىر دەگەن، ءومىر دەگەن- جىر اعىن،
تىرلىگىڭدە كۇل دە، مەيلى جىلاعىن.
جىلاپ تۇرىپ كۇلسەڭداعى قاراعىم،
كۇلىپ تۇرىپ قاجەتىڭدى سۇراعىن.
ءومىر دەگەن، ءومىر دەگەن -جىر اعىن،
ورلەپ تۇرىپ مەيلى قۇزعا قۇلاعىن.
قيالمايسىڭ قينالساڭدا قانداي ءبىر،
شەتكە تارتىپ اۋىر قويار سۇراعىڭ.
ءومىر دەگەن، ءومىر دەگەن -جىر اعىن،
تولقىنىندا تۇنىق ءار كەز تۋلانىن.
ايدىنىندا سوعىلساڭدا سەڭدەي بوپ،
كەلمەيتىنىن سەزىنە ءبىل قۇلاعىڭ.
بيىگىندە جۇرسەڭداعى قىراننىڭ،
كۇيىن كەشىپ جەر باۋىرلار جىلاننىڭ.
تىرلىگىم دە تۇسىنەرىم ءبىر عانا،
ماڭگىلىككە جەر بولادى تۇراعىڭ.
ءومىر- دەگەن ۇرانىڭ.
كوكتەم مەن قىس قالايشا وتاسادى
و، قۇدرەت بەرسەڭدە قارتايۋدى،
بەرمەپسىڭ-اۋ، سەزىمگە جانتايۋدى.
تاڭعالۋشى ەم جامبىلدىڭ سەزىمىنە
قوبالجىعان، كورگەن دە جاس ارۋدى.
ەستىگەندى راس-اۋ كوز كورەدى،
كوز كورگەن دە دۇنيە وزگەرەدى.
بالا-شاعا، اۋىلى ەسىندە جوق،
شال بايقۇسىڭ كورشى ۇيگە كەز كەلەدى.
نەمەرە دە، شوبەرە ءسۇيىپ وتىر،
قىس ىزعارى جانىنا ءتيىپ ول تۇر.
كىم بىلەدى ىرقىنا جىبەرمەيدى،
جۇرەك دەگەن، ءبىر جاسقا كۇيىپ سوقىر.
جەربەتىندە ادامزات جارالعالى،
بار-اۋ، تالاي اردىڭ دا تونالعانى.
كوزىن تيار، ءناپسىنى اۋلاقتاتسا،
ازبان سەزىم، بوس قۇمار جوعالادى.
جامبىل،جامىل ەكەن-اۋ اڭعارىمدى،
بەردى ەركىندىك ارۋعا سونداي نۇرلى.
ەلى رازى، حالقى دا ماقتان ەتكەن،
ساقتاپ كەلەدى ەسىندە «جابىل جىردى».
مەزگىلىمەن ءار نارسە ۇيلەسەدى،
مەزگىلىنسىز قيىندىق كۇي كەشەدى.
قىس پەن جازدىڭ اراسى الىس بىلسەڭ،
بوس اۋىرە جانىڭا تيمەس ەمى.
ءومىر قاشان بولعان ەكەن تياناق
ءومىر قاشان بولعان ەكەن تياناق،
ساناسادا تىرشىلىگى ۇيا، باق.
ون سەگىز مىڭ عالامدى دا جاراتقان…
سۇلەيمەنگە جاسامايدى قيانات.
بەرسەدە وي ادامزاتقا ەڭسەلى،
قوسا كەلەر باق پەن سورى بەس ەلى.
ساۋلە شاشار تىرشىلىكتى بەرسەدە،
جىبەرمەيدى ولىمەنەن ەسەنى.
سول ازعانا ءماز بولامىز ساۋلەگە،
كەلگەنگە دە، وتكەنگە دە اۋ، نەگە.
ماڭدايىڭا جازىلعان كۇن جەتكەنشە،
قۇلقىنىڭمەن سالىناسىڭ اۋىرەگە.
ءبىز يە بوپ ءومىر بەرگەن سيعا ناق،
كورىنبەيتىن باق پەن سورلار ۇيالاپ.
بارا جاتقان كۇندەرىڭدى سەزبەسسىڭ،
تىرشىلىكتىڭ شاناسىندا سىرعاناپ.
كەتەيىن تەزدەپ سەيىلىپ
قۋانىش، قايعى قوسىلىپ،
جانىڭا بەرمەي ەش ىرىق.
سىناققا كەلگەن باقىتىڭ ،
قالادى كەيدە توسىلىپ.
ءان سالعان قۇربى قاتارى،
سيرەپ ءبىر كەيدە جاتادى.
جانىڭا جاقىن تارتقانىڭ،
پەندەلىك ەتىپ ساتادى.
جەتەدى كىمگە باتىلىڭ،
قانى ءبىرتۋىس جاقىنىم.
ويران دا، سايران سالاتىن،
تىعىلعان وكسىك القىمىڭ.
تىزبەكتى ويلار تىركەلىپ،
جاتادى تۇمان بۇركەنىپ.
جازدىڭ ءبىر جەڭىل بۇلتىنداي،
كەتەيىن تەزدەپ ءبىر كەلىپ.
ادام اڭعال
ادام اڭعال جۇرەگى بار سەنگىش تىم،
بولسادا وتكىر كوز جانارى كورگىش شىن.
سۋماڭداعان سۇمدىق سوزدەر ارادا،
رولىنا اينالادى بولگىشتىڭ.
ادام اڭعال قۋانىشقا قۇلپىرىپ،
كۇندەرىنە ارنار ءتاتتى جىر تۇنىق.
تاعدىرىنىڭ تاساسىندا تۇرعان سول،
سەزە المايدى، ءبىر عاجابى زار تۇنىپ.
ادام اڭعال، كەلەر اجال اربايدى،
بىلەرىڭ از، قارماعىنا العايدى.
ايان بەرەر، ءبىر قۇدىرەت بارى راس،
سەزبەيدى ەش اكەتەرىن ارنايى.
ادام اڭعال بىلەرى از تىرلىكتە،
الاڭداماي وينادىق تا، كۇلدىك تە.
سەمىزدىكتى كوتەرەتىن مال عانا،
تىرلىگىڭدە نە جەتەدى بىرلىككە.
ءسوز دە، جان دا ءبىر اۋىزدان شىعادى
يەك قاعىپ جان تاپسىرعان كەزىڭدە،
كوكشىلجالىن شىعادى ۇشىپ اۋىزدان.
رۋحىڭ كەتسە، ءتانىڭ قالار مۇردە بوپ،
جىراق قالىپ اعايىن مەن باۋىردان.
سوزدە سونداي، ساقتان بالام قانجارداي،
ءتىلدىڭ ۇشىن بەزبەندەمە پەندەگە.
تىرلىگىڭدە يە بولعاي تىلىڭە،
«ءسوز سۇيەكتەن» دەپ ايتادى ەل نەگە.
ءتىل كيەلى دەپ جاتادى بىلگەندەر،
ول جاعىندا بوتەن دەمەي قۇپ كوردىم.
ارازداسقان اعايىنمەن تاتۋعىپ،
جاتاتىنىن ءتىل ەكەنى تەك ءبىلدىم.
ءتىلدى بالام سويلەمەسەڭ ورنىمەن،
ءتىل- ۇياتتىڭ تۋىن مۇلدەم جىعادى.
ساناعا كوپ ۇيالاتساڭ سالماقتى وي،
ءسوز دە، جان دا ءبىر اۋىزدان شىعادى!
كىنالى ما توقشىلىق
ادامعا كەيدە اقىلىڭ،
ويلاساڭ ءتىپتى جەتپەيدى،
اقىلدى دەگەن ۇلىڭ دا،
اناسىن تەرگەپ، تەكتەيدى.
نە شارا ەلىم، نە شارا،
وزگەرگەن ءوڭىر كەلبەتكە.
اقىلدار بۇگىن لاعىپ ءجۇر،
ازۋلار تەرىس نەيبەتكە.
كۇيزەلىس سالىپ كوڭىلگە،
ءسوزى دە، ءىسى كوش شالعاي.
كەتپەيتىن بۇگىن پەندە كەم،
دوسىندا، جارىن ءبىر شالماي.
شىرتىلداق جاننىڭ ءبارى دە،
سىزاتتان بۇرىن سىنادى.
ءسوزدىڭ دە ءجونىن تىڭداتپاس،
قاقاسى اسقان قۇلاعى.
تۇراتىن قايران كەزدەر-اي،
تۋعانىن جاتقا قيالماي.
ىرىلداپ بۇگىن تالاساد،
ءبىر جەرگە يا سيالماي.
كىنالى مەكەن كىم ءبىلسىن،
توقشىلىق مىناۋ بۇگىنگى.
رۋىحسىز پەندە كوبەيدى،
شىرەنگەنمەنەن ۇزەنگى.
جوعالماسىن ادامدىعىڭ، ەلدىگىڭ
ەگىز ءومىر قۋانىش پەن قايعىسى،
ولاي ەمەس دەپ ايتادى قاي كىسى.
وكپەلەيمىز تۋىسقانعا نەسىنە،
بار وندا دا ساعان جاقىن ءجايلىسى.
ەڭ كەرەگى بارىنە دە بەرەكە،
جۋىماسىن جان تانىڭە ارەكە.
قۇت قوناتىن، باق كەلەتىن اق تىلەك،
مەرەكەگە قول جاياتىن ەل ەركە.
قۋانىشىڭ، بايتاق اناۋ كەڭدىگىڭ،
جاقسىلىقتان اجىراتار ەندى كىم.
ادامزاتتىڭ جۇرەگىندە ءبىر تىلەك،
جوعالماسىن ەرلىگىڭ مەن ەلدىگىڭ!
kerey.kz
پىكىر قالدىرۋ